Στη Θεσσαλονίκη βρίσκονται από χθες οι έξι οπαδοί του ΠΑΟΚ που είχαν ταξιδέψει οδικώς στην Αστάνα για να παρακολουθήσουν τον αγώνα Σαχτέρ Καραγκαντί-ΠΑΟΚ. Η ιστορία τους φιλοξενήθηκε στο Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων που αναφέρει τα εξής
Οι έξι… τρελοί οπαδοί του ΠΑΟΚ που είχαν πάει στην Αστάνα για να δουν την ομάδα κόντρα στη Σαχτέρ Καραγκάντι, γύρισαν στη Θεσσαλονίκη μετά από 13 μέρες!
Μετά από 13 μέρες και συνολικά 12.250 χιλιόμετρα, οι έξι «αθεράπευτοι» για την αγάπη τους προς τον ΠΑΟΚ φίλοι του από τη Θεσσαλονίκη και τη Μακεδονία γενικότερα, επέστρεψαν χθες το απόγευμα στην έδρα τους, κατάκοποι μεν, γεμάτοι από εντυπώσεις και εικόνες δε, που αποκόμισαν σ΄αυτό το «τρελό» και πέρα από τα συνήθη ταξίδι τους, που ευτυχώς γι΄αυτούς και τις οικογένειες τους ολοκληρώθηκε χωρίς αρνητικά ή δυσάρεστα συμβάντα.
Με την κούραση αποτυπωμένη στα πρόσωπά τους, τους υποδέχτηκε το ΑΠΕ-ΜΠΕ στην ανατολική είσοδο της πόλης αφού επέστρεψαν από την Ελληνο-βουλγαρική μεθόριο και τον συνοριακό σταθμό του Προμαχώνα. Μάλιστα επέστρεψαν και μερικές ώρες νωρίτερα, αφού ο οδηγός και κατά κάποιο τρόπο “αρχηγός” της επικίνδυνης και ασυνήθιστης αυτής αποστολής, Φώτης Κυριακόπουλος, είχε υπολογίσει πως γύρω στα μεσάνυχτα θα έφταναν στη Θεσσαλονίκη, αλλά συντόμευσαν το ατελείωτο αυτό ταξίδι κατά μερικές ώρες. Ο Φώτης Κυριακόπουλος, υπάλληλος της ΠΑΕ, ο Γιώργος Τοπαλίδης, συνταξιούχος τραπεζικός, ο Γιώργος Στεφανίδης, αυτοκινητιστής, ο Κώστας Λιουκάκης, αγρότης, ο Τάσος Μαυρίδης, ηλεκτρολόγος, και ο Τάσος Ασλάνης, μπάρμαν, έκαναν σχεδόν το μισό γύρο του κόσμου, αλλά όταν χθες γύρισαν ήταν χαμογελαστοί, αισιόδοξοι και πιο δυνατοί για την ολοκλήρωση ενός ασυνήθιστου τολμήματος που συνδυάστηκε με την αγάπη τους για τον ΠΑΟΚ.
«Και στο Βλαδιβοστόκ να έπαιζε η ομάδα θα ήμασταν εκεί. Μπορεί να φαίνεται τολμηρό και είναι, εμείς όμως δεν βάζουμε τίποτα πάνω από την αγάπη μας για τον ΠΑΟΚ» είπε ο Γιώργος Στεφανίδης, που ομολογεί πως είδε μέσα στις μέρες αυτές πράγματα και εικόνες που θα τα θυμάται σε όλη του την ζωή.
Το εννιαθέσιο βαν κατάφερε να βγάλει αυτή την σκληρή και επίπονη διαδρομή χωρίς προβλήματα. Ο οδηγός Φώτης Κυριακόπουλος λέει: «Βγήκε “σκυλί” το αυτοκίνητο που επιλέξαμε για να πάμε. Προετοιμαστήκαμε όμως στην εντέλεια. Βάλαμε ειδικά χιονολάστιχα και ανταπεξήλθαμε στα πολύ δύσκολα κομμάτια διαδρομής στην Ρωσία και το Καζακστάν, όπου συχνά το θερμόμετρο το βλέπαμε και στους -15. Ημασταν όσο γινόταν καλύτερα προετοιμασμένοι, ακόμα και για το ενδεχόμενο να πάθουμε κάποια ζημιά με το αυτοκίνητο και να μείνουμε ακινητοποιημένοι, γιατί εκεί δεν είναι εύκολο, ή μάλλον δεν μπορείς να αποτανθείς σε οδική βοήθεια κλπ., ενώ η μια πόλη από την άλλη μπορούσε να απέχει και 250 χλμ. και γι΄αυτό εφοδιαστήκαμε όλοι με υπνόσακους».
Στην επιστροφή τους οι 6 ατρόμητοι ΠΑΟΚτσήδες έκαναν μόνο μία στάση για διανυκτέρευση στην Οδησσό, όπου έμειναν στο ξενοδοχείο “Ερμής”. «Από το όνομα και μόνο παρέπεμπε σε Ελλάδα και γι΄υτό το επιλέξαμε. Θέλαμε να ακούσουμε κάποιους να μας μιλάνε ελληνικά, γιατί επί δύο εβδομάδες, με εξαίρεση την ημέρα του αγώνα και την παραμονή που φτάσαμε στην Αστάνα, δεν ακούσαμε καθόλου ελληνικά και αυτό μας δημιούργησε μια νοσταλγία» μας λέει ο συνταξιούχος τραπεζικός υπάλληλος Γιώργος Τοπαλίδης, που είδε τις δικές του αντοχές για ακόμα μεγαλύτερες διαδρομές.
Ομως δεν ήταν όλα ανώδυνα. Τα μετρημένα βράδια που διανυκτέρευσαν σε ξενοδοχεία, κατά τον προορισμό τους για την Αστάνα, είχαν δίωρες βάρδιες “φύλαξης” στο μικρό και ανθεκτικό βαν, για τον φόβο της κλοπής, που θα τους χαλούσε το εγχείρημα και θα τους δημιουργούσε πολύ μεγάλα προβλήματα. Ενα άλλο πρόβλημα ήταν ο φόβος να παγώσει το πετρέλαιο του αυτοκινήτου, καθώς οι θερμοκρασίες τη νύχτα έπεφταν, αλλά ευτυχώς ο βαρύς ρωσικός χειμώνας ακόμα δεν έχει ενσκήψει στην επικράτεια και στη διαδρομή των ταξιδιωτών.
Η σκέψη όλων τους ήταν στις οικογένειες και στα παιδιά τους, αλλά και στους φίλους τους, τουλάχιστον γι΄αυτούς που ακόμα δεν δημιούργησαν οικογένειες ακόμα. Ο Φώτης Κυριακόπουλος, έχοντας μία κόρη 22 μηνών, είχε το νου του διαρκώς εκεί και συχνά επικοινωνούσε με την σύζυγό του, που γνωρίζει κι αυτή από την πλευρά της πως ο Φώτης ό,τι και να συμβεί τον ΠΑΟΚ τον έχει πάνω από όλα. Τώρα για το οικονομικό; Πράγματι έχει την δική του διάσταση. Και οι έξι στερήθηκαν αρκετά πράγματα για να συγκεντρώσουν τα χρήματα που απαιτούνταν για μία τέτοια αποστολή. Με τους μετριότερους υπολογισμούς, εκτιμάται πως ο καθένας έβγαλε από το ταμείο του γύρω στα 1.200 ευρώ για την κάλυψη των δαπανών που απαιτούσε ένα τέτοιο ταξίδι. Βενζίνες, διατροφή, προετοιμασία, διανυκτερεύσεις, βίζες, όλα αυτά αποτελούν ένα κονδύλι που είναι δυσβάστακτο, αλλά υπερπηδήθηκαν πολλά εμπόδια για να κάνει πράξη ο καθένας τον στόχο του αυτό. Και για να μην νομιστεί πως είναι εύποροι και άνετοι σε τέτοιες δαπανηρές μετακινήσεις, εξήγησαν χθες τα εξής: «Κανείς δεν μας κάλυψε ούτε κατά ένα ευρώ το ταξίδι μας και φυσικά δεν θέλαμε να συμβεί αυτό. Στερηθήκαμε για μέρες και θα στερηθούμε και για καιρό ώστε να φέρουμε σε πέρας τον σχεδιασμό μας. Είμαστε ανεξάρτητοι και θα συνεχίσουμε έτσι για την αγάπη που έχουμε για τον ΠΑΟΚ».
Οσο για το πώς πέρασαν στο δρόμο, επί 13 μέρες, η σκηνή του αποχωρισμού τα έδειξε όλα. Ολοι αλληλοασπάστηκαν αποχαιρετίσθηκαν, και χώρισαν ο καθένας για τον προορισμό και τα σπίτια τους. Εδωσαν και πάλι νέο ραντεβού στην κερκίδα της Τούμπας, το μόνο σημείο που τους ενώνει, πέρα από τον Σύνδεσμο των “Βορείων” που έκανε με τον πιο ηχηρό τρόπο την 35η αποστολή του κοντά στον ΠΑΟΚ. Από το 1997 και την πρώτη αποστολή στο πλευρό της ομάδας, στο Μπρνο της Τσεχίας, και ως τώρα, ο συγκεκριμένος όμιλος συνδέσμων φιλάθλων δεν έπαψε να ακολουθεί σε όλη την Ευρώπη την λαοφιλή ομάδα. Τώρα με την τελευταία τους αυτή αποστολή έφτασαν και στην Ασία. Και αυτό είναι κάτι που κανείς άλλος δεν τόλμησε και είναι απίθανο να τολμήσει”.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
