Τη δόξα του Σκαρμούτσου, του Μποτρίνι, του Παρλιάρου και άλλων επώνυμων Ελλήνων και ξένων σεφ προσπαθεί να “κλέψει” ο Χούμπ Στέφενς. Ο Ολλανδός έχει επιδοθεί με… μανία, μπορώ να πω, σε μια προσπάθεια να μαγειρέψει καλό… φαγητό ανεξάρτητα από τα υλικά και τα εργαλεία που του έχουν διαθέσει. Για να μπαίνουμε σιγά, σιγά στο.. νόημα
Από την έναρξη της περιόδου ο Στέφενς, χωρίς ποτέ να γκρινιάξει, χωρίς να παραπονεθεί καταφέρνει να ξεπερνά τα αγωνιστικά προβλήματα της ομάδας χρησιμοποιώντας παίκτες όπου τους έχει ανάγκη η ομάδα και όχι όπου οι ίδιου θέλουν να αγωνιστούν ή όπου η λογική επιτάσσει να αγωνισθούν. Είδαμε τον Κατσουράνη, κεντρικός αμυντικό, αμυντικό χαφ και εσχάτως το είδαμε και 10αρι, τον Τζαβέλλα κεντρικό αμυντικό, τον Σκόνδρα το ίδιο, τον Ολίσε κάτι σαν σέντερ φορ και άλλα που δεν μπορώ να φέρω στη μνήμη μου.
Θεωρώ δεδομένο ότι ο Ολλανδός δεν έχει καμία διάθεση να ανακατεύει συνέχεια την τράπουλα, εισπράττοντας ενδεχομένως ακόμα και την γκρίνια τους για το γεγονός ότι δεν χρησιμοποιούνται στη θέση τους. Κανένας προπονητής δεν θέλει να αντιμετωπίζει τέτοιες καταστάσεις. Κι όταν χρειαστεί να τις αντιμετωπίσουν παρουσιάζουν τον εαυτό τους ως “ήρωα” για το γεγονός. Αντίθετα ο Στέφενς θεωρεί πολύ φυσιολογικό μια ομάδα να έχει ελλείψεις και προβλήματα και λύνει τους γρίφους χωρίς να κάνει φασαρία ή χωρίς να αφήσει αιχμές για τη διοίκηση που δεν φρόντισε να τους δώσει τα κατάλληλα υλικά όπως αποδεικνύεται.
Δεν διαπίστωσα ποτέ να επιδίδεται σ΄ αυτή την αντιπαθητική μέθοδο που χρησιμοποιούν οι προπονητές όταν ξεμένουν από παίκτες και κλαψουρίζουν για να δημιουργήσουν άλλοθι. Ο Ολλανδός προσπαθεί με τους παίκτες που έχει στη διάθεση του να κάνει ότι καλύτερο μπορεί και να πορευθεί με επιτυχία ομολογώ αν αναλογισθούμε ότι η ομάδα έχει συγκεντρώσει 48 βαθμούς στο πρωτάθλημα , έχει εξασφαλίσει πρόκριση στους “8” του Κυπέλλου Ελλάδας και παράλληλα βρίσκεται στους “32” του Europa League.
Σαφώς και δεν είμαι ικανοποιημένος από την εικόνα της ομάδας καθώς περίμενα μεγαλύτερη πρόοδο και πιο εύκολα αποτελέσματα. Από την αρχή της περιόδου του έχω ασκήσει κριτική για διάφορα θέματα και κυρίως για το γεγονός ότι στην θερινή μεταγραφική περίοδο δεν απαίτησε κάποια πράγματα με αποτέλεσμα να παρουσιάζει η ομάδα αδυναμίες και κενά σε συγκεκριμένες θέσεις. Δεν μπορώ όμως να μην του πιστώσω το γεγονός ότι ξέρει να μάχεται με όσα όπλα διαθέτει για να παρουσιάσει ότι καλύτερο μπορεί.
Κι αν εξαιρέσουμε το θέαμα -δεν είναι μακριά η μέρα που θα μας ικανοποιεί και το θέαμα- έχει πετύχει αρκετά με μια ομάδα που ΟΛΟΙ παραδεχόμαστε ότι δεν στήθηκε με σωστό τρόπο. Σκοπός του σημερινού μου σχολίου δεν είναι να πλέξω το εγκώμιο του Στέφενς. Δεν το έχει ανάγκη άλλωστε. Απλά θέλω να υπογραμμίσω τις συνθήκες με τις οποίες πορεύεται ο ΠΑΟΚ καθώς επίσης και το γεγονός ότι δε μένει αναξιοποίητος κανένας παίκτης. Ακόμα και τον Ολίσε που όλοι τον είχαμε ξεγραμμένο, ο Στέφενς τον κράτησε “ζωντανό” και σίγουρα κάτι θα κερδίσει η ομάδα απ΄ αυτό. Εξαίρεση στην τελευταία μου τοποθέτηση αποτελεί ο Λόπεθ τον οποίο ο Ολλανδός έβαλε στη “μαύρη λίστα” και μάλλον όχι άδικα σύμφωνα με όσα προσέφερε στα παιχνίδια που αγωνίσθηκε.
Εν κατακλείδι αν μέχρι το τέλος της μεταγραφικής περιόδου του προσφέρουν τον επιθετικό που θέλει (γιατί θέλει) και ένα στόπερ (που επίσης θέλει ανεξάρτητα με το αν δεν εκβιάζει την απόκτηση) και με δεδομένο ότι ήδη έχουν αποκτηθεί δυο ικανότατοι παίκτες όπως ο Μάρτενς και ο Μαντούρο, ο ΠΑΟΚ μπορεί να παρουσιάσει θεαματική βελτίωση και να αλλάξει τα δεδομένα της χρονιάς.
Υ. Γ. 1 Χαίρομαι ιδιαίτερα που ακόμα και όσοι από το καλοκαίρι προσπαθούν να απαξιώσουν τον Ολλανδό τεχνικό, μετά τα 9 γκολ επί του Ηρακλή και της Βέροιας άρχισαν να τα… μαζεύουν, φοβούμενοι προφανώς ότι ακόμα και χωρίς… τακτική, ο ΠΑΟΚ μπορεί αν παίξει καλύτερο ποδόσφαιρο, γεγονός που θα εκθέσει ανεπανόρθωτα όσους βιάστηκαν να κρεμάσουν στον Στέφενς την ταμπέλα της αποτυχίας. Ρε παιδιά, δεν αξίζει ο κόουτς την πίστωση χρόνου που δώσατε στον Γιώργο Δώνη τον οποίο με το τόσο πάθος υπερασπιστήκατε ενώ οδηγούσε την ομάδα με μαθηματική ακρίβεια στην αποτυχία;
Υ. Γ. 2 Να υπογραμμίσω επίσης ότι ο ΠΑΟΚ (που δεν έχει δουλέψει στην… τακτική) είναι η ομάδα με τις περισσότερες τελικές προσπάθειες προς τις αντίπαλες εστίες μετά από 21 αγώνες πρωταθλήματος. Ακολουθεί στη 2η θέση του σχετικού πίνακα ο ΟΣΦΠ με 288 τελικές προσπάθειες! Απλά είναι τα πράγματα.
