Είχα να γράψω από το πρώτο ματς μετά την προηγούμενη διακοπή.
Είπα ότι θα γράψω μετά το ματς με τον Ολυμπιακό.
Θα το κάνω αύριο ή μεθαύριο αυτό με πιο καθαρό μυαλό.
Διότι χθες θόλωσα κι εγώ με αυτό που είδα στην ντοπιαστική ήττα με 4-0 από τον Ολυμπιακό.
Επιστρέφοντας σπίτι από την εφημερίδα μετά τα μεσάνυχτα, δε με έπιανε ύπνος.
Άνοιξα το pc να δω τι γράφουν γενικά τα σάιτ.
Διαπίστωσα ότι είχα ένα μήνυμα στο facebook.
Ήταν από τον φίλο μου τον Νίκο Δημητριάδη.
Είναι σπάνια περίπτωση.
Ο δρ. Νικόλαος Δημητριάδης είναι Καθηγητής θρησκειολογίας στο Αmerican College of Thessaloniki και frontman του γνωστού συγκροτήματος «THE GANG»!
Και φυσικά τρελαμένος ΠΑΟΚτσής…
Δε μου έστειλε απλά ένα μήνυμα, αλλά έκανε μία ΠΑΟΚτσήδικη κατάθεση ψυχής…
Μου έγραψε λοιπόν τα ξημερώματα:
«Άλλο ένα δύσκολο βράδυ για τον ΠΑΟΚ, μια βαριά ήττα που έγινε λίγο πιο βαριά γιατί ήταν εναντίον του γαύρου και γιατί οι ελπίδες που μου έδωσαν παίκτες, διοίκηση, εφημερίδες μ’ έκαναν να ελπίζω. Κι έρχονται οι στιγμές πάλι που δεν μπορείς να ανασάνεις κι αρχίζεις τα ουφ και ξανατρέχεις το ματς στη μνήμη σου από την αρχή και φαντάζεσαι να αλλάζει το αποτέλεσμα..Το ταβάνι φαντάζει χαμηλό. Ευτυχώς όμως που η πόλη αυτή έχει πανέμορφη παραλιακή. Βολτίτσα μέχρι το Λευκό Πύργο. Εκεί που έχεις πανηγυρίσει τόσες φορές για χαρές που μόνο αυτή η ομάδα μπορεί να σου χαρίσει. Η ίδια ομάδα που δεν έπαιξε στο Καραϊσκάκη, που δεν μάτωσε τη φανέλα, ούτε καν την ίδρωσε..Κι έχεις και δίκιο ΠΑΟΚτσάκι μου. Γιατί εσύ και ιδρώνεις και ματώνεις την ψυχή σου.
Πίκρα. Ανοίγεις και το facebook και γίνεσαι πιο χάλια με τη μικροψυχία άσχετων με το άθλημα που τα σχόλιά τους ξεπερνάν τη χαριτωμένη καζούρα γιατί οι καημένοι χαίρονται μόνο με τη λύπη σου. (Να ναι καλά…).
Αλλά στην τελική τους γράφεις κι αυτούς γιατί αυτό που σ ενδιαφέρει στην τελική είναι ο ΠΑΟΚ. Το πάθος σου γι αυτή την ομάδα. Και “σκάει” κι ένα μήνυμα στο κινητό από μια φίλη που ξέρει ότι έχασε ο ΠΑΟΚ και σου υπενθυμίζει ότι “Νίκο μου σαν το πάθος δεν υπάρχει άλλο συναίσθημα και είναι άτυχοι όσοι δεν το έχουν ..κι ας πονάει καμιά φορά” Και λες “Ναι ρε συ” Αφού έτσι έχω μάθει ζω. Αληθινά. Το πάθος έχει και πόνο μέσα.
Τρία πράγματα θέλει αυτή τη στιγμή η ομάδα σου ΠΑΟΚτσάκι μου: Μεταγραφές, παίκτες με ψυχή και τρελαμένους οπαδούς.
Για το πρώτο ΠΑΟΚτσάκι μου δεν μπορείς να κάνεις κάτι γιατί με το ζόρι μαζεύεις τα λεφτά για το Toumba Libre (ρετσίνα κόλα) και το εισιτήριο της Κυριακής. Για το δεύτερο πάλι δεν μπορείς να κάνεις και πολλά γιατί δεν είναι όλοι Γκαρσία. Για το τρίτο όμως.. το χεις! Τρέλα θέλει ο ΠΑΟΚ ρεεεε! Τρέλα και η ζωή. “Όλοι οι άνθρωποι χρειάζονται λίγη τρέλα… Αλλιώς δεν μπορεί να σπάσει το σκοινί και να ελευθερωθεί”. Τρέλανέ τους όλους ΠΑΟΚτσάκι μου. Χάνεις και περιμένουν όλοι τη βουβαμάρα σου. Σήμερα βυθίσου στη θλίψη σου. Το δικαιούσαι. Αύριο όμως που θα ξυπνήσεις και θα είσαι πάλι ΠΑΟΚ θα περιμένεις την Κυριακή, την άλλη Κυριακή γιατί έχει ματς. Και θα πας. Φώναξε την Κυριακή να τους κουφάνεις όλους! Τρέλανέ τους όλους με το πάθος σου!
Πάει…
Μ’ έχει τρελάνει αυτή η ομάδα!
Και σένα σ’ έχει τρελάνει!
Σ’ όλη τη ζωή μου τρελαμένος, ΠΑΟΚΑΡΑ ως το τέλος!
ΥΓ1: Όταν τελειώσει ο κόσμος το μόνο που θα μείνει θα ναι η τρέλα κι ο ΠΑΟΚ…
ΥΓ2: ΠΑΕΙ ΤΟ ΧΑΣΑ ΧΡΗΣΤΑΡΑΑΑΑ!»
Τελεία και παύλα: ο ΠΑΟΚ είναι παράνοια…
ΥΓ: Θα γράψω για την ομάδα τις επόμενες μέρες…
