Τι φοβούνται περισσότερο οι διεθνείς μας; Το ξυράφι ή τις βολές; Για την ώρα, η απάντηση είναι “και τα δύο”, καθώς στην πρεμιέρα (79/51 την Σουηδία) είχαμε 75% γενειοφόρους και 57% στις βολές, αλλά ενώ οι… τρίχες μας πάνε πολύ, οι βολές μας σπάνε τα νεύρα!
Όταν ξεκινάς σε μια διοργάνωση με την ταμπέλα ενός από τα μεγάλα φαβορί για τον τίτλο και στην πρεμιέρα έχεις απέναντί σου μια ομάδα σαν τη Σουηδία, που πήγε στη Σλοβενία “for the love of the game”, οι κίνδυνοι είναι πολύ περισσότεροι από το να χάσεις. Προφανώς, υπήρχε το ενδεχόμενο να την “πατήσουμε” όπως οι φίλοι μας οι Τούρκοι από τους -φίλους των Σουηδών- τους Νορβηγούς, αλλά η Ελλάδα δεν διέτρεχε στα σοβαρά κίνδυνο για τέτοιο “πατατράκ”.
Το χειρότερο -ρεαλιστικό- σενάριο για τον χθεσινό αγώνα, ήταν να κυλήσουν 40 λεπτά όπως τα πρώτα 5. Με κακή άμυνα, αστοχία, γκρίνια, μιζέρια και… αθάνατη ελληνική κωλοτούμπα. Όχι ότι θα ήταν καταστροφικό να μην πιάναμε καλή απόδοση -πόσο μάλλον στην πρεμιέρα- αλλά είναι δεδομένο ότι τόσο ο Τρινικιέρι στον πρώτο του επίσημο αγώνα ως προπονητής της Εθνικής, όσο και η φετινή ομάδα, που δεν κρύβει ότι πάει για τα ψηλά πατώματα του βάθρου, το είχε ανάγκη το… ξεμπούκωμα κόντρα στους φιλότιμους πλην άτεχνους συμπατριώτες του Ζλάταν.
Είχαμε ανάγκη και τον ορεξάτο Μπουρούση (12 πόντοι και 6 ριμπάουντ σε 14 λεπτά), και την “ταπόγκα” του Παπανικολάου, και την -επίσης- ταπόγκα του Καββαδά, και τα σόλο του Σλούκα, και τα 9 ριμπάουντ του Μαυροκεφαλίδη και την εκπληκτική εμφάνιση του Περπέρογλου (9 πόντοι, χωρίς να χάσει σουτ σε 15 λεπτά) και τα γέλια του Φώτση μετά από τρίποντο από το… πατρικό του στα Ηλύσια και τον Σπανούλη να είνα “Σπανούλης” και τον Ζήση να συνεχίζει να “πατάει” καλά όπως και στην προετοιμασία και την οικογένεια Ζήση στις εξέδρες -σταθερά κερδίζει τα καλλιστεία- και τον Καϊμακόγλου να επιβεβαιώνει το “Λεωνίδας” και να έχει τις περισσότερς ασίστ (3), και τον Πρίντεζη να ευστοχεί σε ένα “πεταχτάρι”, έτσι για το γούρι και τον Μπράμο να κατεβάζει την μπάλα (άλλοτε με επιτυχία κι άλλοτε όχι) και τον Τρινκιέρι (τυπάρας από τους λίγους) να είναι χαλαρός στον πάγκο και να ξεκουράζει αυτούς που έπρεπε στη στιγμή που έπρεπε.
Θα μπορούσε βέβαια να μην είχε γίνει τίποτα απ’ όλα αυτά και πάλι να κερδίζαμε, αλλά θα χάναμε μια τεράστια ευκαιρία. Σε ένα Eurobasket στο οποίο όλοι μας θεωρούν φαβορί, στο οποίο εμείς οι ίδιοι παραδεχόμαστε ότι είμαστε φαβορί -έστω… ένα από τα φαβορί- στο οποίο οι Τούρκοι, οι Λιθουανοί, Σκοπιανοί και οι Γάλλοι είδαν από νωρίς τα φτερά τους να… μαδάνε, στο οποίο οι οικοδεσπότες Σλοβένοι “έφτυσαν αίμα” για να κερδίσουν τους Τσέχους (60-62), στο οποίο οι Σέρβοι είναι πάντα Σέρβοι, οι Ρώσοι -τους οποίους έχουμε να κερδίσουμε από το 2005- είναι σκιά του εαυτού τους, οι Ιταλοί είναι μια απλώς συμπαθητική ομάδα και οι Ισπανοί είναι οι μόνοι που φάνηκαν αντάξιοι των προσδοκιών, ε σε αυτό το Eurobasket η Ελλάδα θα έχανε την ευκαιρία να κάνει μια νίκη – δήλωση και να δικαιολογήσει όλους όσοι -ουδέτεροι και μη- μιλούν για τη “μοναδική ευκαιρία” που έχει φέτος η Επίσημη Αγαπημένη!
Απ’ όλες τις ομάδες που μπήκαν στην αφετηρία του 38ου Eurobasket, οι μοναδικές που στάθηκαν στο ύψος της… φήμης που είχαν δημιουργήσει πριν την έναρξή του, είμαστε εμείς και οι Ισπανοί. Ας το απολαύσουμε και ας χτίσουμε πάνω σε αυτό το +28. Θα είναι χρήσιμο όσο περνάνε οι μέρες, ιδίως όσο επιβεβαιώνουμε τη συγκεκριμένη φήμη!
Προπόνηση στις βολές μέχρι να… βγάλει γένια ο Ζήσης
Υπάρχει όμως και μια ακόμα φήμη που καλούμαστε να… διαολοστείλουμε. Με 57% στις βολές, τη Σουηδία την κερδίζεις, αλλά ελάχιστες ομάδες θα αφήσουν ατιμώρητο ένα τόσο κακό ποσοστό. To 2005 στο Βελιγράδι πήραμε χρυσό με 58,5% στις βολές, το 2006 πήραμε το ασημένιο στο Μουντομπάσκετ με 70%, το 2007 ήμασταν 4οι στην Ισπανία με 69,4%, το 2008 στο Πεκίνο, πήραμε την 5η θέση στους Ολυμπιακούς με 69,7%, ενώ ήμασταν 3οι στο Eurobasket της Πολωνίας το 2009 με 71,5%, πήγαμε “άπατοι” (11οι) στο Μουντόμπάσκετ της Τουρκίας το 2010 με 65,6%, ήμασταν 6οι στη Λιθουανία με (το εξωπραγματικό για την προϊστορία μας) 79,5%, ενώ πέρσι στο προΟλυμπιακό του Καράκας είχαμε 72,1% στις βολές, σε μια διοργάνωση που όλοι προσπαθούμε να ξεχάσουμε.
Τι σημαίνει αυτή η αναδρομή στο ποσοστό μας στις βολές; Ότι με εξαίρεση το Βελιγράδι το 2005 (58,5%) και το Μουντομπάσκετ της Τουρκίας το 2010 (65,6%) ουδέποτε ήμασταν εξαιρετικοί από τη γραμμή της φιλανθρωπίας -όπως την αποκαλούν οι Αμερικανοί- αλλά πάντα ήμασταν στο 70% και πάνω. Μπορούμε να αποδώσουμε τις 19/33 βολές κόντρα στη Σουηδία στο άγχος της πρεμιέρας, στα σκληρά στεφάνια, στις παραφουσκωμένες μπάλες, ακόμα και στις διαφημίσεις του ΑΝΤ1, αλλά αν θέλουμε να φτάσουμε ψηλά και επειδή δεν είναι κάθε χρόνο του “Αγίου… Βάλτο Αγόρι μου” ο Τρινκιέρι πρέπει να αφήσει τους διεθνείς να κάνουν αυλάκι πάνω στη γραμμή των βολών, μέχρι να βγάλει γένια ο Μπράμος, ο Σλούκας και ο Ζήσης.
Ειδικά ο τελευταίος, είναι λίγο δύσκολο…
Πάμε για τη Ρωσία λοιπόν, για την πρώτη μας νίκη μετά τον προημιτελικό του 2005.
Πηγή: gazzetta-Βασίλης Παπανδρέου
