Είναι προφανές ότι ο κάθε οπαδός αντιλαμβάνεται διαφορετικά την αγάπη του για τον ΠΑΟΚ. Το πως και πόσο αγαπάει ο καθένας τον Δικέφαλο είναι προφανώς δικό του θέμα, αλλά προσωπικά με ενοχλεί το γεγονός ότι οι περισσότεροι νιώθουν πιο ΠΑΟΚτσήδες από κάποιους άλλους και βάζουν ταμπέλες όπως θέλουν. Όλους μας χάλασε η συντριβή από τον Παναθηναϊκό στο Κύπελλο, αλλά εμένα με χάλασε περισσότερο από τη συντριβή ότι η επόμενη μέρα βρήκε την ομάδα με τον περισσότερο κόσμο απέναντί της. Για μένα πιο μεγάλη μαγκιά από τους 25.000 που κατέβηκαν στο ΟΑΚΑ ή από το sold out με τον Ολυμπιακό στο Κύπελλο μέσα σε λίγες ώρες, θα ήταν να έχει στην πρεμιέρα των πλέι οφ με τον Αστέρα Τρίπολης 30.000 κόσμο στην Τούμπα για να στηρίξει αυτήν την ομάδα παρά την αποτυχία της.
Ναι, πολλοί δεν μάτωσαν τις φανέλες τους. Ναι πολλοί ίσως δεν άξιζαν να βρίσκονται στην ομάδα. Αλλά στη δική μου λογική είτε τη φανέλα του ΠΑΟΚ φοράει ο Νάτχο, είτε ο «φούφουτος» πιστεύω ότι αξίζει τη στήριξή μου όσο έχει τον Δικέφαλο στο στήθος. Φυσικά και θα γίνεται κριτική. Αλλά είναι άλλο πράγμα η κριτική και άλλο η απαξίωση ή ο εκμηδενισμός των πάντων. Αν κάποιος δεν κάνει για τον ΠΑΟΚ, θα βρεθεί εκτός ομάδας, αλλά όσο είναι με τον Δικέφαλο στο στήθος γίνεται μόνο καλύτερος με τη στήριξη του κόσμου και σίγουρα χειρότερος όταν ακούει γιούχες… Με χαλούσε όταν κυκλοφόρησε ότι ο ΠΑΟΚ κοιτάζει τον Σάντος πως ο κόσμος άρχισε να διχάζεται και να μιλάνε πολλοί υποτιμητικά για έναν άνθρωπο που τίμησε με την παρουσία του τον Δικέφαλο και μεγάλωσε ξανά το όνομα του συλλόγου. Με χαλάει η καθημερινή απαξίωση των προσπαθειών που έχουν κάνει και κάνουν για τον ΠΑΟΚ ο Ζαγοράκης, ο Βρύζας, ο ΓΧ και τόσοι άλλοι οι οποίοι κρίνονται αποκλειστικά και μόνο για τα όποια λάθη έχουν κάνει και αγνοούνται όλα τα υπόλοιπα.
Με χαλάει να ακούω 8 χρόνια (από το 2006) ΠΑΟΚτσήδες να βρίζουν τον Σαλπιγγίδη. Με χαλάνε οι θεωρίες συνωμοσίας που εξυφαίνονται συνέχεια μέσα στην οικογένεια του ΠΑΟΚ και βρίσκονται μονίμως αφορμές για να υποβόσκει ένας εμφύλιος σε πολλά μέτωπα. Με χαλάει να πηγαίνω στο συλλαλητήριο που κατέβηκε ο ΠΑΟΚ ενωμένος και να ακούω κάποιους να βρίζουν τον Κατσαρή, τον Ζαγοράκη, τον Βρύζα κτλ. Με χαλάει να κλείνει ο ΠΑΟΚ τον Άγγελο Αναστασιάδη και πριν ακόμη αρχίσει να δουλεύει να προεξοφλείται από πολλούς ότι πρόκειται για πισωγύρισμα της ομάδας. Προσωπικά δεν ήμουν ποτέ φαν του Αναστασιάδη, παρότι η προσφορά του ως προπονητής του ΠΑΟΚ ήταν τεράστια και έφερε σημαντικές επιτυχίες στην ομάδα. Δεν μπορεί όμως κανένας (συμπεριλαμβανομένου εμού…) να παραγνωρίσει το γεγονός ότι είναι ο πολυνίκης προπονητής στην ιστορία του ΠΑΟΚ!
Στη δική μου λογική η επιτυχία του Αναστασιάδη στηρίζονταν πάντα περισσότερο στο ποδοσφαιρικό του ένστικτο παρά στη μεθοδικότητά του. Τα τελευταία χρόνια θεωρούσα ότι ο ΠΑΟΚ χρειάζεται έναν προπονητή με μεγαλύτερες παραστάσεις από τον ίδιο το σύλλογο για να μπορέσει να τον τραβήξει προς τα πάνω αγωνιστικά. Ο Φερνάντο Σάντος έχοντας δουλέψει σε Πόρτο, Μπενφίκα και Σπόρτινγκ Λισσαβόνας ήταν ένας τέτοιος. Ο Στέφενς με θητεία σε Σάλκε, Αϊντχόφεν κτλ ήταν επίσης τέτοιος. Ο πρώτος δημιούργησε τον καλύτερο ΠΑΟΚ των τελευταίων 20-25 χρόνων παρότι δεν κέρδισε τίτλο. Ο δεύτερος δεν κατάφερε να δικαιώσει τις προσδοκίες παρότι δεν έμεινε μέχρι τέλους. Αλλά και ο ίδιος παραδέχθηκε την αποτυχία του στον Δικέφαλο. Άρα το μεγάλο όνομα από μόνο του αποτελεί εγγύηση για την επιτυχία. Προσωπικά δεν ήμουν ποτέ στην κατηγορία των «Αγγελόσκυλων». Ο Αναστασιάδης είναι ένας άνθρωπος που έχει φανατικούς υποστηριχτές αλλά έχει και ορκισμένους αντιφρονούντες. Το ίδιο όμως συμβαίνει και με τον Σάντος ή αρκετούς ακόμη τεχνικούς που έχουν ήδη περάσει από την ομάδα. Έχει τα καλά του έχει και τα στραβά του όπως όλοι οι άνθρωποι. Κανείς δεν είναι τέλειος. Αλλά είναι άδικο να αρχίσει να κρίνεται μόνο για κάποια λάθη ή αστοχίες του παρελθόντος πριν ακόμη δούμε τι μπορεί να προσφέρει το 2014.
Έχει τα κολλήματά του αλλά έχει και ένα αδιαμφισβήτητο ξεχωριστό ποδοσφαιρικό ένστικτο. Και τα νούμερα που έχει να επιδείξει στις προηγούμενες θητείες του στον ΠΑΟΚ τον κατατάσσουν μεταξύ των κορυφαίων τεχνικών στην ιστορία της ομάδας. Έτσι απλά… Προσωπικά δεν ήμουν ποτέ στην κατηγορία εκείνων που νοσταλγούσαν σε κάθε στραβή την επιστροφή του στον ΠΑΟΚ ως Μεσσία. Αναγνώριζα (και αναγνωρίζω) ότι έχει προσφέρει πολλά στην ομάδα και σίγουρα οι χαρές που μας έδωσε ήταν παραπάνω από τις λύπες στις στραβές του… Θεωρούσα πάντως ότι μετά από τρεις θητείες στον Δικέφαλο, ίσως έχει κλείσει ο κύκλος του για την ομάδα. Καθότι δεν είμαι άνθρωπος της εκκλησίας και έχω διαφορετικές αντιλήψεις, μου φαίνονταν πάντα υπερβολικές οι επικλήσεις του στα Θεία για να έρθουν επιτυχίες στο ποδόσφαιρο. Αλλά ο καθένας έχει τον τρόπο του. Αν μπορεί να φέρει τον ΠΑΟΚ εκεί που προσδοκά ο Σαββίδης και ο κόσμος, τα υπόλοιπα θα είναι απλά για λαϊκή κατανάλωση. Αν τον Μάιο του 2015 είμαστε καλά, τότε όλα θα είναι καλά…
Ο Αναστασιάδης θα χρειαστεί στήριξη όπως στήριξη χρειάζονταν και ο Σάντος, ο Δώνης, ο Δερμιτζάκης, ο Χάβος, ο Στέφενς, ο Γεωργιάδης και ο κάθε προπονητής. Πάγια θέση μου είναι ότι ο προπονητής πρέπει να κρίνεται στο τέλος της σεζόν και μετά από κάθε στραβό αποτέλεσμα. Καλή επιτυχία στον Άγγελο Αναστασιάδη και μακάρι να μπορέσει να πετύχει όλα αυτά για τα οποία μίλησε με τον Ιβάν Σαββίδη και τον Ζήση Βρύζα… Ο ΠΑΟΚ φαίνεται ότι θα χτιστεί ξανά από την αρχή, με την ελπίδα ότι αυτή τη φορά θα αποφευχθούν λάθη του πρόσφατου παρελθόντος.
