Στον ραδιοφωνικό σταθμό Arena φιλοξενήθηκε ο προπονητής της ομάδας μπάσκετ του ΠΑΟΚ, Σούλης Μαρκόπουλος. Μίλησε για την επιτυχία της Τεργέστης αλλά και την κατάσταση στην σημερινή ομάδα του “Δικεφάλου”.
Αναλυτικά τα όσα δήλωσε ο Σούλης Μαρκόπουλος:
Για το γεγονός πως ήταν προπονητής του ΠΑΟΚ στην μεγάλη επιτυχία επί της Στεφανέλ:
“Είναι δύο απίθανες συμπτώσεις. Είναι πολύ διαφορετικές οι καταστάσεις τότε με τώρα. Είναι όπως τα φέρνει ο Θεός. Ήταν πολύ όμορφο να γιορταστεί μια επιτυχία σε ένα γήπεδο που ήταν στα σκαριά. Ήταν πολύ συγκινητική για εμένα αυτή η στιγμή. Χαρήκαμε με τα παιδιά και θυμηθήκαμε τα παλιά. Τότε είχαμε μια ομάδα που μπορούσε να παίξει με οποιονδήποτε αντίπαλο και στην Ευρώπη χωρίς να φοβάται τίποτα. Αυτό είναι που πληγώνει στους σημερινούς δύσκολους, από όλες τις απόψεις, καιρούς, ότι εδώ και 20 χρόνια περίπου η Θεσσαλονίκη απέχει από τις κορυφαίες Ευρωπαϊκές διοργανώσεις”.
Για το μπάσκετ που είχε παίξει ο ΠΑΟΚ με την Στεφανέλ:
“Ήταν πάρα πολύ καλό το μπάσκετ που είχαμε παίξει. Είχαμε βρεθεί σε πάρα πολύ καλή μέρα, αλλά και όλη την βδομάδα φαινόταν πως οι παίκτες το ήθελαν και έδειχναν μια προσήλωση στην προπόνηση. Μελετήσαμε μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια για το πώς θα ανταποκριθούμε στην όποια δυσκολία. Επιπλέον, όλοι οι παίκτες είχαν βρεθεί σε μια πάρα πολύ καλή επιθετική μέρα, κάτι που ήταν πολύ σημαντικό καθώς ο ΠΑΟΚ εκείνη την εποχή έπαιζε αρκετά καλή άμυνα, αλλά το όπλο του ήταν η επίθεση που μπορούσε να σκοτώσει κάθε άμυνα. Θυμάμαι κάποια στιγμή είχαμε τέσσερα γκαρντ που μάρκαραν παντού”.
Για τα αντικείμενα που συλλέγει η ΚΑΕ ΠΑΟΚ από εκείνη την στιγμή:
“Εγώ έδωσα αυτό που είχα και που είχε μείνει, μια γραβάτα. Δεν έχει ξαναφορεθεί η γραβάτα αυτή”.
Για το τι σημαίνει το μπάσκετ για αυτόν:
“Είναι η ζωή μου όλη. Αν βγάλεις την οικογένεια μου αυτό που με απασχόλησε είναι το μπάσκετ. Έχει μια περίεργη υφή σαν άθλημα. Σε καθηλώνει και σε βάζει μέσα στα πράγματα. Πρέπει να προσπαθείς να δημιουργείς κάτι καινούριο και πρωτότυπο. Υπάρχει δράση – αντίδραση και αυτό είναι που σε καθηλώνει”.
Για το αν νιώθει την αναγνώριση του κόσμου:
“Αυτό πρέπει να το πούνε οι άλλοι. Εγώ αισθάνομαι πως με αγαπάει ο κόσμος και ακόμα και στην Αθήνα δεν είχα ποτέ εχθρικές συμπεριφορές”.
Για το αν έχει κάποιο απωθημένο:
“Πάντα πρέπει να είσαι ευχαριστημένος με αυτά που σου δίνει η ζωή. Εγώ χαίρομαι που οι πρώτοι μου προπονητές με ώθησαν να γίνω προπονητής και βρήκα μια δεύτερη ζωή”.
Για τον ΠΑΟΚ σήμερα:
“Η προσπάθεια από την αρχή ήταν να είμαστε μια ανταγωνιστική ομάδα. Οι παίκτες να βγάζουν ενέργεια μέσα στο γήπεδο. Είμαστε ευχαριστημένοι και θέλουμε να συνεχίσουμε σε αυτό το επίπεδο. Τώρα αρχίζει το πρωτάθλημα. Θέλουμε περισσότερο σπρώξιμο από τον κόσμο για να πατήσουν κάποιοι παίκτες στα πρώτα βήματα της καριέρας τους”.
Για τους λόγους που ο κόσμος δεν πάει στο γήπεδο:
“Το 1994 το γήπεδο ήταν πάντα γεμάτο τέσσερις και πέντε ώρες νωρίτερα. Ο κόσμος έχει μείνει εκεί που έπαιζε παντού ο ΠΑΟΚ και έφευγαν όλοι ευχαριστημένοι. Τώρα τα πράγματα είναι διαφορετικά και οικονομικά τα θέματα έχουν δυσκολέψει. Βέβαια, αυτό δεν είναι δικαιολογία. Δεν πρέπει ο φίλαθλος να πηγαίνει μόνο στα εύκολα παιχνίδια. Ο ΠΑΟΚ είναι ΠΑΟΚ και δεν πηγαίνεις στο γήπεδο μόνο για τους παίκτες, αλλά και για την ομάδα”.