Mπάλα είναι. Γυρίζει η πουτάνα και σε κάνει ότι γουστάρει. Και πάντα η μπίλια γυρίζει κατά του ΠΑΟΚ. Κατά! Ευθύνες υπάρχουν. Αλλα δεν θα μιλήσω για αυτές. Τα χουμε πει. Η περίεργη μεταγραφική ενίσχυση φταίει για παράδειγμα που σήμερα δεν είχες κεντρικό αμυντικό, ώστε ο Κατσουράνης να καλύψει την απουσία Λούκας ή δεν πήρες άξιο αριστερό μπακ..
Αλλά αν ο Στοχ έβαζε το γκολ στο τέλος ή ο Λούκας πιο πριν, αν ο διαιτητής ήταν πιο δίκαιος, αν μας ήθελε η τύχη, αν,αν,αν, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά και θα μου λέγατε: “Μαλάκα Τοσκίτση οι μεταγραφές που γελάνε οι πέτρες ,όπως έλεγες σε εξέθεσαν και προκρίθηκαν!”
Ναι… Όμως να που δεν έγινε αυτό και ο ΠΑΟΚ έπαιξε με μία καλύτερη ομάδα αλλά πολύ ντεφορμέ, με τον προπονητή να την ξέρει απέξω και ανακατωτά αλλα στο τέλος δεν τα κατάφερε. Παρόλο που τα έδωσε όλα!
Κουράστηκα ρε γαμώτο να αποκλείεται ο ΠΑΟΚ με ψηλά το κεφάλι. Να δίνει ομηρικές μάχες και στο τέλος να χάνει.Κουραστηκάμε αλλά αντέχουμε! Μας σκότωσαν δύο φορές, γυρίσαμε δύο φορές από τον τάφο αλλά δεν αναστηθήκαμε! “Δεν γίνονται αυτά!” λέμε κάθε φορά και κάθε φορά τα βλέπουμε μπροστά μας.
Και εκεί που είμαι μπερδεμένος στις σκέψεις, στις φάσεις, στα αν…, κάπου εκεί καθαρίζω τα δάκρυα και σκέφτομαι ότι κάπως έτσι είναι και η ζωή μας. Εμάς των ΠΑΟΚτσήδων κάπως έτσι είναι. Και σε όποια κατάσταση και να είμαστε και όσο και να μας σκοτώνουν και να μας ματώνουν οι καταστάσεις και η μοίρα της ζωής, είμαστε περήφανοι που είμαστε όρθιοι.
Και ο Δικέφαλος θα μείνει όρθιος και πάλι. Ματωμένος και όρθιος είναι το δύσκολο. Και ο ΠΑΟΚ είναι για τα δύσκολα. Διότι εμείς θα αντέξουμε άλλη μία δύσκολη νύχτα. Θα την περάσουμε και αυτήν. Με πόνο αλλά και ελπίδα. Καθώς ότι και να έγινε στην άδεια Τούμπα την Τρίτη το βράδυ, αυτός ο ΠΑΟΚ μας άφησε την σπίθα να ελπίζουμε….
