Έχουμε σχολιάσει κι άλλες φορές την διελκυστίνδα μεταξύ αγωνιστικής επιτυχίας και εξυγίανσης όπως ακριβώς το γνωμικό «η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα;» και φυσικά κανείς δεν μπορεί να καταλήξει σε ασφαλές συμπέρασμα αν και γίνεται εύκολα κατανοητό ότι την διοίκηση Πρωτοδικείου την νοιάζει – και καλά κάνει – η οικονομική εξυγίανση […]
Έχουμε σχολιάσει κι άλλες φορές την διελκυστίνδα μεταξύ αγωνιστικής επιτυχίας και εξυγίανσης όπως ακριβώς το γνωμικό «η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα;» και φυσικά κανείς δεν μπορεί να καταλήξει σε ασφαλές συμπέρασμα αν και γίνεται εύκολα κατανοητό ότι την διοίκηση Πρωτοδικείου την νοιάζει – και καλά κάνει – η οικονομική εξυγίανση και κατ΄ επέκταση η ύπαρξη της ίδιας της ΚΑΕ που «κουβαλάει» ακόμη συσσωρευμένα χρέη του παρελθόντος (έστω κι αν μειώνονται σταδιακά όπως αποδεικνύονται και από τους ισολογισμούς χρήσης επί προεδρίας του Μπάνε Πρέλιεβιτς), ενώ τον κόσμο τον ενδιαφέρουν οι επιτυχίες, οι νίκες, τα (εγχώρια και ευρωπαϊκά) «σαλόνια» του αθλήματος και ουχί οι αριθμοί. Εν καιρώ μέγιστης οικονομικής κρίσης στην χώρα, την ώρα που ο κάθε βιοπαλαιστής ΠΑΟΚτσής (αλλά και ο άνεργος βεβαίως – βεβαίως) θέλει να «ξεδώσει» από τις καθημερινές δυσκολίες, δεν μπορεί να ακούει και να «νταλαβερίζεται» με αυτές τις ΚΑΕ…
Κάτι ανάλογο με την παραπάνω διελκυστίνδα ισχύει και με το θέμα της ευρωπαϊκής συμμετοχής της επόμενης περιόδου. Ναι, ο ΠΑΟΚ δεν την «κέρδισε» με την κατάταξή του, αλλά «στα χαρτιά» θα την έχει. Αν το θέλει. Ή και αν μπορεί. Αυτό το τελευταίο έρχεται ακριβώς να μπει στην μία πλευρά του ισοζυγίου. Γιατί ο ΠΑΟΚ για να μπορέσει να πάρει μέρος χρειάζεται με χονδρικούς υπολογισμούς για (ευρωπαϊκή) ομάδα και λειτουργικά έξοδα από 250.000 έως 300.000 € έξτρα έξοδα στην σαιζόν. Κι αντιστοίχως βεβαιωμένα έσοδα δεν υπάρχουν ούτε για 50.000 € αν παίξει στο Eurocup! Δηλαδή μπορεί να «μπει μέσα» και να «πετάξει στο βρόντο» τα δύο χρόνια εξυγίανσης. Ναι, όμως από την άλλη της …διελκυστίνδας υπάρχει ο κόσμος που θέλει τα «σαλόνια» που λέγαμε παραπάνω. Θέλει να βλέπει έναν πιο ενδιαφέροντα ΠΑΟΚ, ακόμη κι αν θα πρέπει να γίνει πιο «ακριβός».
Εδώ ακριβώς έρχεται η κρίσιμη φάση των επαφών με τον Ιβάν Σαββίδη και τον Δημήτρη Κοντομηνά. Σε κομβικό σημείο. Για να ξέρει η ΚΑΕ τι έχει στα χέρια της ή τι μπορεί να έχει, για να αποφασίσει κιόλας. Γιατί ο Ιβάν Σαββίδης μπορεί να βοηθήσει κι άλλο. Μπορεί και να θέλει να βοηθήσει, γνωρίζει ήδη αρκετά και για την ΚΑΕ, ήρθε στο «παλατάκι», είδε αγώνα της ομάδας, κατάλαβε τι συμβαίνει, είναι γνώστης (ειδικά οι δύο του γιοι), αλλά θα το κάνει; Τώρα; Αργότερα; Πότε; Αν θέλει κι αυτός μία διάκριση του μπάσκετ, δηλαδή μία περαιτέρω διάκριση της «οικογένειας» του ΠΑΟΚ μπορεί απλά να συμβάλλει με ένα επιπλέον ποσό. Και η διοίκηση Πρέλιεβιτς αυτό θα του εξηγήσει εντός της εβδομάδας με την πρώτη ευκαιρία και με την μεσολάβηση του Θοδωρή Ζαγοράκη που επίσης ξέρει πολλά για την ΚΑΕ και αντιλαμβάνεται τις ανάγκες.
Όσο για τον Δημήτρη Κοντομηνά, η σχέση συνεργασίας, χορηγίας και «συμμαχίας», περνάει σε ένα άλλο επίπεδο όσον αφορά την Ευρώπη. Γιατί ο ισχυρός επιχειρηματίας θέλει την διάκριση σίγουρα. Και θέλει και την ευρωπαϊκή συμμετοχή σίγουρα. Μπορεί να θέλει και περισσότερο «προμόσιον» της χορηγίας του εν Ελλάδι, μέσω μίας ακόμη καλύτερης από την φετινή αγωνιστικής πορείας. Κι αυτό θα του μεταφέρουν εντός της εβδομάδας και θα του εξηγήσουν οι διοικούντες της ΚΑΕ με την μεσολάβηση του Μανώλη Μαλέλη. Και ο Κοντομηνάς σίγουρα μπορεί να βοηθήσει.
Αυτή την εβδομάδα λοιπόν θα ξέρουμε αν ο Σούλης Μαρκόπουλος και οι παίκτες θα ξαναβγάλουν από το βάθος των συρταριών τους τα διαβατήριά τους. Αλλά ακόμη κι αν δεν το κάνουν, αν η ΚΑΕ δεν βρει λύσεις, αν ο ΠΑΟΚ μείνει εντός συνόρων, δεν χάθηκε και τίποτε… Ισως το κίνητρο να διατηρηθεί και να ενισχυθεί ώστε αγωνιστικά και οικονομικά η ομάδα να είναι σε θέση να το πετύχει του χρόνου. Αφού εξασφαλίσει πρώτα την ύπαρξη της. Και μειώσει τις οφειλές σε εκείνους που έπαιζαν (στις ευρωπαϊκές συμμετοχές) του 2004 και εντεύθεν. Γιατί ακόμη τον Γκαγκαλούδη πληρώνει, τον Αγαδάκο και τον Σκεπάνοβιτς!
Υ.Γ. 1 Είναι τουλάχιστον συγκινητική η επιτυχία της παιδικής ομάδας του ΠΑΟΚ που από την Δευτέρα είναι πρωταθλήτρια Ελλάδας, 22 χρόνια μετά τον προηγούμενο τίτλο. Και μάλιστα χωρίς να είναι το φαβορί, ή χωρίς να έχει ένα
«μάτσο αστέρες». Είχε όμως 12 μαχητές, 12 ΠΑΟΚτσάκια που και μάτωσαν την φανέλα (ο Κόνιαρης και το πρόσωπο…), έναν προπονητή φιλόδοξο, παθιασμένο και δουλευταρά από τα «σπλάχνα» του συλλόγου (Ευρυπίδης Μελετιάδης) και δίνει μέλλον στην «πρώτη» ομάδα, αφού κάποια από τα παιδιά αυτά θα γίνουν και επαγγελματίες προσεχώς με την ΚΑΕ. Τεράστια επιτυχία.
Υ.Γ. 2 Για τους παίδες επιφυλασόμεθα με νέο άρθρο
Υ.Γ. 3 Και φυσικά τεράστια συγχαρητήρια και στις νεάνιδες που κατέκτησαν επίσης την Δευτέρα το πανελλήνιο πρωτάθλημα, στην άκρη της ηπειρωτικής Ελλάδας, στην Λακωνία, χωρίς υποστήριξη από κόσμο και χωρίς την ταμπέλα του φαβορί επίσης. Αλλά και τα κορίτσια του ΠΑΟΚ είχαν καρδιά και ψυχή, αλλά και ταλέντο. Είχαν επίσης ένα νέο (ανερχόμενο) επίσης από τα «σπλάχνα» του συλλόγου προπονητή, τον Νίκο Παπαδόπουλο και θα έχουν κι αυτές λαμπρό μέλλον.
