Είναι μεγάλος ο πειρασμός να γράψω ένα κομμάτι με μία σειρά υποθέσεων τι θα μπορούσε να έχει γίνει στο πρώτο ματς του ΠΑΟΚ με τη Μέταλιστ αν ο Λούκας έκανε το 1-0 στο 5’, αν ο Γεωργιάδης δεν άνοιγε το κοντρόλ όταν έφυγε μόνος του ή αν ο Αθανασιάδης δεν έκανε «τσαφ» όταν ο Λίνο του έβγαλε μία ασίστ πάρε βάλε ή αν δεν έκανε το χέρι ο Βίτορ…
Ο ΠΑΟΚ παρέδωσε αδικαιολόγητα τα όπλα μετά το απρόσμενο –σύμφωνα με την εικόνα του ματς- 0-1 στο φινάλε του πρώτου ημίχρονο, η Μέταλιστ έπαιξε πιο προσεκτικά στην επανάληψη (πηγαίνοντας την άμυνά της 10-15 μέτρα πιο πίσω) και μετά το σκορ μπορούσε να ξεφύγει και πολύ πάνω από το 0-2.
Στο δια ταύτα ο ΠΑΟΚ των πρώτων 40 λεπτών ήταν εξαιρετικός, με σωστές τοποθετήσεις, σωστές αντεπιθέσεις, πολύ καλό «transition» ωραίο και μυαλωμένο ποδόσφαιρο αλλά χωρίς σωστές τελικές προσπάθειες. Στο φιλικό με τη Νις όλα πήγαιναν μέσα, με τη Μέταλιστ δεν πήγαινε τίποτα.
Αλλά απέναντί του ο Δικέφαλος βρήκε μία εξαιρετική ομάδα που δουλεύει με τον ίδιο προπονητή για 9η σεζόν, έχει ένα βασικό κορμό που παίζει μαζί αρκετά χρόνια και είναι πιο έτοιμη ως ομάδα από τον ΠΑΟΚ για πολλούς λόγους. Αυτά δεν πρέπει να τα ξεχνάμε και δεν αποτελούν δικαιολογίες, αλλά είναι η πραγματικότητα.
Η Μέταλιστ όταν βρει χώρους μπορεί να σε κάνει «γιογιό» και από τη μέση και μπροστά είναι φωτιά στις αντεπιθέσεις. Όσο ο ΠΑΟΚ περίμενε πιο πίσω και είχε κλειστούς τους χώρους βγαίνοντας στις αντεπιθέσεις, το ματς πήγαινε κατ’ ευχήν εκτός από το γκολ που δεν έρχονταν με τίποτα.
Ο ΠΑΟΚ των πρώτων 40 λεπτών άρεσε, αλλά μετά προβλημάτισε με την αρνητική αντίδραση που έβγαλε αφού βρέθηκε πίσω στο σκορ. Άλλη μία χαμένη ευκαιρία μπορεί να πουν κάποιοι, άλλη μία εμπειρία στο δρόμο για την καταξίωση θα πω εγώ ως πάντα αισιόδοξος… Γιατί δεν παίζουμε μόνοι μας, υπάρχουν και οι αντίπαλοι που στο Τσάμπιονς Λιγκ είναι ιδιαίτερα ισχυροί.
Τώρα χρειάζεται ένα θαύμα για να περάσει ο Δικέφαλος στα πλέι οφ του Τσάμπιονς Λιγκ και για να γίνει ένα τέτοιο θαύμα θα πρέπει να αλλάξουν 4-5 πράγματα μέσα σε μία εβδομάδα.
Αρχίζοντας από πίσω θα πρέπει να αποφύγει ο Βίτορ τα ατομικά λάθη. Πριν φτάσουμε στο λάθος που κάνει με το χέρι στο πέναλτι, κλείνεται στην πλευρά του Λίνο και ο Βραζιλιάνος όταν δέχεται την μπάλα την χάνει και από εκεί κερδίζει κόρνερ η Μέταλιστ και έρχεται το πέναλτι. Λεπτομέρεια θα μου πείτε… Μπορεί. Αλλά αυτές οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά σε τέτοια ματς. (σημειώστε ότι δεν τα γράφω αυτά για να βγάλω άχρηστο τον Βίτορ, διότι τον θεωρώ πολύ καλή λύση για την άμυνα είχε κάποιες κακές στιγμές)
Έπειτα θα πρέπει να είναι πιο ουσιαστικοί και να γίνουν πιο επικίνδυνοι οι πλάγιοι επιθετικοί. Ο Λούκας δεν είναι ακόμη ο Λούκας που περιμένουμε και ο Γεωργιάδης πρέπει να αρπάξει επιτέλους τις ευκαιρίες που του δίνονται και να αξιοποιήσει καλύτερα τις φάσεις που έχει μέσα στο παιχνίδι.
Τέλος θα πρέπει να γίνει ξανά πιο killer ο Αθανασιάδης, ο οποίος με εξαίρεση το φιλικό με τη Νις δεν έχει βρει ακόμη τα φετινά του πατήματα. Καλείται να παίξει λίγο διαφορετικό ρόλο και να τραβιέται πιο πίσω, αλλά ο ΠΑΟΚ χρειάζεται άμεσα τα γκολ του και πρέπει να ανακτήσει την επαφή του με τα αντίπαλα δίκτυα.
Ο ΠΑΟΚ δεν εκμεταλλεύτηκε σωστά τις σπουδαίες ευκαιρίες που είχε στα πρώτα 40 λεπτά του αγώνα με τη Μέταλιστ και οι Ουκρανοί είχαν την τύχη να βρεθούν από το πουθενά μπροστά στο σκορ με ένα πέναλτι που ήρθε ως δώρο, αλλά στο δεύτερο ημίχρονο οι φιλοξενούμενοι έκαναν 10 τελικές προσπάθειες και το σκορ θα μπορούσε να έχει ξεφύγει. Όπως έγραψα και στα ΣΠΟΡ ίσως θα βλέπαμε άλλο ματς αν ο ΠΑΟΚ πετύχαινε πρώτος γκολ, αλλά στον πραγματικό αγώνα όταν η Μέταλιστ γύρισε την άμυνά της 10-15 μέτρα πιο πίσω και έκλεισε τους χώρους, ο Δικεφάλος εγκλωβίστηκε, δεν απείλησε ξανά ουσιαστικά και καθώς αναγκάστηκε να ανεβάσει αυτός πιο ψηλά τη δική του άμυνα, έδωσε χώρους στην ουκρανική ομάδα η οποία στο ανοιχτό γήπεδο είναι εκπληκτική και μπορούσε να πετύχει περισσότερα από δύο γκολ.
Στο δια ταύτα ο ΠΑΟΚ έχασε την ευκαιρία να φέρει σε δύσκολη θέση τη Μέταλιστ, εφόσον προηγούνταν νωρίς και πρώτος αλλά μετά οι φιλοξενούμενοι ξεδίπλωσαν τις αρετές που έχουν ως ομάδα και έδειξαν ότι είναι σε υψηλότερο επίπεδο ποιότητας.
Οι πιθανότητες να κάνει ο ΠΑΟΚ την ανατροπή στο δεύτερο ματς βρίσκονται στα όρια του θαύματος. Όπως στα όρια του θαύματος ήταν όταν έκανε το διπλό με την Τότεναμ ή έκανε τη ματσάρα με την ΤΣΣΚΑ στη Μόσχα έχοντας χάσει με 0-1 στην Τούμπα.
Τώρα ο πήχης της δυσκολίας είναι πιο ψηλά, καθώς το 0-2 του πρώτου ματς είναι πολύ πιο δύσκολο να ανατραπεί…
Εγώ περισσότερο περιμένω να δω μία ομάδα να βγάζει προσωπικότητα και στο Χάρκοβο και να παλέψει, δείχνοντας ότι ίσως δικαιούνταν κάτι παραπάνω. Και αν είναι τόσο μάγκες οι παίκτες ας κάνουν και το θαύμα…
Κλείνοντας την άποψή μου για το ματς θα πω ότι μέχρι ο Γεωργιάδης να αποδείξει το αντίθετο δυστυχώς αποδεικνύεται κατώτερος των περιστάσεων. Για ακόμη μία φορά έχασε μία άχαστη ευκαιρία η οποία του έκοψε τα πόδια. Μακάρι ο Στέφενς να τον ξεμπλοκάρει. Όπως περιμένω να ξεμπλοκάρει το ταλέντο του Ολίσε, να αναδείξει τον Πόποβιτς και πολλά άλλα
ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ ΚΑΙ ΣΑΒΒΙΔΗΣ
Αν ήταν τα χρήματα και οι μεταγραφές να σου εξασφαλίζουν την πρόκριση, τότε ο ΠΑΟΚ δεν έπρεπε να κατέβει καθόλου στα ματς με τους Ουκρανούς. Η Μέταλιστ μόνο για τον Γκόμεζ που απέκτησε χθες έδωσε 7 εκ. ευρώ. Και αν ο ΠΑΟΚ είχε κάνει 15 μεταγραφές πάλι θα του έλειπαν η 16η και η 17η προσθήκη! Η ομάδα ενισχύθηκε σημαντικά, αλλά ίσως όχι στο βαθμό των εξαγγελιών του Σαββίδη που μίλησε για Ροναλντίνιο, Ντρογκμπά και Μπερμπάτοφ. Ωστόσο αν μην απαξιώνονται μονίμως οι υπόλοιποι. Πιστεύω ότι δεν είναι ωραίο για την ίδια την ομάδα να υπάρχει μόνιμα μία γκρίνια από τον κόσμο ότι λείπουν μεγάλες μεταγραφές κτλ.
Σκεφτείτε λίγο πως θα νιώθουν κάποιοι μέσα στην ομάδα ακούγοντας συνέχεια φωνές απαξίωσης… Πάντα θα υπάρχει χώρος για μία μεταγραφή ακόμη, αλλά έχω την αίσθηση ότι τα τελευταία χρόνια ο κόσμος περισσότερο περιμένει να μάθει για μία μεγάλη μεταγραφή (που δεν σου εξασφαλίζει απαραίτητα την επιτυχία) παρά για τη δημιουργία μία μεγάλης ομάδας με σταθερά βήματα προόδου και σωστή δουλειά.
Προς αυτήν την κατεύθυνση αποκτήθηκε ο Στέφενς. Και παρότι είναι πολύ νωρίς για να φανεί το έργο του, υπάρχουν ήδη αρκετά καλά στοιχεία που βλέπουμε.
Βέβαια ο ίδιος ο Σαββίδης φούσκωσε τα μυαλά του κόσμου με τις εξαγγελίες του. Δεν μιλάει συχνά, αλλά όταν το κάνει μάλλον ξεφεύγει σε κάποια πράγματα που δείχνουν ότι η επαφή του το ποδόσφαιρο είναι κάπως περίεργη. Μάλλον χρειάζεται ποδοσφαιρικά φροντιστήρια. Διότι ο τρόπος που μιλάει κάποιος σου δίνει να καταλάβεις αν ξέρει καλά το ποδόσφαιρο ή όχι. Κανείς δεν είναι τέλειος όμως…
Με εξαίρεση πάντως κάποια μεγάλα λόγια για κούπα του Τσάμπιονς Λιγκ και Ροναλντίνιο κτλ είναι άδικο να κατηγορείται ο Σαββίδης ως αεριτζής ή ότι έχει καβούρια στην τσέπη. Από οικονομικής άποψης ότι έχει υποσχεθεί το έχει κάνει και με το παραπάνω. Μέσα σε έναν χρόνο έβαλε 25 εκ. ευρώ. Και θα βάλει κι άλλα όπως υπόσχεται για τα χρέη προς το δημόσιο, για προπονητικό κέντρο κτλ. Αυτό Δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να του γίνεται κριτική. Άλλο κριτική και άλλο γκρίνια…
Αναλογιστείτε που ήταν ο ΠΑΟΚ πριν ένα χρόνο και που είναι φέτος. Πόσες ανοιχτές πληγές είχε πέρυσι και πόσο σοβαρά προβλήματα επιβίωσης αντιμετώπιζε και τι έχει γίνει μέσα σε ένα χρόνο από την έλευση του Ιβάν Σαββίδη…
Λάθη έκανε και θα κάνει κι άλλα όπως όλοι άλλωστε. Αλλά το ευχάριστο στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι έχει την οικονομική επιφάνεια να διορθώνει τα λάθη και να δίνει λύσεις. Και αυτό είναι μεγάλο ατού για τον ΠΑΟΚ.
Αλλά σε κάποιες φάσεις ακούγοντας πόσο μίρλα υπάρχει σε μεγάλη μερίδα του κόσμου (όχι δεν γίνονται μεταγραφές, όχι μας λείπουν ποιοτικοί παίκτες, όχι χάθηκε η ευκαιρία του Τσάμπιονς Λιγκ κτλ) απορώ αν ο ΠΑΟΚ τελικά είναι καλύτερα ή χειρότερα από πέρυσι! Η εικονική μου απορία φυσικά δημιουργείται μέσα από το πρίσμα που βλέπουν κάποιοι την ομάδα.
Ο ΠΑΟΚ φέτος είναι σαφώς ανώτερος από πέρυσι και ακόμη και χωρίς τις τελευταίες μεταγραφές που περιμένουμε ότι θα γίνουν, μου δίνει την αίσθηση ότι μπορεί να κοντράρει τον Ολυμπιακό και γιατί όχι να τον ξεπεράσει. Δεν είναι δεδομένο αλλά δεν είναι και όνειρο θερινής νυχτός…
ΟΚ, ο γαύρος πήρε τον Σαβιόλα. Μεγάλη μεταγραφή, αλλά δε θα παίζει μόνος του… Ξεχνάνε κάποιοι πως ο Ολυμπιακός τους τελευταίους μήνες έχασε τους τρεις καλύτερους παίκτες του: Τοροσίδη τον Ιανουάριο και Τζιμπούρ – Αμπντούν τώρα…
Και βασικά για να είμαι ειλικρινής δεν με νοιάζει ποιους θα φέρει ο Ολυμπιακός, αλλά τι ομάδα φτιάχνει ο ΠΑΟΚ.
Και πάρα τα όποια λάθη και καθυστερήσεις έγιναν και στο σχεδιασμό του φετινού ΠΑΟΚ (έχουν γίνει λάθη), δε θα τους βγάλουμε όλους άχρηστους επειδή γίνονται λάθη.
Ο ΠΑΟΚ έχει ισχυρό επενδυτή, έχει καλό προπονητή και αξιόλογο ρόστερ. Χρειάζεται και την στήριξη όλων, την πίστη και την εμπιστοσύνη στη δουλειά του προπονητή για να πάει ψηλότερα από εκεί που ίσως μοιάζει ότι μπορεί να φτάσει.
Κι εγώ θα ήθελα να δω πολλούς ακόμη μεγαλύτερους παίκτες να ενισχύουν το ρόστερ της ομάδας, αλλά δε θα είμαι λιγότερο ΠΑΟΚ αν δεν έρθει ούτε ένας ακόμη.
Βέβαια αν έρθουν και 1-2 ακόμη ποιοτικές προσθήκες μπορεί να γίνει πιο εύκολα η δουλειά του προπονητή, ο οποίος πάντως δεν διαμαρτύρεται για το ρόστερ όσο πολύς κόσμος!
Ίσως όταν τα 40 λεπτά με τη Μέταλιστ γίνουν 60 και 70 τότε πολλοί να ξεχάσουν την γκρίνια για τις μεταγραφές που δεν έγιναν και επικεντρωθούν σε αυτά που έχουμε και όχι σε αυτά που θα μπορούσαμε ίσως να είχαμε…
