Αφιέρωμα για τον Σεκού Ολίσε δημοσίευσε η ΠΑΕ ΠΑΟΚ:
“Το ένστικτο της επιβίωσης σε αναγκάζει να κάνεις πράγματα που υπό διαφορετικές συνθήκες ούτε θα περνούσαν από το μυαλό σου. Όταν το ζεύγος Τζαμπατέ αποκτούσε τον Σέκου, σίγουρα φανταζόταν διαφορετικό το μέλλον τους. Καλύτερο. Ο πόλεμος δεν κοιτά τις μικρές, ανθρώπινες ιστορίες. Αλλάζει τη ζωή των ανθρώπων με τρόπο ισοπεδωτικό.
Στη σπαρασσόμενη από τον αιματηρό εμφύλιο Λιβερία ένα μικρό παιδί δεν είχε μέλλον. Είτε θα αναγκαζόταν να γίνει αντάρτης είτε το νήμα της ζωής του θα κοβόταν πολύ νωρίς ακόμα και για τα δεδομένα της Αφρικής. Ετσι, ο μικρός Σέκου πριν καν μάθει να υπερασπίζεται τον εαυτό του, ετοίμασε βαλίτσες, αποχαιρέτισε τους γονείς του και έφυγε για τη Νιγηρία ελπίζοντας πως εκεί θα βρει καλύτερο μέλλον.
Αγνωστος μεταξύ αγνώστων, ο Σέκου βρήκε… καταφύγιο χαράς στη μπάλα. Γράφτηκε στις ακαδημίες Εμπεντεϊ κι άρχισε να ξεδίνει παίζοντας ποδόσφαιρο. Μια κίνηση που έμελλε ν’ αλλάξει τη ζωή του. Ιδιοκτήτης και προπονητής της Εμπεντέι ήταν ο παλιός ποδοσφαιριστής Τσέρχιλ Ολίσε, ο μεγάλος αδερφός του μεγάλου αστέρα των Σούπερ Αετών, Σάντεϊ Ολίσε. Ο Ολίσε διέκρινε το ταλέντο του πιτσιρικά και τον πήρε υπό την εποπτεία του. Τον υιοθέτησε μεταφορικά και κυριολεκτικά. Κι ο Σέκου Τζαμπατέ, έγινε Σέκου Τζαμπατέ Ολίσε.
«Μου επέτρεψε να χρησιμοποιώ το όνομά του», λέει ο Σέκου και προθέτει: «Το είχα σκάσει από την πατρίδα μου, από τον πόλεμο και ουσιαστικά από το θάνατο. Δεν είχα καν διαβατήριο και με βοήθησε πολύ».
Με τη βοήθεια του Ολίσε και λυμένα τα προβλήματα επιβίωσης, ο Σέκου αφοσιώθηκε στο ποδόσφαιρο και στα 18 του άνοιξε τα φτερά για την Ευρώπη. Κατέληξε σε έναν ομολογουμένως περίεργο προορισμό. Τη Δανία και τηΜίντιλαντ. Δεν έμεινε πολύ εκεί, όμως. Μολονότι δεν είχε κάνει περισσότερες από δέκα εμφανίσεις με τους Δανούς, η φήμη του μεγάλου ταλέντου που τον συνόδευε έκανε την ΤΣΣΚΑ Μόσχας να επενδύσει πάνω του.
Ο Ράμος, ο Σλούτσκι και ο Ιγκνάσιεβιτς
Στην παγωμένη ρωσική πρωτεύουσα και υπό τις οδηγίες του… πολύ Χουάντε Ράμος άργησε να μπει στην ομάδα. Το ντεμπούτο του, όμως, ήταν ιδανικό. Στις 04.10.2009 στο παιχνίδι με την Κούμπαν Κράσνονταρ, ο Ισπανός τεχνικός έριξε τον Σέκου στο παιχνίδι. Ως αλλαγή. Στη θέση ποιανού; Του Τόμας Νέτσιντ! Ο Λιβεριανός μπήκε και πέτυχε το πρώτο του γκολ. Τη σεζόν εκείνη ο 19χρονος μεσοεπιθετικός έκανε άλλες έξι εμφανίσεις, όλες ως αλλαγή.
Η φυγή του Ράμος, όμως, τον επηρέασε, αφού ο διάδοχός του στην τεχνική ηγεσία, ο Λεονίντ Σλούτσκι δεν τον εμπιστευόταν. Σταδιακά, όμως, ο Ολίσε… κέρδισε τον Ρώσο τεχνικό και από παγκίτης πολυτελείας, έγινε βασικό στέλεχος της ομάδας με 13 συμμετοχές ως βασικός, τρία γκολ και τρεις ασίστ. Η έλευση του Μίλος Κράσιτς στη ΤΣΣΚΑ, όμως, μείωσε το χρόνο συμμετοχής του Ολίσε στη βασική ενδεκάδα και τη σεζόν 2012-13 το όνομα του Σέκου ακούστηκε περισσότερο για εξωαγωνιστικούς λόγους παρά για τις επιδόσεις του στον αγωνιστικό χώρο.
Τι εννοούμε εξωαγωνιστικούς; Μια χοντροκομμένη πλάκα του συμπαίκτη του Σεργκέι Ιγκνάσιεβιτς. Ο Ρώσος αμυντικός έδωσε, στον πάντα έξω καρδιά, Σέκου ένα βιβλίο, τον έβγαλε φωτογραφία και την ανέβασε στο instagram με λεζάντα «Ο Σέκου είναι ειδικός στα βιβλία». Το βιβλίο αυτό ήταν η νουβέλα του Ρώσου συγγραφέα Ζακάρ Πριλέπιν με τίτλο «Μαύρη μαϊμού». Ο σαφέστατος παραλληλισμός προκάλεσε σάλο, λόγω του βεβαρημένου παρελθόντος των ρωσικών ομάδων με περιστατικά ρατσισμού.
Ο Ιγκνάσιεβιτς προσπάθησε να το… μαζέψει λέγοντας πως δεν του έδωσε εκείνος το βιβλίο και ότι απλώς έκανε κακή εκτίμηση των αντιδράσεων για το χιούμορ και τις πλάκες που γίνονται ανάμεσα στους παίκτες και συμπληρώνοντας πως εκείνος που γέλασε περισσότερο με το αστείο ήταν ο Αχμέντ Μούσα που είναι Νιγηριανός.
Ο δανεισμός στον ΠΑΟΚ
Η ΤΣΣΚΑ δεν ταίριαξε στον Σέκου και τον περασμένο Ιανουάριο η διέξοδος διαφυγής ήρθε από τον ΠΑΟΚ που είχε τη… συστατική επιστολή του Τζο Νάγκμπε, παλιού παίκτη του Δικεφάλου και μέλους του τεχνικού τιμ της Λιβερίας. Η ατυχία, όμως, το συνόδευσε στην Θεσσαλονίκη. Μετά τις δύο πρώτες εμφανίσεις έμεινε εκτός για ένα μήνα λόγω τραυματισμού. Δεν το έβαλε κάτω, δούλεψε σκληρά και κέρδισε θέση βασικού για το υπόλοιπο της σεζόν.
Το περασμένο καλοκαίρι ο δανεισμός του Ολίσε από την ΤΣΣΚΑ ανανεώθηκε, ωστόσο τα δεδομένα για τον Λιβεριανό άλλαξαν. Η έλευση του Χουμπ Στεφενς και η απόκτηση ποιοτικών ποδοσφαιριστών με παρόμοια χαρακτηριστικά δημιούργησε έντονο ανταγωνισμό για μια θέση στην 11άδα.
Ο Σέκου έχασε συμμετείχε στους αγώνες με τη Μέταλιστ, αλλά σταδιακά έχασε τη θέση του, αφού ο προπονητής του ΠΑΟΚ ζητούσε κάτι παραπάνω από εκείνον. Δίχως να πάψει να πιστεύει στις δυνατότητές του, ο Στέφενς πέρασε τον Ολίσε από μια… δοκιμασία χαρακτήρα κατά τη διάρκεια της οποίας ο Νιγηριανός είτε χρησιμοποιούνταν λίγα λεπτά είτε έμενε εκτός για να διαπιστώσει την αντίδρασή του. Εκείνος δεν σταμάτησε να δουλεύει στις προπονήσεις, να είναι ο ακομπλεξάριστος εαυτός του που τον κάνει ιδιαίτερα αγαπητό στ’ αποδυτήρια κι έτσι κέρδισε ξανά την ευκαιρία από τον δίκαιο Ολλανδό. Κόντρα στην Καλλονή ο Ολίσε ολοκλήρωσε μόλις το πρώτο του 90λεπτο στη Super League έχοντας πολύ καλή απόδοση, σκόραρε κι έδειξε πως παραμένει μια πολύτιμη μονάδα σε μια μεγάλη σεζόν για τον ΠΑΟΚ.
Η έμπνευση του Ζορζ Γουεά και η Εθνική Λιβερίας
Η πατρίδα είναι ένα από τα πολλά πράγματα που κουβαλάμε μέσα μας όπου κι αν βρισκόμαστε. Ο Σέκου αναγκάστηκε να εγκαταλείψει εν μία νυκτί τη Μονρόβια, αλλά η Λιβερία δεν έφυγε ποτέ από την καρδιά του. Όταν, λοιπόν, ήρθε η κρίσιμη στιγμή να διαλέξει ανάμεσα στη Νιγηρία όπου τον υιοθέτησε και τον ανάθρεψε μακριά από τις βαρβαρότητες του εμφυλίου και τη Λιβερία των γονιών του, εκείνος προτίμησε να φορέσει το εθνόσημο της χώρας των γονιών του.
«Ολη μου η οικογένεια και οι φίλοι είναι στη Λιβερία και ξέρω πως θα ήθελαν να με δουν να παίζω στην Εθνική μας. Αγαπάω τη Νιγηρία, αλλά δεν μπορώ να παίξω για εκείνη», δήλωσε μετά την επιλογή του. Πίσω από την απόφαση του Σέκου, όμως, δεν… κρυβόταν μόνο η οικογένεια. Ο λόγος που επέλεξε τη Λιβερία είχε ονοματεπώνυμο. Ζορζ Γουεά. «Ηταν ένας πολύ μεγάλος παίκτης, μια πηγή έμπνευσης για κάθε αφρικανό ποδοσφαιριστή. Τον είχα ως πρότυπο από όταν ήμουν παιδί.
Τα τατουάζ
Η… τρέλα του Σέκου με το ποδόσφαιρο είναι αποτυπωμένη στο κορμί του. Φρόντισε ο ίδιος να τη ζωγραφίσει με ένα μεγάλο τατουάζ στην πλάτη του που γράφει «το ποδόσφαιρο είναι η ζωή μου». Ο 23χρονος ποδοσφαιριστής ανήκει στην κατηγορία των ανθρώπων που βλέπουν το κορμί τους ως ένα… κινούμενο καμβά και το έχει στολίσει με αρκετά τατουάζ. Το μεγαλύτερο από αυτά – μαζί μ’ εκείνο του ποδοσφαίρου – γράφει το όνομά του!”
