Πλησιάζοντας προς τα μέσα της σεζόν, με τον ΠΑΟΚ να ψάχνει ακόμα τον μπούσουλα του και τους φιλάθλους να παλινδρομούν μεταξύ μιζέριας και ευφορίας, τα συμπεράσματα που εξάγονται είναι συνήθως αντιφατικά. Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά ότι είναι ευχαριστημένος, κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά ότι έχει ξενερώσει. Άλλωστε ποτέ μια ομάδα δεν χαρακτηρίζεται επιτυχημένη ή αποτυχημένη μήνα Νοέμβριο ή Δεκέμβριο. Το ζητούμενο πάντα είναι αν το Μάιο θα είμαστε καλά…
Αν επιχειρήσουμε να τα βάλουμε όλα στο ζύγι, η γκρίνια βαραίνει πιο πολύ, υπερτερεί, όπως υπερτερεί πάντα στις τάξεις του Δικεφάλου. Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι και λίγα όλα αυτά που έχουν ακουστεί, υπονοηθεί, πιθανολογηθεί ή καταγραφεί μέχρι τώρα.
Μερικά από τα παρακάτω αποτελούν την απόλυτη πραγματικότητα, άλλα ισορροπούν σε σχοινί μεταξύ φαντασίας και φήμης, άλλα έχουν πάρει τον χαρακτήρα αστικού μύθου, σε κάποια υπάρχει ο καπνός μα όχι η φωτιά και άλλα έχουν μια βάση αλλά όχι τις διαστάσεις που τους έχουν αποδοθεί.
Όλα τα φετινά κακά της μοίρας του ΠΑΟΚ λοιπόν, έτσι όπως λέγονται, γράφονται και συζητιούνται…
-
Μεταγραφικός σχεδιασμός Για αλλού ξεκίνησαν, αλλού προχώρησαν και αλλού κατέληξαν. Δεν υπήρξε συγχρονισμός και συντονισμός στις ενέργειες των ανθρώπων που τις “έτρεξαν”. Κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει έναν υπεύθυνο γιατί μπλέχτηκαν πολλοί…
-
Στεφενς Δε συμμετείχε στο μεταγραφικό σχεδιασμό, δε διάλεξε παίκτες (Ο Σαββίδης πρόσφατα το διέψευσε). Δεν έχει δώσει ξεκάθαρο πλάνο για το τι θέλει να κάνει στην ομάδα. Έχει εμμονές, είναι υπερβολικά αυστηρός και δε δουλεύει καθόλου στην τακτική. Δε βγάζεις άκρη με τις δηλώσεις του. Τη μία λέει άλλα, την άλλη άλλα… Επίσης, τοποθετεί άλλους παίκτες σε άλλες θέσεις από αυτές που ξέρουν.
-
Ανορθογραφίες στο ρόστερ Ο ΠΑΟΚ κατέληξε να έχει έναν κεντρικό αμυντικό, τον τραυματία Βίτορ. Ο Κατσουράνης είναι χαφ και παίζει εκεί κατ’ ανάγκην, ο Κατσικάς δεν κέρδισε την ευκαιρία του Στέφενς, ο Λόπεθ δεν κέρδισε ποτέ την εμπιστοσύνη του προπονητή του κι ας αποκτήθηκε επί παρουσίας του. Στα χαφ ξέμειναν Τζιόλης και Λάζαρ να παίζουν μέχρι να πεθάνουν. Ο Γκαρσία θα παίζει με τις Καρδίτσες, ο Κάτσε αγνοείται, ο Λόρενς επίσης αλλά για άλλους λόγους. Υπάρχει αδικαιολόγητη πληθώρα αριστερών και δεξιών μπακ.
-
Σχέση προπονητή-παικτών Ο Στέφενς έχει χάσει την εμπιστοσύνη των παικτών του. Είναι απόμακρος, αυστηρός, εμπιστεύεται πολύ κάποιους και καθόλου κάποιους άλλους. Δεν υπάρχει ψυχική επαφή, δεν του έχουν αφιερώσει ποτέ κάποιο γκολ που έχουν πετύχει.
-
Σχέση παικτών μεταξύ τους Υπάρχουν κλίκες στην ομάδα. Οι Ισπανόφωνοι, οι Αγγλόφωνοι, οι διεθνείς, οι Έλληνες κτλ. Ο Χακόμπο κατηγόρησε μερικούς ότι του κάνουν πόλεμο… Ο ένας θέλει να “φάει” τη θέση του άλλου, όλοι θέλουν να παίζουν βασικοί, δεν πανηγυρίζουν όλοι μαζί τα γκολ που πετυχαίνουν.
-
Κακό ξεκίνημα αγώνων Στα περισσότερα παιχνίδια της χρονιάς, ο ΠΑΟΚ πρέπει πάντα να δεχτεί πρώτος γκολ για να αντιδράσει μετά. Κακή αγωνιστική συμπεριφορά. Μαλθακός στα πρώτα ημίχρονα των αγώνων.
-
Αμυντική λειτουργία Συνέχεια του προηγουμένου. Ο ΠΑΟΚ δέχεται εύκολα το γκολ. Η άμυνα του δεν έχει “δέσει” καθώς επιχειρούνται αλχημείες, οι πλάγιοι επιθετικοί δε δίνουν βοήθειες στα μπακ, το κέντρο άμυνας πελαγοδρομεί στα δύσκολα.
-
Επιθετική λειτουργία Δυσκολεύεται αφάνταστα να δημιουργήσει από τον άξονα, δεν υπάρχουν αυτοματισμοί, Αθανασιάδης ή Σαλπιγγίδης παίζουν συχνά εκτός περιοχής, δεν υπάρχει ο επιτελικός που θα δώσει λύσεις. Όλα λύνονται μόνο με τις στημένες φάσεις.
-
Διοικητική πολυγλωσσία Ελλάδα-Ρωσία συμμαχία ή…τρικυμία; Άνθρωποι από διαφορετικές χώρες και με διαφορετικές ποδοσφαιρικές κουλτούρες προσπαθούν να συνεννοηθούν. Από πάνω τους, ο πατερούλης Ιβάν να παίρνει τις αποφάσεις μόνος του και τις καταστάσεις πάνω του όπως του έρθει. Να ζητάει ενόχους και αθώους ζώντας χιλιόμετρα μακριά από τη Θεσσαλονίκη.
-
Ο μπον-βιβέρ Στοχ Ο Στοχ λογικά κάθε βράδυ πρέπει να βρίσκεται σε διαφορετικό μπαρ-κλαμπ. Συντηρεί όλες τις κάβες της Θεσσαλονίκης, έχει κατουρήσει σε κάθε νιπτήρα που υπάρχει σε μαγαζί, την έχει πέσει στις μισές γκόμενες της πόλης. Για αυτό σέρνεται στο γήπεδο…
-
Πειθαρχικά παραπτώματα Ο ΠΑΟΚ ποτέ δεν κατάφερε να διαχειριστεί την περίπτωση Κάτσε και λογικά θα χάσει τζάμπα τον Ιανουάριο έναν νεαρό ταλαντούχο μέσο που αυτός ανέδειξε. Ο Χακόμπο ψάχνουμε ακόμα με ποιον πλακώθηκε και γιατί. Επέστρεψε αλλά μέχρι πότε; Ο Σπυρόπουλος μάλωσε με τον Στέφενς, μετά ο Ολλανδός τεχνικός μίλησε με ευγενικά λόγια για αυτόν, τον ξαναπήρε στην ομάδα, έχει παίξει ελάχιστα ως καθόλου. Α, ο Σκόνδρας θέλει να φύγει γιατί δεν παίζει…
-
Παίκτες-δημόσιοι υπάλληλοι Οι ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ έχουν κάτσει πάνω στα λεφτά του Σαββίδη και τα “κλωσάνε”. Αφού πληρώνονται αδρά κάθε πρώτη του μηνός, δεν τους νοιάζει η ομάδα και παίζουν ως απλοί μισθοφόροι.
Φυσικά, υπάρχουν κι άλλα, όμως ας σταματήσουμε εδώ κι ας θυμηθούμε που βρίσκεται ο ΠΑΟΚ σήμερα, 29 Νοεμβρίου 2013. Ο Δικέφαλος μετά από 12 αγωνιστικές στο πρωτάθλημα είναι στη 2η θέση της βαθμολογία έχοντας 28 πόντους. Έχει έξι λιγότερους από τον πρώτο Ολυμπιακό έχοντας παίξει στο Καραϊσκάκη, επτά περισσότερους από τον τρίτο και δέκα από τον πέμπτο της βαθμολογίας. Έχει χάσει στο Αγρίνιο (ανάμεσα στα δυο ιστορικά ματς με τη Σάλκε), έχει μια ισοπαλία με τον ΟΦΗ και μια ήττα-ξεφτίλα στον Πειραιά. Στο κύπελλο Ελλάδας είναι ήδη στους “16” και έχει βατό δρόμο μέχρι τα ημιτελικά. Στο Europa League είναι αήττητος, πιθανότατα πρώτος στον όμιλο και με τη μεγαλύτερη συγκομιδή βαθμών στην ιστορία του. Έχει προκριθεί ήδη στους “32” και είναι πιθανό να έχει καλή κλήρωση για να πάει στους “16”.
Ο ΠΑΟΚ βρίσκεται μέσα σε όλους τους θεωρητικούς αλλά και ρεαλιστικούς στόχους του. Θεωρητικός στόχος είναι το πρωτάθλημα (το έχω εξηγήσει πολλές φορές φέτος, πάντα με την ευχή να διαψευσθώ!), ρεαλιστική είναι 2η θέση στο πρωτάθλημα, το Κύπελλο Ελλάδας και η Ευρωπαϊκή πορεία. Και τώρα πείτε μου εσείς. Αν δεν υπήρχαν τα 12 θέματα που γράφονται παραπάνω, τι άλλο θα μπορούσε να κάνει η ομάδα του Στέφενς; Προφανώς να έχει διαφορά ασφαλείας 10-12 πόντων από τον Ολυμπιακό, να έχει πέντε στα πέντε και 15 αντί για 11 βαθμούς στον όμιλο του Europa League και να έχει κατακτήσει ήδη το Κύπελλο Ελλάδας!
Άσχετα του τι και πόσο ισχύει από τον παραπάνω δωδεκάλογο, ο ΠΑΟΚ προχωράει. Εμάς απλά μας αρέσει να “τρωγόμαστε” μέσα μας, μόνοι μας, μεταξύ μας. Ένα γλυκανάλατο ερωτικό τσιτάτο λέει “Δε σ’αγαπάω παρόλα αυτά αλλά για όλα αυτά”. Και τον ΠΑΟΚ δεν τον αγαπάμε παρόλα αυτά, τον αγαπάμε για όλα αυτά…
