Τους αρέσει να λένε πως: «Ο Θεός έπλασε τον κόσμο, αλλά οι Ολλανδοί έχτισαν την Ολλανδία».
Άδικο έχουν; Πάνω από το 50% της χώρας βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας! Για να κατοικηθεί αυτό το… πράγμα, έπρεπε κάθε φράγμα, κάθε γέφυρα, κάθε σπίτι, κάθε σκεπή, κάθε τούβλο να είναι πολύ προσεκτικά δομημένο. Η Ολλανδία σχεδόν εξ’ ολοκλήρου χτίστηκε από ανθρώπινα χέρια, μα ουδείς τόλμησε ποτέ να κάνει του κεφαλιού του. Το συλλογικό καλό ήταν πάντα πάνω από κάθε εγώ. Διαφορετικά, ουδείς θα μπορούσε να επιβιώσει. Οι Ολλανδοί όχι μόνο επιβίωσαν, αλλά σήμερα αποτελούν μία από τις πιο πυκνοκατοικημένες χώρες στον κόσμο. Όλα αυτά με σχέδιο, πλάνο, πίστη στην ομαδική δουλειά…
Η εμπειρία να βλέπεις την Ολλανδία από ένα αεροπλάνο είναι… υπνωτική. Κοιτώντας την χώρα από ψηλά βλέπεις ένα… ίσιωμα. Τα πάντα είναι τετραγωνισμένα. Μοιρασμένα με απόλυτη αρμονία. Ολόκληρα τετραγωνικά χιλιόμετρα χωραφιών που είναι χωρισμένα με τέτοιο τρόπο που ο Ευκλείδης θα ήταν περήφανος για την γεωμετρία του. Οργανωτικότητα, δομή, ισορροπία…
Αν κάτι χαρακτηρίζει τον ολλανδικό τρόπο σκέψης είναι η συνεχής προσπάθεια για την εξοικονόμηση χώρου και την εξεύρεση νέου. Έστω και ένα νέο κερδισμένο τετραγωνικό εκατοστό είναι πολύτιμο. Το βλέπεις παντού. Στα σπίτια. Στις γέφυρες. Στα αεροδρόμια. Στο ποδόσφαιρο!
Ένα από τα πρώτα παρατσούκλια του Γιόχαν Κρόιφ ήταν «Πυθαγόρας με ποδοσφαιρικά παπούτσια».Ο Κρόιφ, ο Μίχελς, ο Στέφαν Κόβατς (κατά κύριο λόγο) και ο Κρολ, ο Χάαν, ο Σουρμπίρ, ο Χουλσόφ, ο Νέεσκενς, ο Μιούρεν, ο Κάιζερ δεν ήταν απλοί ποδοσφαιράνθρωποι. Ήταν περισσότερο… διανοητές. Οραματιστές. Σαν άλλοι… Αννίβες άνοιξαν δρόμους εκεί που δεν υπήρχαν. Το Total Football που γέννησε ο Άγιαξ λίγο πριν ανθίσουν τα 70’s δεν ήταν ένα απλό ανατρεπτικό ποδοσφαιρικό κίνημα. Ήταν κάτι που άλλαξε τον τρόπο που οι Ολλανδοί (και όλος ο κόσμος) αντιλαμβάνονται το ποδόσφαιρο.
Για αυτούς η αρχιτεκτονική δεν γίνεται να είναι αποκομμένη από το ποδόσφαιρο. Το μότο τους ήταν πάντα: «συρρικνώνουμε τις διαστάσεις του γηπέδου σε φάση άμυνας και τις μεγαλώνουμε όταν παίρνουμε την κατοχή». Το ποδόσφαιρο είναι ζωγραφική, φιλοσοφία, μαθηματικά. Μία απλή φαλτσαριστή πάσα μπορεί να συγκριθεί και να ταυτιστεί με μία καμπύλη σε πίνακα του Βερμέερ! Οι Ολλανδοί θα χειροκροτήσουν περισσότερο ένα σωστό τρέξιμο από κάποιον που δεν θα έρθει σε επαφή με την μπάλα, μα θα γεννήσει… options στην επίθεση, παρά μία φαντεζί ντρίμπλα. Γι’ αυτό και λένε πως: «Το ποδόσφαιρο δεν είναι τέχνη, μα είναι τέχνη να παίζεις ωραίο ποδόσφαιρο».
Οι Ολλανδοί είναι ξεροκέφαλοι. Πεισματάρηδες. Εγωιστές. Ξερόλες. Σνομπ. Σχεδόν πάντα απαντάνε με ερώτηση. Συνάμα όμως είναι σκεπτικιστές. Εργατικοί. Έχουν (και τους υπηρετούν) κανόνες για τα πάντα. Είναι σκεπτικιστές. Οραματιστές. Πρωτοπόροι. Δεν είναι μόνο το Total Football. Στην Ολλανδία αποποινικοποιήθηκαν για πρώτη φορά τα ελαφριά ναρκωτικά (με τρομακτική επιτυχία σε ότι αφορά την μείωση των Ολλανδών χρηστών), επιτράπηκαν οι γάμοι ομοφυλοφίλων, ελευθερώθηκε η επιλογή της ευθανασίας. Η ανεκτικότητα στην διαφορετικότητα είναι η ολλανδική δεύτερη φύση.
Αν θέλετε να μάθετε κι άλλα πράγματα για αυτούς τους τύπους δεν έχετε παρά να βρείτε το «Brilliant orange, the neurotic genius of Dutch football», αυτό το πορτοκαλί διαμάντι που έγραψε ο David Winner, στο οποίο θα βρει κανείς αυτό που περιγράφει ο τίτλος του: την νευρωτική ιδιοφυΐα του Ολλανδικού ποδοσφαίρου. Κάπου μέσα στις σελίδες του θα βρει κανείς και τον Χουμπ Στέφενς κι ας γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Λιμβουργία (Κερκράντε) το πιο γερμανικό κομμάτι της Ολλανδίας.
Στις προηγούμενες παραγράφους, ασυνείδητα, διαβάσατε πράγματα που ο Χουμπ Στέφενς θα κουβαλήσει μαζί του. Ορκίζονται άνθρωποι που τον είχαν για αφεντικό πως ξυπνάει στις 6:30 το πρωί, ανοίγει και κλείνει το μαγαζί, είναι οργανωτικός, εργασιομανής, ειλικρινής, πιστός στο πλάνο, πρωτοπόρος στην τεχνολογική ανάλυση της ποδοσφαιρικής data από το αγαπημένο του λάπτοπ, όπου εσχάτως έμαθε μέχρι και τα social media για να μπορεί να μιλάει την ίδια γλώσσα με τους παίκτες του.
Πιθανότατα δεν θα τον καταλάβουμε ποτέ ως άνθρωπο. Δεν θα μας καταλάβει ούτε κι αυτός. Δεν ήρθε για αυτό. Ήρθε διότι ο ΠΑΟΚ έψαχνε απεγνωσμένα κάποιον που θα επιβάλλει την αυθεντία του με ένα του μόνο βλέμμα. Με το βιογραφικό του. Κι ο Ιβάν Σαββίδης –αποδεδειγμένα- έχει μία αδυναμία σε ότι αφορά την ανάγνωση βιογραφικών…
