Το ξύπνημα πρωινό, πολύ πρωινό, αλλά καθόλου βάρβαρο. Δεν ήταν μέρα για την γνωστή ιεροτελεστία κάθε παιδιού που αρνείται να σηκωθεί απ’ το κρεβάτι μήπως και γλιτώσει λίγο απ’ το σχολείο. Ηταν μια διαφορετική μέρα. Ξεχωριστή. Από αυτές που φυλάς μαζί σου όσο σε… συνοδεύει η μνήμη σου. Διότι, δεν σου δίνεται συχνά η ευκαιρία να πας στη Βαρκελώνη για ν’ αντιμετωπίσεις την Μπαρτσελόνα στη Λα Μασία.
Ολα τα πιτσιρίκια ήταν εκεί, έτοιμα, χαμογελαστά με μια γλυκιά προσμονή για μια μοναδική εμπειρία. Αν και τα ίδια τα παιδιά της Κ12 δεν αντιμετωπίζουν αυτό το ματς ως κάτι ξεχωριστό. Είναι τόσο μικρά κι όμως, έχουν ήδη αποκτήσει εμπειρίες από αγωνιστικά ταξίδια και τουρνουά στο εξωτερικό κόντρα σε άλλες μεγάλες ομάδες. Σαν τη δική τους.
Οι πρώτοι που ευχήθηκαν καλή επιτυχία στην ομάδα του ΠΑΟΚ – πέρα από τους γεμάτους χαρά, αλλά και αγωνία γονείς – ήταν οι συνεπιβάτες της στην πτήση για Αθήνα. Η εθνική χάντμπολ. Οι μικροί ποδοσφαιριστές χαμογελούσαν αμήχανα στις προτροπές του απλού κόσμου να γυρίσουν με τη νίκη και συνέχιζαν το δρόμο τους. Το ταξίδι είχε και δεύτερο σκέλος. Από την Αθήνα στη Βαρκελώνη. Ο δρόμος μακρύς και η ανυπομονησία έντονη. «Φτάνουμε κύριε;», η πιο συχνή ερώτηση.
Τρεις ώρες μετά, η αποστολή ήταν στην πρωτεύουσα της Καταλονίας. Πούλμαν κι από εκεί ξενοδοχείο για λίγη ξεκούραση και φαγητό. Το κυρίως πιάτο της ημέρας, όμως, ήρθε μετά το γεύμα. Ξανά στο πούλμαν και φύγαμε για Καμπ Νου. Ξενάγηση σε αυτό τον ναό του ποδοσφαίρου και επίσκεψη σε ένα από τα πιο σύγχρονα μουσεία συλλόγου.
Μόλις στον ορίζοντα φάνηκε η είσοδος του γηπέδου, η μετριοπάθεια πήγε περίπατο. «Ουάου, το γήπεδο της Μπαρτσελόνα είναι μπροστά μας, δεν το πιστεύω», μια χαρακτηριστικά ατάκα. Οι φωτογραφικές μηχανές και τα tablets που ως τότε χρησιμοποιούνταν μόνο για παιχνίδι, «πήραν φωτιά». Απαντες κόλλησαν το πρόσωπό τους στο τζάμι και προσπαθούσαν να… φυλακίσουν τη στιγμή σε μια φωτογραφία. Να κρατήσουν το συναίσθημα σε ένα βίντεο.
Μόλις, δε, κατέβηκαν από το λεωφορείο και ξεχύθηκαν στο προαύλιο χώρο του γηπεδο δεν μπορούσαν να συγκρατήσουν τον ενθουσιασμό του. Δεν έλειψαν, βέβαια, και τα «του ΠΑΟΚ είναι καλύτερο, ΠΑΟΚ είσαι»! Το βράδυ, μετά την (υπερ)ένταση της ημέρας ήρθε η ώρα για ξεκούραση. Ομιλία του προπονητή, φαγητό στην τραπεζαρία με τους κανόνες της πρώτης ομάδας και στα δωμάτια για ύπνο. Χωρίς tablet, πια. Αυτά έμειναν στο τραπέζι του τεχνικού τιμ γιατί το Σάββατο το πρωί υπάρχει προπόνηση…
Πηγή:paokfc
