Ένα πολύ ωραίο αφιέρωμα και μια απολαυστική συνέντευξη του Τζερόντ Μουστάφ φιλοξενείται στην ιστοσελίδα “sentragoal”. Ο πρώην αμερικάνος φόργουορντ του ΠΑΟΚ θυμάται τα παλιά και αναπολεί. Αναλυτικά το κείμενο:
«Πριν από μερικές εβδομάδες είχαμε φιλοξενήσει στη στήλη τον Ματ Μπούλαρντ, ο οποίος έκανε ένα σύντομο πέρασμα από τον ΠΑΟΚ τη σεζόν 1994-95. Όπως θα είχατε διαβάσει ο –τότε- ξανθομάλλης φόργουορντ (γιατί πλέον δεν έχει και πολλά μαλλιά στο κεφάλι του) είχε αντικαταστήσει τον Τζερόντ Μουστάφ, ο οποίος πήγε στον «δικέφαλο του βορρά» ως το μεγάλο όνομα που θα έκανε τη διαφορά εκείνη τη χρονιά, αντικαθιστώντας τον… λίγο –όπως αποδείχθηκε τελικά- Λεμόν Λάμπλεϊ.
Τα «Χρόνια και Ζαμάνια» έψαξαν και βρήκαν τον 44χρονο (σήμερα) παλαίμαχο μπασκετμπολίστα, ο οποίος είχε μετακομίσει στην Θεσσαλονίκη πριν από 19 χρόνια με τις περγαμηνές ενός φόργουορντ/σέντερ που θα βοηθούσε τον ΠΑΟΚ να πρωταγωνιστήσει εντός και εκτός των συνόρων. Όμως τι είχε συμβεί τότε με αποτέλεσμα να αποχωρήσει πριν από τα Χριστούγεννα εκείνης της χρονιάς; Το SentraGoal ανοίγει για άλλη μια φορά το χρονοντούλαπο της ιστορίας και με τη βοήθεια του ίδιου του Μουστάφ που δέχτηκε να μιλήσει στη στήλη από το Μίτσελβιλ του Μέριλαντ που κατοικεί τα τελευταία χρόνια, επαναφέρει στο προσκήνιο εκείνες τις ημέρες…
Βρισκόμαστε περίπου στα μέσα Οκτωβρίου του 1994. Ο Αμερικανός που στελέχωνε τη φροντ λάιν του ΠΑΟΚ μαζί με τον Ζόραν Σάβιτς δεν ήταν άλλος από τον Λεμόν Λάμπλεϊ, ο οποίος είχε κερδίσει τις καρδιές των Θεσσαλονικιών από τους διπλούς τελικούς του Κόρατς, όταν και φορούσε τη φανέλα της Στεφανέλ Τριέστε. Στον ΠΑΟΚ, πέρασε και δεν ακούμπησε. Τρία ματς στην Α1 και άλλα δύο στα προκριματικά του κυπέλλου Πρωταθλητριών (σ.σ. τα διπλά ματς με τη Χάποελ Τελ Αβίβ) με συνολικό απολογισμό 27 πόντοι με 10/24 δίποντα, 7/16 βολές και 32 ριμπάουντ.
Με τέτοια νούμερα ήταν ζήτημα χρόνου η αντικατάστασή του. Αν και στη μπασκετική επικαιρότητα κυριαρχούσε η ξαφνική αποχώρηση του Νίκου Γκάλη από τον Παναθηναϊκό στο ματς με τους Αμπελόκηπους, στις τάξεις του ΠΑΟΚ είχαν τους δικούς τους προβληματισμούς. Ο Λάμπλεϊ δεν ήθελε να φύγει, αλλά ο Σάκοτα και η διοίκηση της ομάδας αναζητούσαν τον παίκτη που θα έπαιρνε τη θέση του στο ρόστερ! «Έχει βελτιωθεί, αλλά δεν μπορεί να μας βοηθήσει. Η αντικατάστασή του είναι δεδομένη. Δεν γίνονται θαύματα σήμερα» έλεγε ο «Σάλε» ο οποίος είχε ξεχωρίσει τέσσερα ονόματα.
Πρώτος στόχος ήταν ο Γκρεγκ Άντερσον των Ντιτρόιτ Πίστονς και ακολουθούσε ο «ρούκι»« Μπράιαν Γκραντ, επιλογή των Σακραμέντο Κινγκς στο Νο8 εκείνης της χρονιάς. Στα υπ’ όψιν ήταν και το νούμερο 11 του ντραφτ, ο Κάρλος Ρότζερς, όπως επίσης ο συγχωρεμένος Μπράιαν Ουίλιαμς (σ.σ. τον βρήκαν νεκρό στη θάλασσα το 2002) που είχε «φτιάξει» το όνομά του στο ΝΒΑ και τέλος ο πολυπειρος (και επίσης συγχωρεμένος εδώ και έναν χρόνο) Ορλάντο Γούλριτζ (γνωστός από τη διετή θητεία του στους Λέικερς των Μάτζικ, Τζαμπάρ) ο οποίος μετακόμισε τελικά στην Ιταλία.
Παράλληλα στον ΠΑΟΚ πάλευαν για την οριστικοποίηση της μεταγραφής του Πρέντραγκ Στογιάκοβιτς από τον Ερυθρό Αστέρα, τον οποίο και ανακοίνωσαν τελικά την 21η Οκτωβρίου 1994. Βέβαια ο Σάκοτα ήθελε τον… Κίνη στο ματς με τη Μακάμπι, αλλά η πλευρά των Σέρβων περίμενε το «ΟΚ» από την τράπεζα για τα 100 εκατομμύρια δρχ. (σ.σ. 400.000 δολάρια τότε) προκειμένου να δώσει την ελευθέρας του. Την ίδια στιγμή οι μεταγραφικοί στόχοι άρχισαν να απομακρύνονται λόγω των υπέρογκων απαιτήσεων (800.000 δολάρια ο Γκραντ, 750.000 ο Ρότζερς, περισσότερα από 1εκ. δολάρια ο Γούλριτζ) με αποτέλεσμα να αναζητηθούν πιο οικονομικές λύσεις. Ο Άντερσον από την άλλη -αν και είχε συμφωνήσει όπως αναφέρουν τα ρεπορτάζ της εποχής- παράτησε τον ΠΑΟΚ στα κρύα του λουτρού, με αποτέλεσμα να αναζητηθούν λύσεις… ανάγκης!!
Πρώτα έπρεπε να παίξει το ματς με τον Παναθηναϊκό στη Γλυφάδα στη… μετά Γκάλη εποχή για τους «πράσινους», αν και είχαν γίνει ήδη οι πρώτες επαφές με τον Τζερόντ Μουστάφ, ο οποίος «κουβαλούσε» τέσσερα χρόνια εμπειρίας στο ΝΒΑ έχοντας επιλεγεί στο νούμερο 17 του ντραφτ το 1990. Ο «δικέφαλος του βορρά» γνώρισε την ήττα από τον Παναθηναϊκό στη Γλυφάδα στις 22/10 αλλά την αμέσως επόμενη μέρα έδινε τα χέρια με τον Αμερικανό φόργουορντ/σέντερ: «Εδώ που φτάσαμε δεν είχαμε άλλη επιλογή και πρέπει να στηρίξουμε τον Μουστάφ» έλεγε ο Σάκοτα αφού τα χρονικά περιθώρια είχαν στενέψει επικίνδυνα και ο παίκτης έπρεπε να δηλωθεί στη Fiba.
Την Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 1994 ο Τζερόντ Μουστάφ πάτησε το πόδι του στο αεροδρόμιο «Μακεδονία» και δήλωνε πως «θέλω να βοηθήσω τον ΠΑΟΚ να πάρει το πρωτάθλημα. Μου μίλησαν για την ομάδα και το ελληνικό πρωτάθλημα με τα καλύτερα λόγια οι Εβερς Μπερνς της Δάφνης και ο Ρόι Τάρπλεϊ. Εχω να αποδείξω πολλά σε πολλούς και δεν κρύβω ότι θέλω να κάνω ένα καλό όνομα στην Ευρώπη για να επιστρέψω στο ΝΒΑ. Βέβαια χρειάζομαι λίγο χρόνο προσαρμογής…» Όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, ο Μουστάφ όχι μόνο δεν χρειάστηκε χρόνο, αλλά έμοιαζε έτοιμος για να ενσωματωθεί στο ρόστερ του ΠΑΟΚ. Την αμέσως επόμενη ημέρα η διοίκηση της ομάδας δηλώνει τους Στογιάκοβιτς, Μουστάφ στη Fiba και αμφότεροι ήταν έτοιμοι για την πρώτη τους εμφάνιση με τη φανέλα της ομάδας στο Τελ Αβίβ.
Πράγματι στις 27/10 ο Μουστάφ γεμίζει με αισιοδοξία τους οπαδούς του ΠΑΟΚ αφού στο πρώτο του ματς είχε 19 πόντους (9/19 δίποντα, 1/4 βολές) και 8 ριμπάουντ οδηγώντας (μαζί με τον Πρέλεβιτς) τον «δικέφαλο» στη νίκη επί της Μακάμπι στο «Γιαντ Ελιάου» με 84-75. Η επιστροφή της ομάδας στο «Μακεδονία» θύμιζε… κατάκτηση ευρωπαϊκού κυπέλλου, αφού οι οπαδοί της ομάδας αποθέωσαν τους παίκτες και πιο πολύ τον Τζερόντ Μουστάφ, ο οποίος είχε και τα γενέθλιά του εκείνη την ημέρα. Ο επόμενος μήνας ήταν ονειρικός αφού ο Αμερικανός πραγματοποιούσε τη μία καλή εμφάνιση μετά την άλλη με αποκορύφωμα το ματς στη Δάφνη…
Πέτυχε 35 πόντους με 17/24 δίποντα, 1/1 βολή, 14 ριμπάουντ και 4 κλεψίματα, αλλά μία σύγκρουση με τον Τζεφ Ουέμπστερ έμελλε να του στοιχίσει τη συνέχεια της καριέρας του στον ΠΑΟΚ. Αν και πόναγε δεν έδωσε σημασία στον τραυματισμό, έπαιξε κανονικά στο παιχνίδι με τη Λάρισα που ακολουθούσε (13π., 13ριμπ.) με αποτέλεσμα να πάθει υποτροπή. Και πάλι. Δεν το έβαλε κάτω και παρά τους πόνους έδωσε το «παρών» και στο παιχνίδι με τη Μπενφίκα (17π., 9ριμπ.) το οποίο ήταν και το τελευταίο του με τη φανέλα του ΠΑΟΚ. Την παραμονή του αγώνα με τον Ολυμπιακό στο «Αλεξάνδρειο» ο χειρούργος ορθοπεδικός της ομάδας, Κώστας Σαμαράς διέγνωσε «κάκωση μηνίσκου» θέτοντας τον Μουστάφ εκτός δράσης μέχρι και τα Χριστούγεννα.
Όμως ήταν τόσο σημαντική η παρουσία του στον «δικέφαλο του βορρά» που αποφάσισαν να τον περιμένουν μέχρι να επιστρέψει. Φευ… Ο Μουστάφ μετάβη στις ΗΠΑ για θεραπεία, αλλά την 21η Δεκεμβρίου ο ορθοπεδικός που τον επέβλεπε στο Μέριλαντ, ο Στέφαν Χάας ενημέρωσε ότι έπαθε θρόμβωση ενδοφλεβίου μύος και ότι έπρεπε να μείνει άλλους δύο μήνες (περίπου) μακριά από τα γήπεδα. Αυτό ήταν… Ο Αμερικανός ολοκληρωσε την καριέρα του στον ΠΑΟΚ που έπρεπε να συνεχίσει με έναν ξένο στην Ευρώπη από τη στιγμή που δεν είχε δικαίωμα αλλαγής: «Θα το ξεπεράσω και θα επιστρέψω νωρίτερα. Είναι λογικό να με αντικαταστήσουν, αλλά ελπίζω να προχωρήσει η ομάδα στην Ευρώπη και να επιστρέψω για να τη βοηθήσω…» Μην τον είδατε. Ο Μουστάφ ουδέποτε επέστρεψε στην Ελλάδα για να παίξει μπάσκετ, έχοντας να θυμάται τους 18,7 πόντους και τα 9,7 ριμπάουντ κατά μ.ο. στο κύπελλο Πρωταθλητριών και τους 20 πόντους με τα 13,3 ριμπάουντ στην Α1.
Αν και είχε στόχο την επιστροφή του στο ΝΒΑ, δεν τα κατάφερε ποτέ! Οι επόμενες χρονιές τον βρήκαν σε Ισπανία (Ανδόρα το 1995, Μπαρτσελόνα τη διετία 1996-98), Γαλλία (Στρασμπούρ το 1996, Παρί το 1998-99), Πολωνία (Πρόκομ), ενώ έκλεισε την καριέρα του 2001 στην τουρκική Αλτάι. Ο Μουστάφ πάντως πρόλαβε να αγωνιστεί σε 179 παιχνίδια του ΝΒΑ με τις φανέλες των Νικς και των Σανς έχοντας κατά μ.ο. 4 πόντους (45% στα δίποντα, 67% στις βολές) και 2,5 ριμπάουντ. Καλύτερη βραδιά του στην άλλη άκρη του Ατλαντικού η δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων του ’91 ‘όταν και σημείωσε 19 πόντους και 8 ριμπάουντ στη νίκη των Σανς επι των Μαϊάμι Χιτ με 132-104.
Πολλοί έλεγαν εκείνη την εποχή ότι αν δεν είχε τραυματιστεί η ιστορία θα είχε γραφτεί διαφορετικά στον ΠΑΟΚ εκείνη τη σεζόν. Τι λέει όμως ο ίδιος για εκείνες τις ημέρες; Πως έζησε έναν μήνα στην Θεσσαλονίκη; Ας δούμε λοιπόν τις μας είπε για το σύντομο πέρασμά του από την Ελλάδα, τον ΠΑΟΚ και το πρωτάθλημα της Α1.
«Έγινα ο… Στερν του Street Basketball»
«Αποφάσισα να σταματήσω το μπάσκετ σχετικά νωρίς λόγω τραυματισμών. Πρέπει να ήμουν 32 χρονών περίπου όταν επέστρεψα οριστικά και αμετάκλητα στις ΗΠΑ όπου ύστερα από μερικούς μήνες ξεκούρασης άρχισα να βάζω σε ισχύ το πλάνο μου. Ήθελα να δημιουργήσω τη δική μου λίγκα στο Street BasketBall και έπειτα από αρκετούς μήνες δουλειάς και σχεδιασμού δημιούγησα το SBA το 2001! Δηλαδή το Street Basketball Association όπου είμαι και ο αντίστοιχος… Στερν του ΝΒΑ! (Γέλια)» είναι η πρώτη σύσταση για τις σημερινές ασχολίες του στην άλλη άκρη του Ατλαντικού.
Όπως μας είπε ο 44χρονος Μουστάφ «έχουμε ταξιδέψει σε όλες τις Ηπείρους, ενώ το 2004 βρεθήκαμε και στη Ρόδο για ένα τουρνουά που διοργάνωνε μεγάλη αθλητική εταιρεία. Επίσης είμαι πρεσβευτής αθλητισμού στη Δημοκρατία της Γκάμπια, σύμβουλος του πρωταθλήματος μπάσκετ στη Νιγηρία και αντιπρόεδρος σε έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό για ανάδοχες οικογένειες. Όποιος θέλει μπορεί να επισκεφτεί τις ιστοσελίδες www.streetbasketballassociation.net και www.takechargeprogram.org για να πάρει μια ιδέα από τις δραστηριότητές μου τα τελευταία χρόνια…»
Ο εθελοντής προπονητής και ο… Λεν Μπάιας!
«Σε γενικές γραμμές δεν μπορώ να πω ότι έχω ελεύθερο χρόνο. Ασχολούμαι με πολλές δραστηριότητες και γεμίζω όσο μπορώ πιο ποιοτικά τις ώρες μου. Μου αρέσει να προσφέρω στην κοινωνία και προσπαθώ καθημερινά να κάνω τα πάντα για να το καταφέρω. Θα έλεγα ότι αυτό με ευχαριστεί περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο. Φυσικά είμαι πολύ ευτυχισμένος που έχω τα παιδιά μου, ενώ είμαι και εθελοντής προπονητής στην ομάδα του μικρότερου γιου μου». Σε αυτό το σημείο να σημειωθεί ότι κάποια στιγμή μετά το τέλος της καριέρας του, είχε δημιουργήσει και μια ομάδα με την ονομασία «Μπάιας» προς τιμήν του αδικοχαμένου μπασκετμπολίστα Λεν Μπάιας, ο οποίος πήγε στο ίδιο κολέγιο με τον Μουστάφ.
Για όσους δεν γνωρίζουν ο Μπάιας έχασε τη ζωή του ύστερα από υπερβολική δόση ναρκωτικών ουσιών, μόλις δύο μέρες μετά την επιλογή του στο νούμερο 1 του ντραφτ το 1986 από τους Μπόστον Σέλτικς…«Αυτή τη στιγμή δεν παίζω καθόλου μπάσκετ. Οι μέρες μου πέρασαν! (Γέλια). Παρόλα αυτά θα ήθελα πολύ να συναντήσω παλιούς συμπαίκτες και να θυμηθούμε τα παλιά» συνέχισε ο παλαίμαχος Αμερικανός, ο οποίος άρχισε με τη σειρά του να θυμάται το σύντομο -η αλήθεια ειναι- πέρασμά του από την Θεσσαλονίκη για λογαριασμό του ΠΑΟΚ.
«Η τούρτα στο αεροδρόμιο και το… ποδοσφαιρικό ντέρμπι!»
«Δεν πρόκειται να ξεχάσω τη στιγμή που επιστρέψαμε από το Τελ Αβίβ. Είχαμε κερδίσει την Μακάμπι και εγώ είχα κάνει ένα καλό παιχνίδι στην πρώτη μου εμφάνιση με την ομάδα. Μάλιστα τη μέρα που γυρίσαμε στη Θεσσαλονίκη είχα τα γενέθλιά μου (σ.σ. έκλεινε τα 25 του χρόνια) και αντίκρυσα στο αεροδρόμιο ένα σωρό οπαδούς του ΠΑΟΚ να φωνάζει το όνομά μου και να μου έχει φέρει μια τούρτα!! Ήταν απίστευτο! Αναμφισβήτητα ήταν το μεγαλύτερο highlight στην ευρωπαϊκή μου καριέρα, αφού όλοι φώναζαν το όνομά μου και μου τραγουδούσαν το Happy Birthday! Δεν τα συναντάς και κάθε μέρα αυτά… Ήταν φοβεροί!» λέει χαρακτηριστικά, ενώ φέρνει στο μυαλό του και τα ποδοσφαιρικά ντέρμπι μεταξύ ΠΑΟΚ-Άρη. Πως και γιατί, μας τα εξηγεί ο ίδιος:
«Ήταν δύσκολο να πιστέψω το επίπεδο φανατισμού που επικρατούσε στην Θεσσαλονίκη. Τόσο από τους οπαδούς του ΠΑΟΚ, όσο και από αυτούς του Άρη. Αν και έμεινα λίγο είναι κάτι που σου μένει έντονα στη μνήμη. Θυμάμαι που μας είχαν απαγορεύσει να χρησιμοποιούμε τα αυτοκίνητά μας όταν πηγαίναμε στο γήπεδο για τους αγώνες, για λόγους ασφαλείας. Μοιραζόμασταν το γήπεδο με τον Άρη και δεν μας το επέτρεπαν για αποφυγή επεισοδίων. Ειλικρινά ποτέ μου δεν το κατάλαβα αυτό».
Μέχρι που… «κάποιοι συμπαίκτες μου αποφάσισαν να πάνε στο γήπεδο για να παρακολουθήσουν το ντέρμπι, αλλά εγώ προτίμησα να το δω από την τηλεόραση του σπιτιού μου. Κατά τη διάρκεια του αγώνα έγιναν επεισόδια και άρχισαν να βάζουν φωτιά στο γήπεδο. Πραγματικά ένιωσα πολύ χαρούμενος που έκατσα στο διαμέρισμά μου και από τότε δεν ρώτησα ποτέ ξανά για τα μέτρα ασφαλείας (Γέλια)»! Για την… ιστορία το ματς είχε διεξαχθεί στο «Κλεάνθης Βικελίδης» (σ.σ. τότε… Χαριλάου) στις 9/12/1994 με τον ΠΑΟΚ να κερδίζει τον Άρη με 4-0 (22′, 57′ Τουρσουνίδης, 61′ Λαγωνίδης, 90′ Μπότσιεκ).
«Πρέπει να έχω χρήματα στην Citibank!»
Ξέρουμε, ακούγεται κουραστικό. Όμως είναι η αλήθεια. Όπως οι περισσότεροι παίκτες που έχουν περάσει από το πρωτάθλημα της Α1, έτσι και ο Μουστάφ δεν έμεινε ικανοποιημένος από τη στάση των διοικούντων της ομάδας όσον αφορά τις… πληρωμές του. Θα θυμάστε τα όσα υποστήριξε ο Ματ Μπούλαρντ ο οποίος είχε φιλοξενηθεί στη στήλη πριν από μερικές εβδομάδες. Άλλωστε ήταν εκείνος που αντικατέστησε τον σημερινό μας καλεσμένο. Λέτε να υπήρχε τεράστια διαφορά; «Δυστυχώς ο ΠΑΟΚ δεν μου έδωσε σχεδόν τίποτα. Σχεδόν τσάμπα έπαιξα όσο έπαιξα. Παρόλα αυτά πρέπει να υπάρχουν ακόμα λίγα χρήματα στο λογαριασμό μου στη Citibank! Αν είναι να μου τα δώσετε (Γέλια)».
Βέβαια δεν κρατάει κακίες σε κανέναν: «Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε… Μακάρι να μπορέσω να έρθω στην Ελλάδα κάποια στιγμή στο μέλλον. Όπως σου είπα και πριν επισκέφθηκα τη Ρόδο για δουλειά, αλλά θα ήθελα να έρθω πιο… χαλαρός. Μακάρι να τα καταφέρω γιατί θέλω να μελετήσω την πλούσια ιστορία της χώρας και να μάθω περισσότερα πράγματα για την κουλτούρα της Ελλάδας».
«Μου έχουν λείψει οι Ελληνίδες και τα… παϊδάκια!»
Η αλήθεια ειναι ότι η Ελλάδα φημίζεται για το καλό και… χορταστικό της φαγητό! Όσοι ξένοι την επισκέπτονται γλύφουν και τα δάχτυλά τους, χωρίς να αποτελεί εξαίρεση ο Τζερόντ Μουστάφ: «Στη Θεσσαλονίκη μου άρεσε να βγαίνω για να τρώω! (Γέλια) Η αλήθεια ειναι ότι μου έχουν λείψει τα αρνίσια παϊδάκια. Ήταν το αγαπημένο μου φαγητό» θυμάται ο Αμερικανός, όπως και τις βόλτες που έκανε στα κλαμπ της πόλης: «Βγαίναμε με τους συμπαίκτες μου και χορεύαμε σε κάποια μαγαζιά! Είχε πλάκα! Δυστυχώς όμως δεν κατάφερα να γνωρίσω προσωπικά κάποια γυναίκα. Ομολογώ όμως ότι μου έχουν λείψει οι Ελληνίδες. Πραγματικά πανέμορφες…»
Επιπλέον θέλει να επιστρέψει στην Ελλάδα και για έναν ακόμη λόγο: «Θα ήταν όμορφο να διοργανώναμε επίσκεψη στην Ελλάδα με τις Ολ Σταρ ομάδες του SBA. Να παίζαμε μερικά φιλικά με τις ελληνικές ομάδες. Πιστεύω ότι θα είχε επιτυχία μια τέτοια σκέψη».
«Ο Ρεντζιάς, ο Σάβιτς και ο φοβερός 17χρονος»
Στο μικρό διάστημα που αγωνίστηκε στον ΠΑΟΚ βρέθηκε με παίκτες που συνάντησε τόσο ως συμπαίκτες όσο και ως αντίπαλους στο ισπανικό πρωτάθλημα: «Θυμάμαι έντονα τον Ρεντζιά με τον οποίο παίξαμε μαζί και στην Μπαρτσελόνα το 1998! Περίεργο, ε; Επίσης τον Ζόραν Σάβιτς με τον οποίο ήμασταν αντίπαλοι στα παιχνίδια Μπαρτσελόνα-Ρεάλ στην Ισπανία. Και αυτό ήταν πολύ ωραίο! Ειδικά από τη στιγμή που τον κέρδισα στη σειρά! (Γέλια). Η αλήθεια ειναι ότι προσπαθώ να κρατήσω επαφή, αλλά δεν είναι και τόσο εύκολο…» ενώ φέρνει στον μυαλό του και έναν ταλαντούχο πιτσιρικά:
«Όταν πήγα στον ΠΑΟΚ ξεχώρισα από την αρχή έναν παίκτη. Ξέρω μπορεί να σου φανεί εξωπραγματικό, αλλά ο Πέτζα Στογιάκοβιτς ήταν ο αγαπημένος μου παίκτης. Αν και ήταν μόλις 17 χρονών τον είχα ξεχωρίσει. Και το λέω με μεγάλη ειλικρίνεια. Ήταν με διαφορά ο καλύτερος παίκτης στην ηλικία του και έδειχνε ότι έχει όλα τα φόντα για να γίνει μεγάλος παίκτης. Δούλευε ακατάπαυστα. Κάθε μέρα και περισσότερο! Πραγματικά ήταν ένα παιδί που σε εντυπωσίαζε από την ποιότητα που είχε, παρά το ύψος του…»
«Τον Μπέρι δεν μπορούσες να τον σταματήσεις…»
Στη συνέχεια και θέλοντας να… ευλογήσει τα γένια του (έστω το μουστάκι του) είπε ότι «εμένα δεν μπορούσε να με σταματήσει κανείς (γέλια). Εντάξει αστειεύομαι, αλλά γενικά δεν είχα και ιδιαίτερα προβλήματα» αλλά δεν έκρυψε και τους μπελάδες που είχε απέναντι σε έναν και μόνο παίκτη: «Ουόλτερ Μπέρι. Ήταν εκπληκτικός. Για μένα ο πιο δύσκολος παίκτης που έχω αντιμετωπίσει. Μπορούσε να βάλει καλάθι με οποιονδήποτε τρόπο και πραγματικά δεν μπορούσες να τον σταματήσεις εύκολα…»
Στη συνέχεια αποκάλυψε ότι «ακόμα και τώρα είμαι φίλος του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ομολογώ ότι υποστηρίζω θερμά την Μπαρτσελόνα και όποτε μπορώ παρακολουθώ τα παιχνίδια της. Αν και σε γενικές γραμμές βλέπω τα ματς της Ευρωλίγκας, μέχρι αυτά σε Ευρωμπάσκετ, Παγκόσμια Πρωταθλήματα και Ολυμπιακούς Αγώνες. Και οφείλω να πω ότι η Ελλάδα τα έχει πάρει περίφημα τα τελευταία χρόνια. Προβλέπω ότι θα τα πάει καλά και στην επόμενη διοργάνωση…».
