Πρόκειται, για μία από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες της Ελλάδας, στο χώρο της Πυρηνικής Επιστήμης.
Κατάγεται από την Θεσσαλονίκη, από όπου και αποφοίτησε στο Τμήμα της Φυσικής. Το γεγονός ότι γεννήθηκε στην Αμερική, τον ωθεί να αφήσει την Ελλάδα για μεταπτυχιακές σπουδές εκεί.
Με την ολοκλήρωση των σπουδών του, η οικογένεια δεν θα αργήσει να έρθει για τον ίδιο, παρομοίως η επαγγελματική αποκατάσταση και καταξίωση.
Ο Σάββας Μόρις, είναι πυρηνικός φυσικός, με ειδίκευση στην έρευνα και στη θεραπεία του καρκίνου.
Τα τελευταία 10 χρόνια, ζει στο Νέο Μέξικο και εργάζεται στο “Christus St. Vincent Regional Cancer Center”.
Ο 43χρονος, έρχεται κάθε χρόνο για διακοπές στα πάτρια εδάφη του, για να επισκεφθεί τους γονείς του, αλλά και τον… ΠΑΟΚ.
Ο ΠΑΟΚτσής επιστήμονας παραχώρησε μία συνέντευξη στην εφημερίδα «Metrosport» μιλώντας για τη ζωή του αλλά και τον Δικέφαλο…
-Μία πρώτη γνωριμία, για να σας γνωρίσει καλύτερα ο κόσμος. Ποιος είναι ο Σάββας Μόρις;
«Κατάγομαι από Θεσσαλονίκη, αλλά γεννήθηκα στην Αμερική. Σπούδασα στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, συγκεκριμένα στο Φυσικό Τμήμα. Κατόπιν, έκανα μεταπτυχιακό στην Αμερική με υποτροφία, όπου παρέμεινα για 10 χρόνια. Τα τελευταία άλλα 10 χρόνια, εργάζομαι και ζω στο Νέο Μέξικο, με την οικογένειά μου».
-Ποιο είναι ακριβώς το αντικείμενο του επαγγέλματός σας;
«Είμαι πυρηνικός φυσικός, με ειδικότητα στην έρευνα και καταπολέμηση του καρκίνου, στο τεχνικό κομμάτι της ακτινοθεραπείας. Για τους καρκινοπαθείς, υπάρχουν πολλοί τρόποι αντιμετώπισης της ασθένειάς τους. Μπορεί να είναι χειρουργικοί, με χημειοθεραπευτική ή ακτινοθεραπευτική αγωγή, αλλά και συνδυασμός των τριών. Η δική μου εφαρμογή είναι καθαρά τεχνική, στην ακτινοθεραπεία. Συνεργάζομαι με τον συνάδελφο ογκολόγο, για την δημιουργία του πλάνου, της ακτινοθεραπείας για τον ασθενή».
-Το επάγγελμά σας, ήταν πραγματικά αυτό που ονειρευόσασταν από μικρός;
«Ήμουν πάντα πολύ καλός στις θετικές επιστήμες, μια και ήταν οι αγαπημένες μου. Επιθυμούσα να εφαρμόσω τις θετικές μου γνώσεις, στην καθημερινή ζωή, βοηθώντας τον άνθρωπο. Αυτό, μου έδινε ευχαρίστηση και ικανοποίηση, ότι προσφέρω σημαντικά. Έτσι, στράφηκα στην Ιατρική».
-Αφήσατε την Ελλάδα, την χώρα που γεννηθήκατε, για να καταξιωθείτε επαγγελματικά. Υπάρχουν στιγμές, που σας λείπει και θέλετε να επιστρέψετε;
«Τα πρώτα χρόνια που έφυγα, η έλλειψη της πατρίδας ήταν πιο έντονη. Η νοσταλγία και η ελπίδα ότι θα επιστρέψω στην Ελλάδα, για εργασιακή αποκατάσταση ήταν μεγαλύτερες. Όσο τα χρόνια περνούν και τα παιδιά μεγαλώνουν, η κατάσταση στην Ελλάδα δυσκολεύει πιο πολύ, οπότε είναι ένα άπιαστο όνειρο η επιστροφή μας».
-Από την εμπειρία και τη δική σας τριβή, πάνω στις έρευνες για την θεραπεία του καρκίνου, πιστεύετε πως υπάρχουν ελπίδες για κάποιον ασθενή;
«Ανάλογα με τη μορφή καρκίνου, από την οποία πάσχει ο κάθε ασθενής, υπάρχουν θεραπείες οι οποίες έχουν τρομερά μεγάλη επιτυχία και υπάρχουν και άλλες που δεν επιδέχονται τόσο καλή θεραπεία, με ιδανικά αποτελέσματα. Για παράδειγμα, εάν διαγνωστεί εγκαίρως ο καρκίνος του μαστού ή του προστάτη και βρίσκεται σε αρχικό στάδιο, τότε μπορεί να γιατρευτεί».
-Είναι μία νόσος, που μαστίζει μεγάλη πληθώρα κόσμου. Τελικά, από τι προκαλείται;
«Υπάρχει πάντα η γονιδιακή προδιάθεση, όπως ο εκφυλισμός κάποιων γονιδίων. Παράλληλα, ρόλο παίζει η κληρονομικότητα, αλλά και η έκθεση του ανθρώπου σε κάποια τοξικά, όπως το τσιγάρο, το αλκοόλ, η βεβαρημένη ατμόσφαιρα. Επίσης, ένας υπέρβαρος άνθρωπος δεν αυξάνει μόνο την πιθανότητα καρδιαγγειακής πάθησης στη ζωή του, αλλά αυξάνει και την πιθανότητα κάποιου καρκίνου».
-Σίγουρα, υπάρχουν στοιχεία στη ζωή σας, από τα οποία αντλείτε δύναμη και κουράγιο όλα αυτά τα χρόνια, τόσο για τις δύσκολες σπουδές σας, όσο και για την επαγγελματική σας επιτυχία.
«Ναι, αντλώ δύναμη και βρίσκομαι σε εγρήγορση, πρώτα απ? όλα εξαιτίας της οικογένειά μου. Επίσης, από την επιστήμη μου, την οποία αγαπώ και ασχολούμαι πολλές ώρες καθημερινά. Φυσικά, με βοηθάει πολύ η αγάπη μου για τον ΠΑΟΚ, κάτι που προσπαθώ να μεταφέρω και στα δυο παιδιά μου».
-Παρακολουθείτε από το Νέο Μέξικο, την πορεία της αγαπημένης σας ομάδας;
«Ναι, παρακολουθώ ανελλιπώς όλες τις εξελίξεις και τα παιχνίδια του ΠΑΟΚ, μέσω του δορυφορικού καναλιού. Συγκεκριμένα, ο πατέρας μου με έκανε ΠΑΟΚ. Ο γιος μου με τη σειρά του, ακολουθεί κι αυτός τα δικά μου βήματα, είναι οπαδός και παίζει ποδόσφαιρο. Όταν ερχόμαστε Θεσσαλονίκη, δε χάνουμε την ευκαιρία, να επισκεφθούμε το γήπεδο και την μπουτίκ».
«Ο ΠΑΟΚ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ»
-Σας αρέσει ο ΠΑΟΚ του Σαββίδη;
«Ο ΠΑΟΚ του Σαββίδη πηγαίνει όλο και καλύτερα. Έχουν αλλάξει πάρα πολλά, έχει μπει σε άλλη τροχιά. Όμως, οι εμφανίσεις στα πλέι οφ δεν αντιπροσώπευαν την ποιότητα του ποδοσφαίρου, που έπαιξε σε όλο το πρωτάθλημα. Νομίζω, πως με τη σκληρή δουλειά και τη βοήθεια του νέου προπονητή, η ομάδα θα πρωταγωνιστήσει».
-Με ποιο τρόπο θα μπορούσατε, να συνδέσετε επιστημονικά τις δύο αγάπες σας; Την πυρηνική φυσική με τον ΠΑΟΚ.
«Ο ΠΑΟΚ για εμάς τους θετικούς επιστήμονες, είναι σαν μία μαύρη τρύπα, γιατί αν τον βάλουμε στο μυαλό μας, πέφτουμε σε αυτόν με τα μούτρα και χάνουμε το μυαλό μας, για όλα τα υπόλοιπα. Δηλαδή, είναι σα να μας ρουφάει η μαύρη τρύπα».
-Δεν σας εκνευρίζει το γεγονός, ότι εκεί που ζείτε, δεν έχει επαγγελματικές ομάδες ποδοσφαίρου αλλά και, ότι είναι εξαιρετικά αδύνατο να έρθετε Θεσσαλονίκη αποκλειστικά, για να παρακολουθήσετε ζωντανά ένα παιχνίδι;
«Υπάρχουν πολλές φορές που νευριάζω, επειδή στην Αμερική δεν είναι τόσο διαδεδομένο και δημοφιλές το ποδόσφαιρο, όσο στην Ευρώπη. Έτσι, δε μπορώ να πάω στο γήπεδο, να δω κάποιο ενδιαφέρον ματς. Παρακολουθώ τον ΠΑΟΚ από την τηλεόραση, αλλά εννοείται, πως δεν είναι το ίδιο. Το αποζητώ διαρκώς αυτό».
-Παρόλα αυτά, παραμένετε θερμόαιμος οπαδός του ΠΑΟΚ, ενώ οι πολλές υποχρεώσεις και το φόρτο της καθημερινότητας στην Αμερική, δεν διώχνουν τη σκέψη σας, από την Ελλάδα και την Τούμπα.
«Είναι κάτι για το οποίο νιώθω μεγάλη αγάπη και αποτελεί κομμάτι της ζωής μου. Κατά καιρούς, έχουν γίνει πολύ επικριτικά σχόλια για τους οπαδούς του ΠΑΟΚ. Ο κόσμος του, δεν είναι μόνο αυτοί, οι οποίοι κατά καιρούς μας κάνουν, να αισθανόμαστε λιγότερο περήφανοι, λόγω δυσάρεστων επεισοδίων. Υπάρχει μία μεγάλη μερίδα καταξιωμένων επιστημόνων, που αγαπούν τον ΠΑΟΚ από μικροί και τον υποστηρίζουν. Για του λόγου το αληθές, στο φιλικό με τη Νις είδα έναν φίλο μου, καταξιωμένο στο χώρο της Νανοεπιστήμης. Κάτι που αποδεικνύει, ότι στο γήπεδο δεν έρχονται μόνο οι φανατικοί, αλλά και οι πιο ήπιοι οπαδοί».
