Πέρασε ένα 24ωρο – και θα περάσουν κι άλλα βεβαίως – από την δεύτερη σερί νίκη του μπασκετικού ΠΑΟΚ στο 2014, αλλά ο λες και παίζει στην «σκιά» του συλλόγου, η ομάδα που τον δόξασε πανευρωπαϊκά κι αποτελεί παράδειγμα για όλους, διοικητικά και αγωνιστικά…
Δεν θα μπούμε στην διαδικασία σύγκρισης με κανένα τμήμα του συλλόγου. Όλα ΠΑΟΚ είναι και όλοι οι φίλαθλοί του γι΄ αυτά τα τέσσερα γράμματα ζουν κι ανασαίνουν. Αλλά δεν μπορεί, δεν είναι δυνατόν να μην προκαλεί αρνητική εντύπωση το πόσο έχει παραμεληθεί από την συντριπτική πλειοψηφία των ΠΑΟΚτσήδων η ομάδα που “λάτρεψαν” – όχι δεν τους πιστεύουμε αν χρησιμοποιήσουν τον ενεστώτα – και η οποία έκανε πρώτη διάσημο το σύλλογο στα πέρατα της Ευρώπης.
Δεν θα μπούμε ούτε στην διαδικασία απαγγελίας “κατηγοριών” και “αναθέματος” σε όσους δεν πηγαίνουν στο “παλατάκι” ή σε όλους όσοι το “απαξιώνουν” διαρκώς, λες και είναι “αποπαίδι” ή “ξένο σώμα” του συλλόγου. Δεν είναι καιρός για να “φορτώνονται” σε “τρίτους” (σε αυτούς που δεν βρίσκονται τώρα στο πλευρό της ομάδας μπάσκετ) ευθύνες για όσα διέπρεξαν άλλοι παλαιότερα, ειδικά μάλιστα υπό τις παρούσες συνθήκες που το υστέρημα του καθενός απλά δεν φθάνει και για το μπάσκετ… Βέβαια στο συγκεκριμένο κομμάτι, υπάρχει και αντίλογος. Διότι αν ο Ιβάν Σαββίδης – λέμε, αν – “αγόραζε” την ΚΑΕ και δαπανούσε 10 εκατομμύρια ευρώ για το μπάσκετ, αυτό δεν θα ήταν μόνο στην Ευρωλίγκα αλλά και διεκδικητής τίτλων εντός κι εκτός συνόρων και εκεί να βλέπατε πως άπαντες οι ΠΑΟΚτσήδες θα παρακαλούσαν για ένα “μαγικό χαρτάκι”, πληρώνοντας και “μαύρη αγορά”. Αλλά ας αφήσουμε τις φαντασίες κι ας έρθουμε στην “ωμή” πραγματικότητα…
Η ομάδα κερδίζει, η ομάδα είναι στην τέτράδα – και θα μείνει εκεί γιατί απέχει παρασάγγας από τους άλλους – η ομάδα προσπάθησε και στην Ευρώπη, έβγαλε “ασπροπρόσωπους” όσους την “στήριξαν” έστω και με ελάχιστα “όπλα” και αποκλείστηκε στην “κόψη του ξυραφιού”, η ομάδα έχει να …δώσει από νίκες και καλό θέαμα (έστω και κατά διαστήματα προς το παρόν) μέχρι και “παικταράδες” τύπου Κούπερ. Η ομάδα θα γίνει και καλύτερη στο β΄ γύρο της κανονικής περιόδου, καθώς παίζοντας στο πρωτάθλημα μόνο χωρίς το βάρος της Ευρώπης θα είναι πιο “φρέσκια” και σίγουρα πιο αποδοτική για να αποτρέψει άλλες απροσδόκητες απώλειες, όπως στα Τρίκαλα και στην Κηφησιά.
Δυστυχώς όμως, πέρα από το ότι οι μέσοι όροι εισιτηρίων είναι ντροπιαστικοί για τμήμα του ΠΑΟΚ, το χειρότερο είναι ότι δεν ακούγεται βρε αδελφέ ένα μπράβο. Κανείς δεν λέει συγχαρητήρια, στην ομάδα που με ελάχιστα “μέσα” και χρήματα κάνει το καθήκον της και παραπάνω αλλά και στην διοίκηση που με ακόμη πιο λίγα κρατά την ΚΑΕ εν ζωή. Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στις ιστοσελίδες, όπου μπορεί να εκφραστεί ο ΠΑΟΚτσής μέχρι και για τα γκολ του Πέλκα με την Καλαμαριά μπορεί να δει σχόλια, αλλά για το μπάσκετ; Λες και δεν υπάρχει!
Στις ήττες βέβαια, ο παρορμητικός – είναι η συντριπτική πλειοψηφία – ΠΑΟΚτσής, κυρίως μάλιστα αυτός που δεν πάει στο γήπεδο, έχει το “ανάθεμα” για “καλησπέρα”. Και το ξεφωνητό πάει …όχι απλώς σύννεφο, αλλά καταιγίδα! Και θυμάται τον Μπάρλοου και τον Λέβινγκστον! Ξεχνάει όμως τον Μπάνε που “έλιωνε” τότε στο παρκέ και “λιώνει” τώρα στα γραφεία για να βρει να πληρώσει τα έξοδα διεξαγωγής των αγώνων.
Σίγουρα θέλει όραμα ο ΠΑΟΚτσής και σίγουρα θα τον προσελκύσουν χρήμα, ονόματα, μεταγραφές, παικταράδες, ομαδάρες. Μήπως όμως πριν έρθει ο κάθε “Μεσίας” και στο μπάσκετ, να προσπαθήσει κατ΄ ελάχιστον – κι αφού δεν έρχεται στο γήπεδο – να εμψυχώσει με όποιο τρόπο μπορεί την παρούσα προσπάθεια; Μήπως ένα “χτύπημα στην πλάτη” ομάδας και διοίκησης, με λόγια – και πράξεις – να είναι μία νέα αρχή “ανάτασης”; Και μιλάμε για το τμήμα που και διοικητικά παίρνει άριστα στην προσπάθεια εξυγίανσης εν μέσω βαθιάς κρίσης και αγωνιστικά δίνει “φώτα” και ελκύει παίκτες έστω και αν ξέρουν ότι θα πάρουν ελάχιστα, αλλά θα γίνουν καλύτεροι.
Μόνο ο κάθε ΠΑΟΚτσής δεν λέει να το συνειδητοποιήσει, τι “καμάρι” έχει στα “σπλάχνα” του. Αν όμως ο ένας μιλούσε στον άλλο γι΄ αυτό, αν έλεγε μία καλή κουβέντα, ίσως τελικά να άλλαζε κάτι. Ίσως ένα χάδι να είναι καλύτερο από το “φτύσιμο”…
Υ.Γ. 1 Στην “κακοποίηση” του τμήματος, της ΚΑΕ, του μπάσκετ γενικά έχουμε μεγάλη ευθύνη – ας μην κρυβόμαστε κι εμείς πίσω από το δάχτυλό μας – εμείς οι δημοσιογράφοι (και γενικά …δημοσιογράφοντες). Κάποιοι στον οίστρο τους να αναδείξουν τις “ασχήμιες” τύλιξαν την ομάδα σε περιτύλιγμα για τα σκουπίδια…
Υ.Γ. 2 Μόνο θεωρητικά και μόνο 3-4 εκατ. ευρώ από όποιον μπορέσει να τα δώσει στην ΚΑΕ θα την κάνει όχι μόνο απλά βιώσιμη, αλλά και μόνιμη στην Ευρωλίγκα και γκαραντί πρωταγωνίστρια στην Ελλάδα. Εδώ πασχίζει να είναι φέτος με μόλις 285.000 ευρώ, παίζοντας και στην Ευρώπη. Έτσι για να κάνουμε και μία σύγκριση για ότι είδαμε π.χ. και στην Τούμπα, στο ΠΑΟΚ – Παναιτωλικός και σε άλλα παιχνίδια που προηγήθηκαν.
Υ.Γ. 3 Ίσως να μην αλλάζει τόσο εύκολα το DNA του ΠΑΟΚτσή, ίσως να είναι «ποδοσφαιρικός» και όχι «μπασκετικός», αλλά όσοι τίμησαν την ομάδα του ’90 έτσι ώστε να τον «προσκυνήσει» η Ευρώπη και να «υποταχθεί» η Πολιτεία στο δίκαιο αίτημα κατασκευής του ιδιόκτητου κλειστού γυμναστηρίου του, επίσης δεν ήταν ακραιφνείς μπασκετικοί… Απλά ήταν ικανοί να γεμίζουν πολλά «παλατάκια» 8.000 θέσεων!
Υ.Γ. 4 Καταλαβαίνετε πολύ καλά ότι ο υπογράφων έχει …εκατομμύρια «ράμματα» για την «γούνα» του μπασκετικού ΠΑΟΚ και όσους περικλείει (παράγοντες, προπονητές, παίκτες, παρατρεχάμενους, κ.α.). Δεν είναι όμως πλέον η λογική της «δίκης του ΠΑΟΚ» που πρέπει να επικρατεί, αλλά της υποστήριξης. Δεν είναι ο «εισαγγελέας» που λείπει, είναι το ακροατήριο άλλωστε…
