Οι ημιτελικοί του Κυπέλλου Ελλάδας ανάμεσα σε ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό μονοπωλούν το ενδιαφέρον στο Ελληνικό ποδόσφαιρο. Δεν είναι μόνο οι οπαδοί των δυο ομάδων που έχουν στρέψει το ενδιαφέρον τους στα δυο παιχνίδια. Το σύνολο των φιλάθλων ασχολείται με τους ημιτελικούς, κι αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην επιθετική πολιτική της ΠΑΕ ΠΑΟΚ με αφορμή τα διαιτητικά όργια που γίνονται ΚΑΙ φέτος υπέρ των ερυθρόλευκων.

Με δεδομένο ότι τα βλέμματα έχουν στραφεί στην κόντρα των δυο , ο Ιβάν Σαββίδης έχει μια μοναδική ευκαιρία να ξεσηκώσει με πράξεις την φίλαθλη Ελλάδα σε περίπτωση που τα αποτελέσματα των δυο αγώνων τα καθορίσουν οι διαιτητές και όχι η απόδοση των παικτών των δυο ομάδων στον αγωνιστικό χώρο. Μονιμοποιούμε να εκφράζω ανησυχίες (όπως και κάθε φίλαθλος του ΠΑΟΚ αλλά και φίλαθλοι άλλων ομάδων) με βάση την προϊστορία.

Με εξαίρεση τον τελικό του 2001 στη Νέα Φιλαδέλφεια ο ΟΣΦΠ έχει πάρει με τη βοήθεια των διαιτητών ότι αποτέλεσμα χρειάστηκε για να κατακτήσει Κύπελλα και πρωταθλήματα όχι μόνο με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ αλλά όλες τις υπόλοιπες ομάδες. Αν συμβεί το ίδιο στα παιχνίδια του Καραισκάκης και της Τούμπας ο ιδιοκτήτης του Δικεφάλου έχει τη μοναδική ευκαιρία να στρέψει εναντίον της σαπίλας που τρώει τις σάρκες του Ελληνικού ποδοσφαίρου όλη τη φίλαθλη Ελλάδα.

Όπως έχω ξαναγράψει, καλές οι ανακοινώσεις, καλή η επιθετική επικοινωνιακή πολιτική αλλά όχι αποτελεσματική. Αποδεδειγμένα όσο κι αν φωνάξουμε, όσο κι αν διαμαρτυρηθούμε όσοι κινούνται στο παρασκήνιο είναι τόσο χοντρόπετσοι που δεν συγκινούνται. Χρειάζεται κάτι πιο δραστικό για να ταρακουνηθούν τα λιμνάζοντα και μολυσμένα νερά και ίσως ο μόνος που έχει τη δύναμη να το πετύχει τη δεδομένη χρονική στιγμή, είναι ο Ιβάν Σαββίδης.

Οι επαναστάσεις δεν κερδίζονται χωρίς θυσίες. Αν (λέω αν) το αποτέλεσμα του αγώνα στον Πειραιά καθοριστεί από τα σφυρίγματα του… καμικάζι που θα ορίσει η ΚΕΔ της ΕΠΟ καμία ανακοίνωση δεν θα φέρει ισορροπία. Αν φροντίσουν με τις άριστες τεχνικές που διαθέτουν οι διαιτητές… τους να στερήσουν από τον ΠΑΟΚ το δικαίωμα να διεκδικήσει την πρόκριση στον τελικό, καμία αντίδραση ή διαμαρτυρία δεν θα έχει αποτέλεσμα.

Η δυναμική αντίδραση ίσως είναι μονόδρομος για τον ΠΑΟΚ που τώρα όσο ποτέ στο παρελθόν έχει τη δύναμη να ισοπεδώσει το σαθρό οικοδόμημα του Ελληνικού ποδοσφαίρου με μια θεαματική κίνηση. Ποια είναι αυτή; Θα έλεγα ότι η αποχώρηση από το θεσμό θα έφερνε τα πάνω κάτω! Κάθε άλλη κίνηση θα είναι όμοια με όσες είδαμε τα προηγούμενα χρόνια. Το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Ο ΠΑΟΚ θα μείνει με την ανάμνηση της διαμαρτυρίας.

Τι έχει να χάσει ο ΠΑΟΚ τινάζοντας στον αέρα την διοργάνωση; Θα τον τιμωρήσουν; Μα υπάρχει μεγαλύτερη τιμωρία από το να τον αποκλείσουν με το έτσι θέλω από τον τελικό του Κυπέλλου;

Μια θεαματική κίνηση που θα βρει υποστηρικτές σε όλη την Ελλάδα θα αναγκάσει ακόμα και την -μάλλον εσκεμμένα- ωραία κοιμωμένη (βλέπε Ελληνική πολιτεία) να πιστέψει ότι ήρθε η ώρα να απαλλάξει το ποδόσφαιρο από τους νταβατζήδες που το λυμαίνονται.

Ο ΠΑΟΚ έχει την ευκαιρία και συνάμα τη δύναμη να πετύχει την αποκαθήλωση του συστήματος που ρήμαξε το Ελληνικό ποδόσφαιρο, διώχνοντας τον κόσμο αηδιασμένο από τα γήπεδα. Αν την εκμεταλλευτεί θα αλλάξουν όλα. Αν όχι θα συνεχίσουμε να είμαστε στο ίδιο έργο θεατές και οι διαμαρτυρίες, οι ανακοινώσεις και η αγανάκτηση θα μας… συντροφεύουν.

Αυτά στριφογυρίζουν στο μυαλό μου. Μακάρι όλα να κυλήσουν ομαλα, χωρίς… παρεμβάσεις στα δυο παιχνίδια και να προκριθεί ο καλύτερος. Ο αγωνιστικά καλύτερος όποιος κι αν είναι αυτός. Δεν θέλω ο ΠΑΟΚ να πάρει τίποτε περισσότερο απ΄ αυτό που δικαιούται. Αλλά παράλληλα δεν θέλω να πάρει και τίποτε λιγότερο.

Υ. Γ. Όσο έγραφα, έφερα στο μυαλό μου τον προημιτελικό με τον ΟΣΦΠ στο Στάδιο “Καραισκάκης” πριν από τέσσερα χρόνια. Εκείνο το αξέχαστο παιχνίδι που ο Κουκουλάκης άφησε τον ΠΑΟΚ με 9 παίκτες και στο τέλος της παράτασης σφύριξε ανύπαρκτο οφ σαιντ στον Μπακαγιόκο που έφευγε μόνος του απέναντι στην εστία του Νικοπολίδη για να πετύχει το 2-1 και να δώσει την πρόκριση στον Δικεφάλο. Δεν θέλω να ξαναζήσω τα ίδια. Δεν το αντέχω.