Το καλοκαίρι είναι παραδοσιακά μια περίοδος ποδοσφαιρικών ονείρων για τον κάθε φίλαθλο. Λίγο η ραστώνη, λίγο ο ήλιος, λίγο η θάλασσα, δίνουν την ευκαιρία να πλάσεις ιδανικά σενάρια για παικταράδες που θα πάρει ο πρόεδρος, για την ομαδάρα που θα φτιάξει, για τους τίτλους που θέλουν όλοι να έρθουν. Κανείς δεν μπορεί να σου αφαιρέσει αυτό το δικαίωμα, τουλάχιστον μέχρι να αρχίσουν οι επίσημες υποχρεώσεις και να προσγειωθείς -συνήθως- ανώμαλα. Κι όμως, ακόμα και στα όνειρα, ο ΠΑΟΚτσής φέτος χάνει!
Έχουν μαζευτεί τόσες πολλές αποτυχίες το τελευταίο διάστημα, που η εποχή Σαββίδη, από πηγή κλίματος ευφορίας έχει μετατραπεί σε αίσθημα ηττοπάθειας και κατωτερότητας. Πώς τα καταφέρατε έτσι κύριοι;
Αν αρχίσει κανείς και απαριθμεί τις ήττες που έχει υποστεί ο ΠΑΟΚ όλους αυτούς τους μήνες, θα χάσει τον λογαριασμό, θα τον πάρει από κάτω…
Από που να ξεκινήσεις;
Από την πανωλεθρία στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας όπου ο ΠΑΟΚ πήγε εντελώς απροετοίμαστος και έκανε 25.000 κόσμο να γυρίσει σπίτι του ταπεινωμένος; Από τους χειρισμούς στο θέμα προπονητή; Ότι πληρώνει ακόμα τον Δώνη και τον Στέφενς που δεν πρόσφεραν ποτέ και τίποτα; Από την αποτυχία των πλέι-οφ, έστω κι αν για αυτό έβαλαν το χεράκι τους κι άλλοι παράγοντες;
Από την τιμωρία για το παιχνίδι κυπέλλου με τον Ολυμπιακό που δεν κατάφερε να διαχειριστεί ούτε επικοινωνιακά, ούτε δικαστικά, ούτε ουσιαστικά;
Από τον μεταγραφικό σχεδιασμό (το ποιον;;;), την τραγική αργοπορία στην απόκτηση νέων ποδοσφαιριστών, τον χειρισμό στις υποθέσεις Λίνο ή ακόμα και του Βούκιτς; Από το γεγονός ότι πολλοί θέλουν να φύγουν, λίγοι θέλουν να έρθουν;
Μήπως από τον διοικητικό σχεδιασμό (ξανά, το ποιον;;;), όπου ο Βρύζας είναι πρόεδρος και τεχνικός διευθυντής, όπου ακόμα περιμένουμε ο Σαββίδης να υλοποιήσει αυτό που είχε πει για τεχνοκράτες;
Μήπως να πούμε για το θέμα το χρεών και του προπονητικού κέντρου τα οποία βρίσκονται στο ίδιο σημείο με αυτό που βρίσκονταν δυο χρόνια πριν; Το σημείο μηδέν δηλαδή…
Ακόμα και στα φιλικά παιχνίδια που έχει δώσει μέχρι τώρα ο ΠΑΟΚ, πάλι μόνο ήττες έχει να επιδείξει. Αυτό βέβαια είναι το πιο ασήμαντο από όλα, τη δεδομένη στιγμή.
Τέλος ήρθε να προστεθεί και η βαριά επικοινωνιακή (και όχι ουσιαστική, για να μην τρελαθούμε κιόλας) ήττα από την υπόθεση Φορτούνη. Άλλος ένας λάθος χειρισμός, άλλη μια “μαχαιριά” στην ψυχολογία του οπαδού.
Δε θέλω να γίνω μάντης κακών, προσπαθώ κι εγώ να είμαι ακόμα αισιόδοξος για τον Ιβάν Σαββίδη έστω κι αν τα μηνύματα δεν είναι ενθαρρυντικά. Φοβάμαι πως δε θα αργήσει η στιγμή που το κλίμα θα γυρίσει ολοκληρωτικά εναντίον του. Μόνο ο ίδιος μπορεί να το ανατρέψει αυτό.
Ας κερδίσει όμως κάπου! Όχι στα χαρτιά, ούτε στην αγάπη…
Επικοινωνία στο…
Facebook: Thodoros Hastas
Twitter: ThodorosHas
