Κασκολ στον καρπό, ενα ακόμα για το παράθυρο του αυτοκινήτου και φύγαμε για Κονίτσης… Σαν την ανηφορίζαμε και ξεπρόβαλε η Τούμπα, ένοιωθα σαν γίγαντας! Σαν βασιλιάς! Δέος! Τι και αν το γήπεδο θύμιζε ερείπιο; Για μένα ήταν το καλύτερο παλάτι του κόσμου! Ο ναός της ψυχής μου.
Πολλές φορές καθόμουν σπίτι. Δεν με έπαιρνε ο πατέρας μου γιατί τα επεισόδια ήταν συχνά την δεκαετία του 80. Μόνο σε ένα ματς ήταν σίγουρο ότι θα με έπαιρνε πάντα μαζί! Με τον Ολυμπιακό! Παρόλο που συχνά … δεν τελείωναν, που αρκετές φορές αναγκαστήκαμε να φύγουμε άρον, άρον λόγω επεισοδίων. Ο λόγος ήταν ένας: Για να χαρώ. Δεν ήθελε να με βλέπει στεναχωρημένο. Στο γήπεδο πηγαίναμε για να χαρούμε και το ματς με τον ΟΣΦΠ ήταν σίγουρος άσος! Ήξερε ότι στο τέλος θα πανηγυρίζαμε και εγώ θα ένοιωθα τον ΠΑΟΚ ως την καλύτερη ομάδα του πλανήτη και… βάλε! Και όντως έτσι γινόταν.
Τι και που ήταν ο ΠΑΟΚ πιο κάτω στην βαθμολογία; Η νίκη ήταν σίγουρη. Θυμάμαι σαν χθες που τρώγαμε σε ένα εστιατόριο το μεσημέρι λίγο πριν το ματς και οι εστιάτορες έβαζαν με τους φιλάθλους στοίχημα για το πόσο θα λήξει το παιχνίδι. Οχι ποιος θα κερδίσει αλλά πόσα γκολ θα βάλει ο ΠΑΟΚ! “3-0 είναι σήμερα”, “ένα και να καίει”, έλεγε άλλος. Και εγώ αναρωτιόμουν αν θα το βάλει ο Μπορμπόκης, ο Σκαρτάδος, ο Αλεξανδρίδης ή ο Παπαιώάνου. Σε εκείνο το ματς βέβαια θυμάμαι το 1986 είχαν σκοράρει όλοι στο 4-1 της Τούμπας. Εξι χρονών ήμουν και δεν θα το ξεχάσω όπως και άλλα παιδιά που τώρα είναι μεγάλοι αλλά πηγαίναν στο γήπεδο στο ματς… του παιδιού, στο ματς της χαράς, της… πλάκας, της σίγουρης νίκης. Ο ΠΑΟΚ μπορεί να μην κατέκτησε το πρωτάθλημα, ούτε το 1986, ούτε το 1987, ούτα τα επόμενα χρόνια αλλά για πολλά έτη για όλα αυτά τα παιδιά ήταν πρωταθλητής και η καλύτερη ομάδα του πλανήτη! Και βάλε…
Τα χρόνια πέρασαν οι μικροί αυτοί μεγάλωσαν. Ο ΠΑΟΚ άρχιζε να χάνει από τον Ολυμπιακό. Κάποια άλλα παιδιά δεν θυμούνται τον ΠΑΟΚ πρωταθλητή. Δεν θυμούνται τον ΠΑΟΚ ούτε στην καρδιά τους πρωταθλητή, ούτε στην ψυχή τους. Δεν ξέρουν τίποτα για το ματς του… παιδιού! Τον σίγουρο άσο. Κι όμως αυτοί οι αγώνες γέννησαν γενιές ΠΑΟΚτσήδων και γέννησαν χρόνια”προβληματισμού” στον αιώνια ευνοούμενο αντίπαλο…
Για αυτόν τον λόγο και πολλούς άλλους ο ΠΑΟΚ και την Κυριακή και κάθε φορά που συναντάει τον Ολυμπιακό πρέπει να τον διαλύει. Να τον λιώνει, να τον εξαφανίζει. Να τον κάνει πλάκα. Και όχι το αντίθετο. Τα παιδιά πρέπει να μάθουν ξανά τι σημαίνει ΠΑΟΚ. Και οι αντίπαλοι να το θυμηθούν…
