Η απόφαση απομάκρυνσης του Χούμπ Στέφενς από τον πάγκο του ΠΑΟΚ μοιάζει με το… χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου. Αποτελούσε κοινό… μυστικό στην Τούμπα το τελευταίο χρονικό διάστημα ότι υπάρχει δυσαρέσκεια στο πρόσωπο του προπονητή και ότι αργά ή γρήγορα θα… πλήρωνε το μάρμαρο για τις κακές εμφανίσεις της ομάδας.
Για την ακρίβεια ο κόσμος το είχε τύμπανο και στον ΠΑΟΚ κρυφό καμάρι. Αμέσως μετά την ήττα από τον Παναθηναικό ξεκίνησε η αποκαθήλωση του προπονητή. Από τον κύκλο των επιτελών του Δικεφάλου προέκυπτε ότι δεν έχουν καμία εμπιστοσύνη στο πρόσωπο του προπονητή καθώς επίσης ότι αν ήταν στο χέρι τους θα τον είχαν απομακρύνει εκείνο το βράδυ της Τετάρτης. Η κατάσταση επιδεινωνόταν συνεχώς από τις εμφανίσεις που ακολούθησαν και διανθιζόταν από διάφορα δημοσιεύματα που στόχο είχαν να εκθέτουν τον Ολλανδό (σπέρνοντας παράλληλα ζιζάνια στον κόσμο του Δικεφάλου) προκειμένου να μην επιμεριστούν ευθύνες στους υπόλοιπους.
Αυτή η ιστορία κρατά άλλωστε από την προετοιμασία. Από τις πρώτες ημέρες που η ομάδα προετοιμαζόταν στην Αυστρία διαβάζαμε και ακούγαμε κριτική σε βάρος του Στέφενς. Κριτική που έφθειρε τον προπονητή χωρίς η ΠΑΕ να αντιδρά. Παρά το γεγονός ότι για ψύλλου πήδημα η ΠΑΕ παίρνει θέση (και καλά κάνει), για τις επιθέσεις που δεχόταν ο προπονητής από το γνωστό παρεάκι που απεγνωσμένα επιχειρεί να επιβάλει την άποψη του στους επιτελείς του Δικεφάλου (και μέχρι ενός σημείου τα καταφέρνει), δεν υπήρχε καμία αντίδραση.
Ουσιαστικά δημιουργήθηκε ένα περιβάλλον αμφισβήτησης που σε μεγάλο βαθμό (είτε μας αρέσει είτε όχι) επηρέασε και την ψυχολογία των παικτών. Οι παίκτες είναι άνθρωποι που ακούνε ραδιόφωνο, διαβάζουν εφημερίδες και σαιτ και φυσικά ερμηνεύουν συμπεριφορές. Με ευκολία εξήγαγαν το συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει ομπρέλα προστασίας για τον προπονητή και αργά ή γρήγορα θα… αποχαιρετούσε. Δεν τους δικαιολογώ, απλά καταγράφω την πραγματικότητα που ισχύει για όλες τις ομάδες του κόσμου.
Είναι απόλυτα λογικό να επηρεάζεται η ψυχολογία τους όταν διαπιστώνουν ότι ο προπονητής είναι επί ξύλου κρεμάμενος και βολικό όπως έχει αποδειχτεί από τις εξελίξεις που δρομολογούνται σε παρόμοιες περιπτώσεις παγκοσμίως. Στο σημείο αυτό θα αναφερθώ στις ευθύνες του Στέφενς διότι σαφώς και έχει ευθύνες ο Ολλανδός για το γεγονός ότι ένα ρόστερ αξίας πολλών εκατομμυρίων μετά από 8 μήνες δουλειάς δεν απέκτησε αγωνιστική ταυτότητα. Δεν έγινε ομάδα με κάποιες λίγες εξαιρέσεις.
Ο Στέφενς παρά τη φιλική του συμπεριφορά προς τους παίκτες δεν απέκτησε ποτέ ουσιαστικές σχέσεις μαζί τους. Δεν υπήρχε επικοινωνία με τους περισσότερους. Είναι θέμα αν δυο ή τρεις παίκτες έπαιζαν και για τον προπονητή. Δείτε για παράδειγμα τι συμβαίνει στον Παναθηναικό. Οι περισσότεροι παίκτες παίζουν για τον εαυτό τους, για την ομάδα αλλά και για τον προπονητή. Δεν συγκρίνω τον Αναστασίου με τον Στέφενς. Δεν δικαιούμαι να κάνω κάτι τέτοιο. Απλά καταγράφω μια πραγματικότητα που θεωρώ ότι έχει γίνει αντιληπτή σε όλους σας.
Ο Ολλανδός αρνήθηκε πεισματικά να αντιληφθεί ότι εδώ είναι Βαλκάνια, Μεσόγειος ή όπως αλλιώς θέλετε πείτε το. Λειτούργησε στον ΠΑΟΚ όπως λειτουργούσε στις ομάδες της κεντρικής ευρώπης όπου εργάστηκε. Δεν φρόντισε να πιάσει τον σφυγμό των παικτών, αρνήθηκε να καταλάβει τον τρόπο σκέψης τους και να επικοινωνήσει μαζί τους. Θεωρούσε αυτονόητο ότι είτε τον συμπαθούν, είτε όχι, είναι υποχρεωμένοι να δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό στον αγωνιστικό χώρο.
Αυτό θεωρώ ότι ήταν το μεγαλύτερο του πρόβλημα όπως επίσης και το γεγονός αρνήθηκε να συμμετέχει στον σχεδιασμό της ομάδας το προηγούμενο καλοκαίρι για λόγους που ποτέ δεν εξήγησε.
Σίγουρα θα αναρωτιέστε για ποιο λόγο ο Ιβάν Σαββίδης επέλεξε τον δρόμο της απομάκρυνσης του προπονητή και όχι της στήριξης του παρά το γεγονός ότι ήταν δική του επιλογή. Θεωρώ ότι δεν είχε άλλη επιλογή. Εκτίμησε ότι για να μην χαθεί η χρονιά (στην πορεία θα διαπιστώσουμε αν είχε δίκιο ή όχι) πρέπει να αλλάξει ο προπονητής καθώς δεν μπορεί να αλλάξει τίποτε άλλο. Δεν είχε περιθώρια τη δεδομένη χρονική στιγμή να αλλάξει οτιδήποτε άλλο στην ομάδα. Οι στόχοι (εξασφάλιση της 1η θέσης των πλει οφ που οδηγεί στην προκριματική φάση του Τσάμπιονς Λιγκ και παρουσία στον τελικό του Κυπέλλου Eλλάδας) δεν μπορούν να περιμένουν.
Τα υπόλοιπα (γιατί έχουμε κι άλλα να πούμε) μέσα στην εβδομάδα.
