Σήμερα δεν σκοπεύω να ασχοληθώ καθόλου με την διαιτησία. Ξέρω -και ξέρετε όλοι- ότι η κατάσταση θα είναι πολύ δύσκολη για τον ΠΑΟΚ με την 6αδα των διαιτητών που όρισε η ΚΕΔ της ΕΠΟ. Ο ορισμός έγινε με… λεπτή χειρουργική επέμβαση ώστε να εξυπηρετεί σε απόλυτο βαθμό τον Ολυμπιακό. Ορίσθηκαν διαιτητές που αποδεδειγμένα προωθήθηκαν από το σύστημα και είναι υποχρεωμένοι σ΄ αυτό αν θέλουν να διατηρήσουν τις θέσεις τους.

Η κατάσταση με την διαιτησία είναι δεδομένη και δεν αλλάζει, τουλάχιστον μέχρι ο Σαββίδης να πάρει την απόφαση να ασχοληθεί σοβαρά με το θέμα. Το ζητούμενο (με δεδομένη την κόντρα που θα αντιμετωπίσει ο ΠΑΟΚ και στην καλύτερη περίπτωση θα είναι 60-40 σε βάρος) είναι πως θα αντιδράσουν οι παίκτες του Δικεφάλου. Ποια δηλαδή θα είναι η απόδοση τους σ΄ ένα τόσο κρίσιμο αγώνα.

Σε παιχνίδια όπως αυτό με τον Ολυμπιακό τον πρώτο και τελευταίο λόγο έχουν η αγωνιστική πειθαρχία, το πάθος (με την σχετική κι επιβεβλημένη αυτοσυγκράτηση σε… δύσκολες στιγμές του αγώνα αναφέρομαι) και η αυτοσυγκέντρωση. Στοιχεία που έλειπαν από τους παίκτες του Δικεφάλου στον αγώνα του πρωταθλήματος με τον ΟΣΦΠ στον Πειραιά. Δεν υποστηρίζω ότι η τακτική που θα επιλέξει η τεχνική ηγεσία δεν παίζει ρόλο αλλά ξέρω καλά ότι παρόμοια παιχνίδια, τα κερδίζει η ομάδα που οι παίκτες της καταφέρνουν να προσαρμοστούν στις συνθήκες ανεξάρτητα από το πλάνο που έχει συζητηθεί στα αποδυτήρια.

Παρομοίως, αγώνες όπως ο ημιτελικός της Τετάρτης, τους κερδίζουν οι προπονητές που έχουν τη δυνατότητα στην εξέλιξη του παιχνιδιού να κατευθύνουν τους παίκτες ανάλογα με τη ροή και όχι βάση του αρχικού του πλάνου που μπορεί και να να μην έχει ανταπόκριση στον αγωνιστικό χώρο. Ο έξυπνος και ο όχι ο “κολλημένος” προπονητής κερδίζει τα μεγάλα παιχνίδια.

Όπως έχω υποστηρίξει και στο παρελθόν ο ΠΑΟΚ διαθέτει τα συστατικά της ομάδας που μου δίνουν το δικαίωμα να αισιοδοξώ για τη δημιουργία βάσεων πρόκρισης στον Πειραιά. Ποια είναι τα συστατικά αυτά; Αγωνιστικό πάθος και ταλέντο. Οι παίκτες του Δικεφάλου τα διαθέτουν και τα δυο. Μπορεί να μην κατάφεραν να το αποδείξουν στο γήπεδο στη μεγαλύτερη διάρκεια της φετινής περιόδου αλλά το τελευταίο χρονικό διάστημα διαπιστώνω ότι καταθέτουν την ψυχή τους στους αγωνιστικούς χώρους.

Αισθάνονται ότι έχουν… χρέη απέναντι στην ιδιοκτησία που τους αντιμετωπίζει με υποδειγματικό τρόπο αλλά απέναντι και στον κόσμο που δεν έχει γευθεί χαρές σε μια χρονιά που ξεκίνησε με όνειρα και υποσχέσεις για διακρίσεις. Ο αποκλεισμός του Ολυμπιακού και η πρόκριση του ΠΑΟΚ στον τελικό της διοργάνωσης είναι επίσης κάτι που οφείλουν οι παίκτες στον ίδιο τους τον εαυτό. Δεν έχουν να αποδείξουν τίποτε σε κανέναν. Δεν έχουν όμως το δικαίωμα να αδικήσουν -για άλλη μια φορά- τους εαυτούς τους.

Το παιχνίδι στον Πειραιά θεωρώ ότι είναι πιο σημαντικό από τον επαναληπτικό για λόγους που θα εξηγήσω τις επόμενες ημέρες. Ξέρω ότι την ίδια άποψη έχουν πολλοί παίκτες και η τεχνική ηγεσία.

Περισσότερα λόγια σ΄ αυτές τις περιπτώσεις είναι περιττά. Η εικόνα στον αγωνιστικό χώρο και το τελικό αποτέλεσμα είναι αυτά που θα χαρίσουν στους παίκτες του ΠΑΟΚ στιγμές που θα τους μείνουν αξέχαστες στην ποδοσφαιρική τους καριέρα. Το ξέρουν και το θέλουν. Και ποιος δεν θέλει να ζει σε μια Θεσσαλονίκη παραμονές ενός τελικού και ακόμα περισσότερο σε μια Θεσσαλονίκη με τον ΠΑΟΚ Κυπελλούχο Ελλάδας. Όπως τον Μάιο του 2001 ή ακόμα και τον ίδιο μήνα του 2003.

Μήπως πήγα πολύ πίσω και πήρα φόρα για να φθάσω μακριά; Θα έχουμε μια πρώτη ένδειξη το βράδυ της Τετάρτης.