Το προχθεσινό παιχνίδι ανέδειξε άξιο νικητή τον Ολυμπιακό. Για τον ΠΑΟΚ, η ήττα στο γήπεδο, ίσως είναι μικρότερη από την ήττα σε επίπεδο εγωισμού και ομαδικής «υγείας». Το inpaok στο πλαίσιο της συνεργασίας του με το overlap αναλύει την τακτική εικόνα του αγών:
Η βασική τακτική επιλογή του ΠΑΟΚ
Ο Στέφενς είχε «τα χαρτιά» των γηπεδούχων ορθάνοιχτα, αφού οι απουσίες τους επέβαλαν ενδεκάδα Λεωφόρου. Η κούραση του Ολυμπιακού και τα δικά του αργά κεντρικά χαφ έκαναν πιθανότερη, πριν τον αγώνα, την επιλογή να γεμίσει το κέντρο. Αντ’ αυτής, ο Ολλανδός προτίμησε να παρατάξει κι αυτός ασύμμετρο 4-4-2, με το Λούκας σε «ρόλο Φουστέρ» και Σαλπιγγίδη-Αθανασιάδη στην επίθεση. Έτσι, αντί για υπεραριθμία στα χαφ, έδωσε οδηγία σε Τζιώλη-Λαζάρ για πίεση ψηλά, ώστε να μην επιτρέψει στον Ολυμπιακό να «πάρει μέτρα».
Η φάση ανάπτυξης και οι δυσλειτουργίες :
- Overlap του Λίνο και o Στοχ να συγκλίνει, παρ’ ότι από εκεί έπαιζε ο ταχύτερος εξτρέμ του αντιπάλου.
- Εντολή στον Λαζάρ να παίρνει πρωτοβουλίες.
- Εντολή στους επιθετικούς, που έπαιζαν πολύ κοντά, για χιαστί κινήσεις, ώστε να βγουν στην πλάτη των στόπερ είτε από δικό τους 1-2, είτε από μικρή μεταβίβαση των ακραίων.
Το πλάνο του ΠΑΟΚ έμεινε ημιτελές. Η πίεση στους Σάμαρη-Μανιάτη απέδωσε στο πρώτο μισάωρο, μέχρι να κουραστούν, αναμενόμενα, οι κεντρικοί χαφ. Αλλά δεν απέφερε κατοχή και φάσεις, γιατί οι «ερυθρόλευκοι» στόπερ είχαν την ψυχραιμία να γυρνάνε πολλές φορές τη μπάλα εκτός περιοχής μέχρι να φτάσει στο ελεύθερο μπακ, αφού Λούκας και Στοχ μάρκαραν παθητικά. Ο Στοχ ήταν και επιθετικά εξαφανισμένος. Τέλος από τα φορ, μόνο ο Σαλπιγγίδης κινείτο σωστά. Με την εμπειρία και την έκρηξη στα πρώτα μέτρα, απέφευγε τον Μανωλά και «έπεφτε» στον βαρύτερο Σιόβα. Όμως δεν πήρε βοήθεια από τον Αθανασιάδη που έπαιζε μονίμως με πλάτη, χωρίς διαγώνιες κινήσεις. Έτσι ο ΠΑΟΚ, ακόμα και στο 10λεπτο 25΄-35΄, που «πάταγε καλύτερα», δεν απείλησε ουσιαστικά.
Εύκολο έργο για το Μίτσελ, με ορθολογικές κινήσεις
Με αυτή την εικόνα αντιπάλου, ο Μίτσελ δεν προβληματίστηκε. Το χαμηλό τέμπο χωρίς ρίσκα βόλεψε την προερχόμενη από δύσκολα παιχνίδια ομάδα του. Η διαφορά ποιότητας ήταν αρκετή. Αλλά έκανε και σωστή διαχείριση στα εξής :
- Βλέποντας τον Μανιάτη χωρίς ενέργεια, μετέθεσε για μεγάλο διάστημα τον Σάμαρη στον Λαζάρ, δίνοντας ανάσες στον αρχηγό που, απέναντι στον Τζιώλη πλέον, είχε ευκολότερο έργο.
- Αντιμετώπισε την πίεση ψηλά ζητώντας από τα φορ να γυρίζουν στη σέντρα. Ειδικά ο Σαβιόλα ανταποκρίθηκε επαρκέστατα και εξαφάνισε σταδιακά τις αποστάσεις κέντρου-επίθεσης.
- Εμπιστεύτηκε επίμονα τον Κάμπελ και δικαιώθηκε. Ο Κοσταρικανός «χρεώθηκε» τη δεξιά πλευρά, παίρνοντας όλες τις ατομικές προσπάθειες. Με τον Στοχ να μην ντουμπλάρει και τον 36άχρονο Λίνο επιφορτισμένο με διπλά καθήκοντα, βρήκε τους χώρους να πραγματοποιήσει την καλύτερη εμφάνισή του. Έβγαλε ποικιλία σε μεταβιβάσεις και απέδωσε το ίδιο καλά τόσο στη γραμμή, όσο και συγκλίνοντας. Η σέντρα στο πρώτο γκολ και το τελείωμα του Μήτρογλου «ξεκλείδωσαν» το ματς σε μια στιγμή που ο Ολυμπιακός δεν ήταν καλύτερος. Ενώ η ασίστ στο Σαβιόλα, που κινήθηκε ωραία στο πέναλτι, με τα στόπερ να κοιτάνε, ήταν έναυσμα απόλυτης κυριαρχίας.
Αλλαγές που δεν βοήθησαν και εικόνα διάλυσης
Ο ΠΑΟΚ μπήκε στην επανάληψη με Ολίσε αντί Στοχ, αλλαγή απόλυτα δικαιολογημένη και τους Τζιώλη-Λαζάρ να αλλάζουν εσωτερικά, με τον Τζιώλη προς βοήθεια του Λίνο. Ο Νιγηριανός δε βοήθησε, ούτε ανασταλτικά, ούτε δημιουργικά, ενώ η πρώτη του ενέργεια ήρθε στο 71΄. Ο Τζιώλης σε καμία περίπτωση δε μπόρεσε να εξασθενίσει τον Κάμπελ.
Η είσοδος Νίνη-Βούκιτς στόχευε στην καλύτερη κυκλοφορία και την εκμετάλλευση φάουλ και σουτ. Τίποτε εξ ‘αυτών δε συνέβη, με τις ατομικές τους αποδόσεις κάτω του μετρίου.
Όμως το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν η συνολική εικόνα διάλυσης που παρουσίασε ο «δικέφαλος». Έλλειψη πάθους, αβίαστα λάθη σε μαρκαρίσματα και μεταβιβάσεις, χαμηλή αυτοσυγκέντρωση. Το γκολ του Φουστέρ σε miss match με τον Νίνη και η αστεία λειτουργία των στόπερ και του Χακόμπο στο 4ο γκολ, επιβεβαιώνουν τα παραπάνω.
Ο Ολυμπιακός έκανε αλλαγές συντήρησης δυνάμεων στο δυσκολότερο, θεωρητικά, παιχνίδι του πρωταθλήματος. Η εικόνα του Χολέμπας να αλωνίζει ξεκούραστος ως αριστερός χαφ στο τελευταίο τέταρτο, τελειώνει κάθε περαιτέρω ανάλυση.
Συμπέρασμα
Η προσωπική μου αίσθηση είναι ότι ο Στέφενς κατέβηκε στο Φάληρο για να εκθέσει το Σαββίδη. Δεν παρέταξε τον ΠΑΟΚ για να χτυπήσει στην κόντρα, αλλά ως ίσο προς ίσον και με ίδιο σχηματισμό. Με τον τρόπο του, έδειξε ότι η ομάδα υπολείπεται μακράν σε ποιότητα του Ολυμπιακού. Ανέδειξε εμφατικά το πρόβλημα στον κεντρικό άξονα, από την άμυνα ως την επίθεση, καθώς και την έλλειψη ολοκληρωμένων μπακ. Ο Ολλανδός έμοιαζε να λέει «δεν έχουμε Μήτρογλου, Σαβιόλα, Φουστέρ, Σάμαρη, Μανωλά, Χολέμπας, ούτε βάθος στον πάγκο. Πώς λέτε ότι διεκδικούμε πρωτάθλημα ; » Με αυτή την τακτική βέβαια εκτίθεται και ο ίδιος, λόγω της τραγικής εικόνας στην επανάληψη. Αλλά θεωρεί ότι οι περγαμηνές του είναι τέτοιες που δεν έχει να αποδείξει τίποτα στους διοικούντες. Το μήνυμά του ήταν ξεκάθαρο «Λιγότερα μεγάλα λόγια, μεταγραφές ουσίας και όχι σκοπιμοτήτων το Δεκέμβρη». Μένει να δούμε την απάντηση του μεγαλομετόχου.
Πηγή: overlap
