Ο Θοδωρής Ζαγοράκης έδωσε συνέντευξη στην εφημερίδα “Πρώτο Θέμα” και δεν παρέλειψε να αναφερθεί στην ενασχόλησή του με τα διοικητικά του ΠΑΟΚ, την απόφασή του να θέσει υποψηφιότητα για την ευρωβουλή αλλά και τις “κακές γλώσσες”. Αναλυτικά τα όσα ανέφερε:
– Μετάνιωσες που ασχολήθηκες κάποια στιγμή με τα διοικητικά του ΠΑΟΚ;
«Οχι, γιατί ήταν μια απόλυτα συνειδητή επιλογή, αν και το να είσαι παράγοντας σε μια μεγάλη ομάδα δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα στον κόσμο. Ξαφνικά αλλάζουν όλα: από κει που παίζεις ποδόσφαιρο, πρέπει να παίρνεις αποφάσεις. Ο,τι μπορούσα να προσφέρω από το συγκεκριμένο πόστο, νομίζω ότι το πρόσφερα».
– Πώς και δέχτηκες την πρόταση του Ελληνα πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά να κατέβεις υποψήφιος στις φετινές ευρωεκλογές;
«Ενα από τα πρώτα πράγματα που με έκαναν να αποδεχτώ τη συγκεκριμένη πρόταση ήταν ότι δεν ανέχομαι οι Γερμανοί, οι Βρετανοί και γενικότερα οι υπόλοιποι στην Ευρώπη να μας βλέπουν μειονεκτικά. Δεν μπορώ ως Ελληνας να αποδεχτώ κάτι τέτοιο. Αγανακτώ! Είναι επιτακτική ανάγκη να συσπειρωθούμε, να βάλουμε ψυχή και, όπως στο Euro, από αουτσάιντερ να αποδειχτούμε φαβορί. Περνάμε δύσκολα ως λαός, αλλά αν δεν συγκεντρώσουμε τις δυνάμεις μας και δεν δώσουμε ώθηση ο ένας στον άλλον δύσκολα θα έχουμε μέλλον. Εγώ δεν είμαι οικονομολόγος, ούτε γιατρός. Είμαι ένας άνθρωπος που γνωρίζω τα θέματα αθλητισμού, νεολαίας και υποδομών και μπορώ να δώσω αγώνα για τα ελληνικά αιτήματα».
– Και οι κακές γλώσσες που υποστηρίζουν ότι o Ζαγοράκης θέλει να μπει στην Ευρωβουλή χωρίς να γνωρίζει καλά αγγλικά;
“Αυτοί που το λένε πρέπει να γνωρίζουν ότι στο Ευρωκοινοβούλιο επιβάλλεται ο καθένας να μιλάει τη δική του γλώσσα, οπότε να μην έχουν άγχος γι’ αυτό. Αυτό που πρέπει να μεταφέρω θα το μεταφέρω καλά και με δύναμη ψυχής. Σημασία, άλλωστε, δεν έχει η γλώσσα με την οποία μεταφέρει κάποιος μηνύματα, αλλά οι αλήθειες που λέει και το πάθος με το οποίο υποστηρίζει τα δίκια του λαού του. Αυτό για να τελειώσει μια και καλή η συγκεκριμένη παραφιλολογία. Εξάλλου, όλοι γνωρίζουν ότι έχω μάθει να δίνω μάχες με το εθνόσημο στο πέτο”
