Το παρακάτω άρθρο δημοσιεύτηκε στις 23 Σεπτεμβρίου… Το αναδημοσιεύω γιατί δεν υπάρχει λόγος να γράψω κάτι καινούργιο. “Εγραψε” ο Βούκιτς, εγώ τι να γράψω;
“Τι άλλο να κάνει ο Βούκιτς ρε παιδιά;”
“Ο Ζβόνιμιρ Βούκιτς είναι ο ποδοσφαιριστής που θα έχει το απόλυτο δίκιο να νοιώθει πιο αδικημένος από τους προπονητές του στον ΠΑΟΚ από οποιονδήποτε άλλο παίκτη. Και σίγουρα το αίσθημα αυτό το έχει κυρίως απ΄όσα τράβηξε με την περσινή τεχνική ηγεσία αλλά και φέτος. Διότι μπορεί να νοιώθει λίγο… πιο ήρεμος σίγουρα όμως δεν μπορεί να είναι ικανοποιημένος με τον χρόνο που του δίνει ο Χουμπ Στέφενς. Εσείς θα ήσασταν στη θέση του;
Φυσικά και όλοι οι ποδοσφαιριστές θέλουν να παίζουν. Κανέναν δεν του αρέσει ο πάγκος. Όλοι νομίζουν ότι είναι καλύτεροι από τον διπλανό τους . Οι μεγάλοι σε ηλικία δεν καταλαβαίνουν ότι μεγαλώνουν, οι χειρότεροι δεν θέλουν να πιστέψουν ότι ο άλλος είναι καλύτερος. Σύμφωνοι. Από την άλλη βέβαια, ο καθένας προσπαθεί να αποδείξει ότι αξίζει και ο Βούκιτς έχει κάνει τα πάντα και το έχει αποδείξει χωρίς να του δoθεί καμία ευκαιρία! Διότι τα λίγα λεπτά συμμετοχής δεν είναι ευκαιρία! Ευκαιρία θα ήταν αν ξεκινούσε από την αρχή. Τα λίγα λεπτά που μέχρι να προλάβεις να “ζεσταθείς” φεύγουν πριν το καταλάβεις, ο Βούκιτς τα έχει μετατρέψει σε ευκαιρίες από μόνος τους, ουκ ολίγες φορές, αφού ξέρει τόσα κιλά μπάλα όσο αρκετοί υπόλοιποι μαζί που βρίσκονται στο ρόστερ του ΠΑΟΚ. Είναι απίστευτα τα στατιστικά του: Ο Βούκιτς έχει παίξει μόλις 129 λεπτά στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος (συνολικά πέρσι και φέτος) και έχει πετύχει τρία γκολ!
Ο Σέρβος λοιπόν πετυχαίνει ένα γκολ ανά 43 λεπτά! Του φτάνει ένα ημίχρονο για να σκοράρει! Προσθέστε τις σπουδαίες του εμφανίσεις στα περσινά πλέι οφ που έκανε άνω κάτω τις αντίπαλες άμυνες αν και εκεί ήταν άτυχος στην τελική του προσπάθεια, το γκολ του απέναντι στην Σαχτιέρ παίζοντας πάλι κάτι… ψιλά λεπτά και επίσης την γενικότερη παρουσία του στην ομάδα, τις κινήσεις του, τις πάσες του που ανεβάζουν και βοηθούν στα μέγιστα την ανάπτυξη της ομάδας.
Τι άλλο να κάνει ο άνθρωπος; Μπαίνει παίζει λίγα λεπτά, σκοράρει και στο επόμενο βλέπει πάγκο. Μπαίνει ξανά σκοράρει, ξανά πάγκο… Ο αντίλογος μιλάει για την ηλικία του, την φυσική του κατάσταση. Ότι δεν αντέχει να παίζει πολύ.
Υπάρχουν χίλιες απαντήσεις για αυτήν την δικαιολογία αλλά την καλύτερη την έδωσε ο Βούκιτς με ένα από τα ομορφότερα γκολ που έχει βάλει ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ σε όλη την ιστορία της ομάδας. Γκολ βγαλμένο από τις ρετρό ιστορίες της δεκαετίας του 1970. Η φάση του γκολ του Βούκιτς απέναντι στον Πλατανιά μου θύμισε τις εικόνες που είχα δημιουργήσει στο μυαλό μου για τα γκολ που μου εξιστορούσαν οι παλιότεροι για του παλιούς θρύλους του ΠΑΟΚ. Είναι κάτι “μαγικό: Μια εικόνα που δεν είχα δει ποτέ ως τώρα με τα μάτια μου αλλά μόνο με το μυαλό μου, παρουσιάστηκε ξαφνικά μπροστά μου, και όνειρο δεν ήταν…
Δεν ξέρω πως θα είναι η διαδρομή του Βούκιτς με τον ΠΑΟΚ, ούτε το τέλος της καριέρας του με τον Δικέφαλο. Σίγουρα όμως και μόνο για το γκολ αυτό και το γεγονός ότι τιμάει τη φανέλα του ΠΑΟΚ έστω και σε λίγα λεπτά που του δίνεται η ευκαιρία μάλλον όλοι εμείς που δεν υπήρχαμε ή ήμασταν μικροί όταν ο Κούδας πετύχαινε παρόμοια μυθικά, θρυλικά γκολ πρέπει να τον ευχαριστήσουμε…
Ευχαριστούμε πολύ Βούκιτς!
Hvala ti puno Zvonimir!
[youtube id=”rmvZ-5HuzLc”]
