Χρειάστηκαν είκοσι λεπτά της ώρας για να «διαβάσει» στα μάτια του Πάμπλο Γκαρσία ο Ιβάν Σαββίδης την αδικία που υπέστη ο Ουρουγουάνος για τον τρόπο που έφυγε από την ομάδα στις 20 Μαρτίου. Μπορεί στις συζητήσεις που είχε κάνει όλο αυτό το διάστημα με τον Θόδωρο Ζαγοράκη και άλλους συνεργάτες του ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ να αντιλήφθηκε ότι ήταν τεράστιο λάθος η απομάκρυνση του Πάμπλο από την ομάδα, ήθελε όμως να αποκτήσει προσωπική άποψη για τον άνθρωπο και τον παίκτη που λατρεύεται όσο λίγοι στην Τούμπα.
Τα λόγια του Πάμπλο στην διάρκεια της συνάντησης τους, το καθαρό κι αντρίκειο βλέμμα του και η προσμονή να αποκατασταθεί η εις βάρος του αδικία ήταν τα στοιχεία που έδωσαν το δικαίωμα στον μεγαλομέτοχο της ΠΑΕ να πάρει επί τόπου την απόφαση να ανοίξει και πάλι την πόρτα της Τούμπας στον Γκαρσία, αιφνιδιάζοντας ακόμα και τους στενούς του συνεργάτες που δεν περίμεναν ότι θα ήταν τόσο άμεση η ανταπόκριση του Σαββίδη.
Ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ με την απόφαση του να ανοίξει και πάλι την πόρτα της Τούμπας για τον Γκαρσία απέδειξε ότι δεν διοικεί με εγωισμό αλλά με γνώμονα το συμφέρον της ομάδας. Απέδειξε επίσης ότι χωρίς να το δείχνει, λαμβάνει τα μηνύματα του κόσμου και δεν έχει πρόβλημα να διορθώσει ένα λάθος στο οποίο τον παρέσυραν άνθρωποι που καμία σχέση με τον ΠΑΟΚ δεν έχουν.
Η επιστροφή του Πάμπλο αποτελεί μια ηθική δικαίωση για τον ίδιο ενώ παράλληλα σκόρπισε ενθουσιασμό στην συντριπτική πλειοψηφία των φιλάθλων του ΠΑΟΚ που δεν μπόρεσαν να συμβιβαστούν με τον τρόπο που χειρίστηκε η ΠΑΕ πριν από 2,5 μήνες του θέμα του Ουρουγουάνου.
Θεωρώ ότι ο Ιβάν Σαββίδης με τη χθεσινή εξέλιξη έστειλε ένα σαφές μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση που δεν πρέπει να παρερμηνευτεί. Δεν πήρε την απόφαση επιστροφής του Γκαρσία γιατί το επιζητούσε με πάθος ο κόσμος, αλλά γιατί είχε δίκιο ο κόσμος να θέλει τον Πάμπλο στην ομάδα. Το πόσο ενεργός θα είναι στην επόμενη περίοδο δεν είναι αρμόδιοι να κρίνουν και να αποφασίσουν ούτε ο μεγαλομέτοχος ούτε οι φίλαθλοι. Μόνο ο νέος προπονητής θα έχει λόγο στο θέμα αυτό.
Υ. Γ. 1 Σε ότι αφορά την ολοκλήρωση των πλέι οφ, είχα γράψει από το Σάββατο ότι το ελάχιστο που μπορούσε κι έπρεπε να καταφέρει η ομάδα ήταν να τερματίσει 1η και να εξασφαλίσει το εισιτήριο για την προκριματική φάση του Τσάμπιονς Λιγκ. Με τη βοήθεια και της τύχης (λόγω της ισοπαλίας στον αγώνα του Ατρόμητου Αθηνών με τον Αστέρα Τρίπολης) ο ΠΑΟΚ πέτυχε το στόχο του. Δεν είναι λόγος για πανηγυρισμούς. Δεν είναι κάτι σπουδαίο ότι με τους συγκεκριμένους αντιπάλους (όσο καλές ομάδες κι αν παρουσίασαν) ο Δικέφαλος εξασφάλισε την πρωτιά.
Τώρα πιστεύω ότι αρχίζουν τα δύσκολα. Αναφέρομαι δηλαδή στην ανάγκη δημιουργίας μιας ισχυρής ομάδας ανταγωνιστικής σε Ελλάδα κι Ευρώπη. Δεν είναι εύκολη υπόθεση και σίγουρα χρειάζεται σοβαρότητα, σκληρή δουλειά και υπευθυνότητα –από όλους όσοι ασχολούνται με το ποδοσφαιρικό τμήμα- για να αποτελεί μια κακή ανάμνηση και τίποτε άλλο η φετινή περίοδος. Θα επανέλθω στο θέμα τις επόμενες ημέρες.
Υ. Γ. 2 Να μην… ξεχάσω. Ο Γκαρσία επιστρέφει σπίτι του. Σταύρο, Κυριάκο, περαστικά. Άλλο «κακό» να μην σας βρει.
