Ο ΠΑΟΚ επικράτησε του Άρη με 3-1 το βράδυ της Κυριακής σε ένα παιχνίδι με ξεκάθαρους τακτικούς προσανατολισμούς αλλά και διαφορά ποιότητας μεταξύ των δύο αντιπάλων. Το inpaok σε συνεργασία του με το overlap αναλυει το πως ο Στέφενς κατάφερε να “ξεκλειδώσει” τους “κιτρινόμαυρους”
Στέφενς: Οι 3 άξονες για την διάσπαση της άμυνας του Άρη
Ο Στέφενς ήξερε πολύ καλά ότι ο Άρης θα αμυνθεί μαζικά με πολλούς παίκτες πίσω από την μπάλα και ως εκ τούτου σχεδίασε το παιχνίδι πάνω σε αυτή την παραδοχή επιχειρώντας πειραματισμούς σε επίπεδο προσώπων και τακτικής.
- Τα πλάγια μπακ
- Κίτσιου και Λίνο έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του ΠΑΟΚ. Αμφότεροι είχαν εντολές να ανεβαίνουν πολύ συχνά, να επιχειρούν πολλές σέντρες, να καλύπτουν το πλάτος του γηπέδου και να παίζουν ψηλά. Ο Στέφενς θέλησε να δώσει εξτρά παίκτες στο αντίπαλο μισό του γηπέδου αλλά και να επιτρέψει στους πλάγιους επιθετικούς να παίζουν κοντά με το φορ και να απειλούν στο «κουτί» απελευθερωμένοι από την πλάγια γραμμή και το δημιουργικό κομμάτι.
- Τζαβελάς-Κατσουράνης
- Η τακτική καινοτομία του Στέφενς ήταν η χρισημοποίηση του Τζεβέλα ως στόπερ. Η απάντηση του Στέφενς είναι χαρακτηριστική των τακτικών σκέψεων του για την αναμέτρηση που ήθελε ένα δίδυμο αμυντικών που να συμπεριφέρεται ως χαφ.
Ειδικά σε αυτό το παιχνίδι θέλαμε παίκτες να προωθούν γρήγορα την μπάλα στους μέσους και στους επιθετικούς, γι” αυτό και επιλέξαμε τον Τζαβέλλα γι” αυτή τη θέση.
- Ο Κατσουράνης, εν μέρει, απελευθερώθηκε απο το δημιουργικό κομμάτι με την παρουσία του Τζαβέλα και επιχείρησε ουκ ολίγες προωθήσεις ως την αντίπαλη περιοχή έχοντας τελικές προσπάθειες. Οι προωθήσεις του Κατσουράνη έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο παιχνίδι και αποτέλεσαν κλείδι στην επικράτηση του ΠΑΟΚ.
- Οι πλάγιοι επιθετικοί
- Το σύστημα του ΠΑΟΚ ήταν το 4-3-3 αλλά οι πλάγιοι επιθετικοί δεν έπαιζαν πολύ στην γραμμή αλλά είχαν εντολές να βρίσκοται – σχεδόν παντα ο ένας εκ των δύο – δίπλα στον Αθανασιάδη ανάλογα με την πλευρά ανάπτυξης της ομάδας. Στόχος του Στέφενς ήταν να διατηρήσει τους 3 επιθετικούς σε πολύ κοντινές αποστάσεις στο πλάτος του γηπέδου αφού ήθελε το παιχνίδι από τις πτέρυγες να το δουλέψουν αποκλειστικά οι μπακ.
Η πολύ κακή εμφάνιση του Ολίσε που απέτυχε στο να συμπεριφερθεί ως επιθετικός αποδυνάμωσε το επιθετικό πλάνο του ΠΑΟΚ και υπερφόρτωσε την πλευρά του Σαλπιγγίδη που είχε εξαιρετική τακτική συμπεριφορά, παρά τις ανεπιτυχείς τελικές του ενέργειες.
Στόχ-Λούκας-Βούκιτς
Η είσοδος των Στοχ. Λούκας και Βούκιτς στο παιχνίδι ήρθαν απλά να επιβεβαιώσουν την διαφορά ποιότητας των δύο ομάδων και να αναδείξουν τα στοιχεία του πιαχνιδιού του ΠΑΟΚ: κατοχή μπάλας (πάνω από 70%), καλή κυκλοφορία, κίνηση των πλάγιων χωρίς την μπάλα, προωθήσεις των χαφ στην αντίπαλη περιοχή. Οι τρεις αλλαγές βελτίωσαν το παιχνίδι του ΠΑΟΚ: ο Στοχ επιχείρησε προσωπικές ενέργειες και σουτ έξω απο την περιοχή, ο Βούκιτς συνέδεσε πολύ καλύτερα από τον Λόρενς τα χαφ με την επίθεση, ενώ ο Λούκας πάτησε περιοχή πολυ πιο αποτελεσματικά από τον Σαλπιγγίδη και σκόραρε με σχετική ευκολία.
Μιλίνκοβιτς: Ρεαλιστικό πλάνο, έλλειψη ποιότητας
Ο Μιλίνκοβιτς από την άλλη δεν καινοτόμησε – δεν είχε άλλωστε πολλές επιλογές αν αναλογιστεί κανείς την διαφορά ποιότητας των δύο ομάδων. Ο τεχνικός του Άρη παρέταξε μία ομάδα σε συμπαγές κένρο, παίκτες που χαρακτηρίζονται για την αμυντική τους συμπεριφορα, μειωμένο αγωνιστικό πλάτος και παίκτες πίσω πό την μπάλα. Το πλάνο του προπονητή του Άρη ήταν το πάγωμα του ρυθμού, η διατήρηση του μηδέν στην άμυνα για όσο το δυνατόn μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και η διενέργεια αντεπιθέσεων (όταν αυτό ήταν δυνατόν) με δημιουργό τον Τάτο και εκτελεστές τους Ουντότζι (κατά κύριο λόγο) και Μανιά.
Το πλάνο είχε βάση, όμως η πολυ σημαντική αδυναμία των χαφ του Άρη να κυκλοφορήσουν την μπάλα δημιούργησε συνθήκες έντονης πίεσης για την αμυντική γραμμή του Άρη που στάθηκε αρκετά καλά στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα.
Η έλλειψη καλών πασέρ στα χαφ, η συνήθεια του Τάτου να κατεβαίνει πολύ χαμηλά να πάρει την μπάλα, η απουσία ταχύτηταw στα φτερά και η έλλειψη κινήσεων χωρίς την μπάλα από τον Αγγελούδη δυσκόλεψαν την ανάπτυξη του Άρη, έστω και αν το 0-1 προήλθε με βάση τον τατκικό σχεδιασμό του αγώνα απο τον Μιλίνκοβιτς.
Συμπέρασμα
Ο Στέφενς σχεδίασε την ομάδα με την πεπόιθηση ότι θα αντιμετωπίσει έναν Άρη που θα παίξει μαζική άμυνα. Είχε δίκιο και δικαιώθηκε κυρίως λόγω του τακτικού σχεδιασμού και των αλλαγών του. Ο ΠΑΟΚ έκανε όντως ένα απο τα κακλύτερα του παιχνίδια παρά τις υπερβολικές απαιτήσεις του κοινού της Τούμπας που περίμεναν… σκορ και θέαμα.
Όσον αφορά τις αλλαγές των Στοχ και Λούκας τα συμπεράσματα είναι δύο: οτι ο ΠΑΟΚ στερείται πάγκου και ότι οι μεγάλοι προπονητές έχουν το σθένος να τολμούν και να αναλαμβάνουν ρίσκα. Το αν ο Στοχ εξέθεσε τον Στέφενς ή ο Στέφενς τον Στοχ είναι ένα θέμα που χρήζει συζήτησης – με τον ΠΑΟΚ να είναι σίγουρα κερδισμένος που είδε τον ποιοτικότερο του παίκτη να επιστρέφει μετά από καιρό σε υψηλά αγωνιστικά επίπεδα.
Ο Άρης από την άλλη υποτάχθηκε λόγω έλλειψης ποιότητας του ρόστερ και νομοτελειακά, λύγισε στην συνεχόμενη πίεση του ΠΑΟΚ όταν ο Διούδης κουράστηκε από την υπερπροσπάθεια. Ο Μιλίνκοβιτς έχει θέσει σωστές βάσεις και έχει πλάνο για τα εκτός έδρας παιχνίδια. Το παραγωγικό πρόβλημα στο Χαραλάου παραμένει το κυριότερο τακτικό πρόβλημα στον Άρη και ο τεχνικός των κιτρίνων οφείλει να βρεί λύσεις προτού η ομάδα κινδυνέψει ουσιαστικά.
Πηγή: overlap.gr
