Σε παρουσίαση της ζωής και της καριέρας του Ντάνι Χούσεν προχώρησε το επίσημο σαιτ της ΠΑΕ ΠΑΟΚ:
Το καλοκαίρι του 2008 το ολλανδικό ποδόσφαιρο έβαζε τα καλά του για να υποδεχτεί με κάθε τιμή την επιστροφή ενός μεγάλου παίκτη. Του Μαρκ Οβερμαρς. Το γιορτινό σκηνικό είχε στηθεί στο γήπεδο των Γκόου Αχεντ Ιγκλς. Ηταν Δεκαπενταύγουστος και οι κερκίδες ήταν γεμάτες. Ο κόσμος έτοιμος να χειροκροτήσει θερμά το αστέρι που ερχόταν στο μέρος που μεγάλωσε για να κλείσει την καριέρα του.
Την ίδια στιγμή λίγα μέτρα πιο πέρα μια παγκοσμίως άγνωστη λεπτή φιγούρα έκανε τα δικά της όνειρα. Για μια πορεία στα χνάρια του τιμώμενου προσώπου, το οποίο δεν είχε το θάρρος να κοιτάξει καν στα μάτια.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, ο… μικρός στεκόταν περήφανος δίπλα στον Μαρκ Οβερμαρς. Ανάμεσά τους; Μια φανέλα του Αγιαξ. Ο μικρός είχε πια αποκτήσει όνομα. Ντάνι Χούσεν. Κι ο Μαρκ Οβερμαρς ως τεχνικός διευθυντής του Αίαντα τον υποδεχόταν στη μεγαλύτερη ομάδα της Ολλανδίας. Ως δική του επιλογή. «Μπορεί να γίνει ο επιθετικός του μέλλοντος για τον Αγιαξ», η λιτή, αλλά γεμάτη ουσία δήλωσή του κατά την παρουσίαση.
Η σημειολογία στην ιστορία είναι προφανής. Ακόμα κι ο Χούσεν αδυνατούσε να πιστέψει πως τα έφερε η τύχη. «Όταν χτύπησε το τηλέφωνό μου και ήταν ο Οβερμαρς νόμιζα ότι κάποιος μου κάνει πλάκα». Κι όμως ήταν πραγματικότητα. Για να φτάσει στο Αμστερνταμ Αρίνα, ο Χούσεν, όμως, χρειάστηκε να ενηλικιωθεί μακριά από την Ολλανδία.
Το ντεμπούτο του ανάμεσα στους Γκοου Αχεντ Ιγκλς και την ομάδα του, τη Φορτούνα Σιτάρντ ήταν το μοναδικό που έπαιξε στην Eredivisie. Η Φούλαμ, η οποία τον παρακολουθούσε από την Εθνική Κ17 έσπευσε να κάνει δικό της αυτό το μεγάλο ταλέντο.
«Πήγα στο Λονδίνο για δοκιμαστικό, έμεινα για δύο εβδομάδες και προφανώς τους άρεσα»! Η απόφαση της μετακόμισης δεν ήταν εύκολη. Εμπεριείχε πολύ σκέψη και αρκετά κλάματα για τον αποχωρισμό από τους φίλους του και την οικογένειά του. «Νόμιζα πως ήταν μια τρελή ιδέα πως οδεύω στην καταστροφή».
Τα πράγματα δεν ήταν τόσο… τραγικά. Το αντίθετο. Η Φούλαμ τον βοήθησε να προσαρμοστεί όσο το δυνατόν πιο εύκολα. Του βρήκε μια νέα… ανάδοχη οικογένεια για να τον κάνει να αισθανθεί πιο άνετα και να μην φοβηθεί ή λοξοδρομήσει στο κοσμοπολίτικο Λονδίνο.
Ο Ντάνι τακτοποιήθηκε σε ένα σπίτι στα προάστια ως φιλοξενούμενος. «Αυτοί οι άνθρωποι ζούσαν για το ποδόσφαιρο και με βοηθούσαν σε όλα. Είχα το δικό μου δωμάτιο, η γυναίκα του σπιτιού μου μαγείρευε και μου έπλενε τα ρούχα, ενώ τα παιδιά τους ήταν πολύ μορφωμένα και μου έλυναν τις απορίες μου για μια καινούρια πόλη. Ηταν πολύ μεγάλη βοήθεια».
Στο αγωνιστικό κομμάτι ακόμα και για έναν Ολλανδό που έχει μάθει να είναι λιτός στο παιχνίδι του, ο αγγλικός ρυθμός ήταν εμπόδιο. «Δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσω το πρώτο παιχνίδι μου», θυμάται και περιγράφει: «Ηταν δράμα. Πραγματικά πολύ κακός. Στην Ολλανδία συχνά έχεις λίγο χρόνο από τη στιγμή που θα πάρεις τη μπάλα. Στην Αγγλία ορμάνε όλοι πάνω σου πριν το καταλάβεις. Μου πήρε λίγο καιρό να το συνηθίσω».
Το κατάφερε και οι εμφανίσεις του με τα την Κ19 της Φούλαμ ήταν εντυπωσιακές, ωστόσο χώρο για να… τρυπώσει στην πρώτη ομάδα δεν βρήκε, έτσι το 2010 πήγε για λίγους μήνες ως δανεικός στην Ελσίνκι. Η Φούλαμ τον πίστευε, όμως, και τον πήρε πίσω επεκτείνοντας το συμβόλαιό του. Η Αγγλία δεν ήταν γραφτή του, αλλά αποτέλεσε κι αποτελεί σημαντικό κεφάλαιο της καριέρας του. «Εκεί έγινα πιο δυνατός, έμαθα να ζω και να λειτουργώ ως επαγγελματίας, να μην πίνω, να μην ξενυχτάω, να προσέχω τη διατροφή μου».
Τη δουλειά αυτή την… εξαργύρωσε η Φορτούνα Σιτάρντ. Το 2011 επέστρεψε στα γνώριμα λημέρια – ως δανεικός – για να συνεχίσει το έργο που άφησε στη μέση μετά από εκείνη τη μοναδική συμμετοχή του το 2008. Τα αποτελέσματα άφησαν πολλούς με ανοικτό το στόμα. 33 συμμετοχές, 13 γκολ, 11 ασίστ ως περιφερειακός επιθετικός δεν είναι μικρή συγκομιδή για έναν 20χρονο πρωτοεμφανιζόμενο.
Την ίδια άποψη είχε και ο Αγιαξ, ο οποίος μόλις είδε πως η Φούλαμ σκοπεύει να τον παραχωρήσει έκανε κίνηση και εξασφάλισε τα δικαιώματά του. Η μεταγραφή του προκάλεσε πολύ κουβέντα στην Ολλανδία. «Αν συνεχίσει έτσι, χτυπάει άμεσα την πόρτα της ενδεκάδας» συμπλήρωσε ο προπονητής Φρανκ Ντε Μπερ μετά τις πρώτες προπονήσεις του Χούσεν στον Αγιαξ.
Ο νεαρός κρατούσε ό,τι χρειαζόταν και άφηνε τις υπερβολές στην άκρη: «Τα λόγια του κ. Ντε Μπερ είναι ένα μεγάλο κίνητρο. Η σεζόν είναι μεγάλη και ίσως πάρω κι εγώ την ευκαιρία μου. Τα πράγματα εδώ είναι πιο δύσκολα σε σύγκριση με την Φορτούνα και τη Φούλαμ. Δουλεύω πολύ στις αδυναμίες μου με το τεχνικό τιμ. Ο Αγιαξ είναι ένα μεγάλο σχολείο και θέλω να το… εκμεταλλευτώ. Φυσικά, ο στόχος μου είναι να γίνω το νούμερο ένα στην επίθεση».
Ο σκληρός ανταγωνισμός στην επιθετική γραμμή του Αίαντα, όμως, δεν του έδωσε τη δυνατότητα να αποκτήσει ρυθμό. Τόσο τη σεζόν 2012-13, όσο και στο φετινό μισό του πρωταθλήματος ο Χούσεν ήταν ουσιαστικά η πρωτοδεύτερη αλλαγή του Ντε Μπουρ με περιστασιακές εμφανίσεις στο βασικό σχήμα, αλλά εξαιρετική συνέπεια στο σκοράρισμα. Πετύχαινε γκολ σε όλες τις διοργανώσεις. Κορυφαία του στιγμή; Το γκολ κόντρα στην Μπαρτσελόνα στους ομίλους του Champions League.
Η διαμορφωμένη κατάσταση στο Αμστερνταμ Αρίνα σαφώς και δεν τον ικανοποιούσε. Ο Χούσεν, άλλωστε, είναι ιδιαίτερα συνειδητοποιημένος. «Δεν θέλω να κάθομαι», δήλωνε στην αρχή της σεζόν και συμπλήρωνε: «Δύο χρόνια στον πάγκο δεν είναι το καλύτερο για κανέναν. Θέλω να παίζω. Αν είναι στον Αγιαξ, τόσο το καλύτερο». Όταν, λοιπόν, του παρουσιάστηκε η προοπτική του ΠΑΟΚ δεν δίστασε λεπτό να πάρει την απόφασή του.
