Πάει κι αυτή η χρονιά. Ευχάριστο φινάλε, με νίκη, όλοι οι ΠΑΟΚτσήδες χαρούμενοι και ήσυχοι θα κάνουν τις γιορτές τους και θα ανανεώσουν το ραντεβού τους για του χρόνου. Οι παίκτες θα πάρουν το πολυήμερο ρεπό που τόσο έχουν ανάγκη, τα πάντα θα ξεχαστούν και η ονοματολογία των μεταγραφών θα είναι στο επίκεντρο των συζητήσεων, γύρω από τη Χριστουγεννιάτικη γαλοπούλα…
Κι όμως, η σημερινή μέτρια εικόνα του ΠΑΟΚ, μέχρι το 80′ και παρά το τελικό 3-0, κόντρα στο Λεβαδειακό θεωρώ ότι είναι εξόχως πιο ανησυχητική από αυτές είχαν προηγηθεί νωρίτερα στη σεζόν. Ο λόγος είναι το από πηγάζει όλο αυτό… Ο Δικέφαλος είχε αρκετές κακές εμφανίσεις και στο ξεκίνημα των αγωνιστικών του υποχρεώσεων. Τότε αυτό το αποδίδαμε (σχετικά ορθώς) στο γεγονός ότι η ομάδα ήταν καινούρια με ένα νέο προπονητή που προσπαθούσε να εμφυσήσει τη φιλοσοφία του. Όλοι χρειάζονταν πίστωση χρόνου, την πήραν έτσι κι αλλιώς, και όντως τα πράγματα βελτιώθηκαν. Από το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό και έπειτα, ο ΠΑΟΚ άρχισε να γίνεται ελκυστικός, να αποδίδει καλό ποδόσφαιρο και να αφήνει αισιόδοξα μηνύματα για μέλλον. Τώρα όμως;
Κάποιοι μπορεί να μιλήσουν για Χριστουγεννιάτικη αγγαρεία, ότι οι παίκτες είχαν στο μυαλό τους στις διακοπές, ή ότι απλά ήταν μια κακή παρένθεση. Μπορεί να συμβαίνει κι αυτό. Εγώ φοβάμαι όμως πως η βασική αιτία που θα τη βρούμε μπροστά μας και σε άλλα παιχνίδια πρωταθλήματος είναι το προοδευτικά ξεθωριασμένο κίνητρο.
Με 10 βαθμούς μακριά από τον πρώτο Ολυμπιακό, η υπόθεση τίτλος -που έτσι κι αλλιώς έμοιαζε ουτοπική- φαντάζει τελειωμένη υπόθεση. Όχι μόνο γιατί η διαφορά δεν καλύπτεται αλλά γιατί και οι ίδιοι οι παίκτες του Δικεφάλου βλέπουν πως ο αντίπαλος δεν μπορεί να “παιχτεί” εκτός ή εντός γηπέδου. Το πήραν το μήνυμα, δεν είναι ηλίθιοι.
Ο τρίτος της βαθμολογίας είναι μακριά. Η δεύτερη θέση είναι αρχή και το τέλος. Μόνο οι διαφορές των πόντων θα αυξομειώνονται εφεξής. Και τι μπορεί να “κρατήσει” τη φλόγα του ΠΑΟΚ σε ένα ολόκληρο δεύτερο γύρο 17 αγώνων;
Μόνο ο Στέφενς μπορεί και πρέπει να διαχειριστεί αυτή την κατάσταση. Γιατί δεν μπορεί η ομάδα να ζει μόνο για το Κύπελλο ή μόνο για τα ματς με την Μπενφίκα. Χρειάζεται κίνητρο και στο πρωτάθλημα, χρειάζεται ενδιαφέρον για να παρασύρει και τον κόσμο.
Μπορούν οι μεταγραφές του Ιανουαρίου να αλλάξουν τη νηνεμία ή το δημοσιοϋπαλληλίκι των παικτών που αρκετοί ΠΑΟΚτσήδες ευαγγελίζονται; Δεν το ξέρω. Η ομάδα θέλει στόχους. Όσο επαγγελματίες κι αν είναι οι παίκτες, η όρεξη και η δίψα να κυνηγάς κάτι, σε κρατάει ζωντανό…
Υ.Γ. Καλές γιορτές σε όλους. Μόνο υγεία…
