Αυτή τη φορά το «στοίχημα κόπηκε» και από την διοίκηση και από τον προπονητή. Ο ΠΑΟΚ δεν πάει στο Εurocup να παίξει για να …παίξει. Δεν είναι σαν την συμμετοχή στην (προκριματική φάση της) Ευρωλίγκα της σαιζόν 2011-12, όταν με «ανεμομαζώματα (αρχικά) – διαολοσκορπίσματα (στην μέση της σαιζόν)» ξένων παικτών η χρονιά …στέφθηκε με παταγώδη αποτυχία. Και εκτός συνόρων αρχικά αλλά και εντός συνόρων τελικά. Αυτή τη φορά η εμπειρία της κακής προπέρσινης σαιζόν (και των μετέπειτα επιπτώσεων στην …απομάκρυνση και των «πιστών» της ομάδας με απώτερο αποτέλεσμα την δραματική μείωση των πωλήσεων των διαρκείας και την έλλειψη εμπιστοσύνης του κόσμου προς τις δυνατότητες και τους στόχους της ομάδας) έρχεται να συνδυαστεί με τις (ορθές) απαιτήσεις του μεγάλου χορηγού, του Δημήτρη Κοντομηνά για την ουσιαστική «διαφήμιση» των εταιρειών του, μέσα από μία τουλάχιστον αξιοπρόσεκτη πορεία.
Όχι ο χορηγός δεν ζητά τίτλους και «κούπες», γνωρίζει τα περί εξυγίανσης, τις οικονομικές δυνατότητες – πληρώνει κι αυτός για το μπάτζετ άλλωστε – ούτε συγκλονιστικές αλλαγές στο ελληνικό μπασκετικό «στάτους κβο». Αλλά βρε αδελφέ, νίκες εντός, ενδεχομένως μία πρόκριση στον β΄ γύρο του Eurocup (τρεις ομάδες προκρίνονται από τις έξι κάθε ομίλου), πορεία καλύτερη της φετινής στο πρωτάθλημα όπου μία απουσία του «Λάζου» επέφερε έξι σερί ήττες και τελικά περιορισμό στην 5η θέση, είναι στόχοι επιτεύξιμοι και τόσο «ψηλοί», όσο και σχετικά «χαμηλοί» (για το μέγεθος του «ιστορικού» ΠΑΟΚ).
Η ευκαιρία – και η υποχρέωση – της ευρωπαϊκής συμμετοχής μπορεί να «φτιάξει» λοιπόν την ομάδα καλύτερη. Πιο «γεμάτη», πιο συμπαγή, με παίκτες που θα μπορούν όλοι να συνεισφέρουν, με ξένους καλύτερους από τους περσινούς και με ξένους που θα μείνουν όλη τη χρονιά κι όχι να φεύγει ο ένας για άλλες Πολιτείες και ο άλλος να «χάνεται» για ένα μήνα λόγω τραυματισμού και να μην καλύπτεται το κοινό του.
Δεν μπορεί να «κλωτσήσει» κανείς από τον ΠΑΟΚ αυτή την ευκαιρία. Γιατί η Ευρώπη είναι ένα ακόμη, ίσως και μοναδικό διαφορετικό, δέλεαρ για τον κόσμο. Για να τον προσελκύσει πάλι, γιατί η 4η , η 5η θέση, η απλά καλή πορεία που δεν οδηγεί πουθενά και η πολιτική των «περικοπών» ελέω εξυγίανσης σίγουρα δεν ελκύουν. Οσο κι αν είναι ορθολογική – για την ύπαρξη της ΚΑΕ μάλιστα – «στρατηγική» η πληρωμή των παλαιών χρεών.
Ο ΠΑΟΚ μπορεί μέσα στο καλοκαίρι να αξιοποιήσει αδυναμίες και «στραβοπατήματα» άλλων κύριων αντιπάλων του στην Α1, μπορεί να δείξει το κύρος που απέκτησε και με τους χορηγούς του (βάζουμε δίπλα στον Δ. Κοντομηνά και τον Ιβάν Σαββίδη), μπορεί τελικά να προσελκύσει καλούς παίκτες και η παρουσία του στην «αγορά» αυτό δείχνει, άσχετα από το αν δεν έχει προχωρήσει σε όλες τις κινήσεις που έχει σχεδιάσει. Αγάλι – αγάλι άλλωστε γιατί δεν χρειάζεται και να ξεπαραδιαστεί. Δεν πήραν τα μυαλά κανενός στην ΚΑΕ και στην ομάδα «αέρα». Φαίνεται όμως από το ενδιαφέρον πολλών παικτών και πάλι να φορέσουν την «ασπρόμαυρη φανέλα», φαίνεται από το πώς φέρονται οι ατζέντηδες στον ΠΑΟΚ.
Με την παραμονή του «Λάζου» – γιατί η προσπάθεια να αλλάξει στάση ο «αρχηγός» τώρα κορυφώνεται – και με την απόκτηση και δύο (τουλάχιστον) ξένων, καλύτερων και από τους περσινούς (μάλλον κάτι βρήκε ο Σούλης Μαρκόπουλος), με τον «κορμό» να παραμένει και με προσθήκες κάποιων έμπειρων Ελλήνων, ο «Δικέφαλος» θα «πετάξει» πιο ψηλά από πέρσι. Και το «στοίχημα» μπορεί να κερδηθεί.
