Ο Φώτης Κατσικάρης μίλησε για το κλίμα που επικρατεί στην Εθνική, την άρνηση Κουφού, αλλά και την wildcard που πήρε η Ελλάδα για το Μουντομπάσκετ.
Αναλυτικά η συνέντευξη του Φώτη Κατσικάρη στο «Βήμα της Κυριακής»:
Δεδομένου ότι έχουν δοθεί αφορμές για πολλές συζητήσεις γύρω από την Εθνική, στα δικά σας μάτια πως ορίζεται η έννοια «εθνική ομάδα»;
«Δεν είναι τόσο δύσκολο να ορίσεις τι σημαίνει Εθνική. Είναι η ομάδα που αντιπροσωπεύει ένα άθλημα σε πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, έχει φέρει πάρα πολλές επιτυχίες στο παρελθόν, είναι ανταγωνιστική και πάντα θα δημιουργεί απαιτήσεις. Εκεί μπαίνει το κομμάτι της δικής μας ευθύνης που είναι αλληλένδετο με την προσδοκία του κόσμου».
Πόσο δύσκολο είναι να διαχειρίζεστε παίκτες από διαφορετικά προγράμματα και με διαφορετικές συνήθειες στους συλλόγους τους επιχειρώντας να βάλετε και αρκετές λεπτομέρειες στο παιχνίδι τους;
«Πάντα λειτουργείς ανάλογα με τους παίκτες που έχεις σε μια ομάδα. Αυτή η ομάδα διαθέτει ποιοτικούς παίκτες, έχει ταλέντο, γι’ αυτό δουλεύουμε στις λεπτομέρειες. Το κομμάτι της άμυνας είναι για εμάς πολύ σημαντικό, ενώ στην επίθεση θα πρέπει να γίνει ομαδική δουλειά ώστε όταν έλθουν οι κρίσιμες στιγμές σε έναν αγώνα να μπορέσουμε να αποφασίσουμε ομαδικά και κυρίως σωστά για να πάρουμε τη νίκη».
Έχετε καταλήξει στο ποιος πόλος έχει μεγαλύτερη ισχύ; Οι παίκτες ή ο προπονητής χαρακτηρίζουν την ταυτότητα μιας ομάδας;
«Η σχέση είναι αμφίδρομη. Όταν μιλάμε για την Εθνική χρειάζεται ένας προπονητής για να βάλει κάποιες βάσεις και αρχές σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, αλλά παίζει πολύ σημαντικό ρόλο η δυνατότητα των παικτών να αφομοιώσουν τη φιλοσοφία του προπονητή. Έχουν το μεγαλύτερο μερίδιο στο να καταφέρνουν να εφαρμόσουν τις ιδέες του πορπονητή στο παρκέ και μάλιστα σε σύντομο χρονικό ορίζοντα».
Προσφάτως αναφερθήκατε στο πολύ υψηλό IQ του Έλληνα και δη του Έλληνα μπασκετμπολίστα. Πιστεύετε ότι οι παίκτες οφείλουν να δείχνουν το IQ τους εκτός παρκέ, με τις αποφάσεις τους:
«Όταν μιλάμε για IQ, εννοούμε τους παίκτες που είναι ευφυείς εντός παρκέ και φυσιολογικοί και έξω από αυτό. Σε μια κατάσταση στην οποία δεν είναι σύμμαχος σου ο χρόνος, οι παίκτες πρέπει να είναι καταρτισμένοι ώστε να μπορούν να μεταφέρουν το χάρισμα τους, τις εικόνες τους, τις εμπειρίες με σπουδαίους προπονητές και να αξιοποιούν για το συμφέρον της ομάδας. Η ισορροπία ενός παίκτη εντός και εκτός παρκέ είναι πολύ σημαντικό στοιχείο και το IQ δεν είναι μόνο αγωνιστικό αλλά αφορά τη συνολική στάση του αθλητή. Θα το ξαναπώ ότι είναι ανθρώπινο ένας παίκτης να θέλει να έλθει στην Εθνική αλλά να μην μπορεί για κάποιον σοβαρό λόγο. Αν όμως ένας παίκτες μπορεί αλλά δεν αισθάνεται ότι πρέπει να βρίσκεται εδώ, είναι κι αυτό μια πραγματικότητα. Με το ζόρι δεν μπορεί να έρθει κανείς στην Εθνική».
Να υποθέσουμε, λοιπόν, ότι το καυστικό ύφος των δηλώσεων σας μετά την άρνηση του Κώστα Κουφού σχετιζόταν με το timing της απόφασης του, σωστά;
«Ακριβώς. Υπήρξαν και άλλα παιδιά που για διάφορους λόγους δεν μπορούσαν να είναι μαζί μας, αλλά αυτό συνέβη μια χρονική στιγμή κατά την οποία είχα το περιθώριο να καταλήξω στην επιλογή της 16αδας. Αυτό που με πείραξε είναι ότι με τον Κώστα είχαμε συμφωνήσει. Είχε πάρει μάλιστα στα χέρια του και τα εισιτήρια. Ο λόγος που επικαλέστηκε ο μάνατζερ του δεν ήταν σοβαρός ώστε να μην μπορεί να συμμετάσχει, κάποιος τραυματισμός ή κάποιο σημαντικό πρόβλημα. Αυτό δεν μπορώ να το καταλάβω και να το αποδεχθώ. Περιμέναμε τόσο καιρό και δεν σας κρύβω ότι ήμασταν οι τελευταίοι που δηλώσαμε τους παίκτες στη FIBA ώστε να είμαστε σίγουροι. Αρκετά, όμως, με αυτό το θέμα».
Συμμερίζεστε την αιχμηρή δήλωση του Γιάννη Μπουρούση ότι η Εθνική θυμίζει ξέφραγο αμπέλι;
«Ο Μπουρούσης είναι από τα παλαιότερα μέλη της Εθνικής και έχει δικαίωμα να μιλάει και να εκφράζει τις απόψεις του με τον δικό του, ξεχωριστό τρόπο. Τον γνωρίζω άλλωστε πολλά χρόνια και ξέρω το πνεύμα του. Δεν μπορώ να πω όμως, ότι εγώ αντίκρισα ξέφραγο αμπέλι. Προέκυψε το πρόβλημα που ανέφερα με τον Κουφό, το αντιμετωπίσαμε και έχουμε ξεκινήσει να δουλεύουμε επάνω σε ένα συγκεκριμένο πλάνο».
Με ποιον τρόπο θα μπορούσε να επιτευχθεί μεγαλύτερη ισορροπία στην Εθνική, όπου εν αντιθέσει προς αυτό που συμβαίνει στους συλλόγους επαγγελματίας είναι μόνο ο προπονητής, ενώ οι παίκτες αγωνίζονται αμισθί, αλλά παρ’ όλα αυτά κινδυνεύουν με κυρώσεις σε περίπτωση άρνησης. Δεν είναι κάπως μπερδεμένο;
«Σίγουρα είναι μπερδεμένο. Αυτά τα παιδιά έχουν την υποχρέωση εντός εισαγωγικών να δίνουν το παρών στην Εθνική. Όπως σωστά είπατε, δεν είναι επαγγελματίες και ο δικός μου φόβος είναι η επιβάρυνση που κάθε χρόνο αυξάνεται, με αποτέλεσμα όταν περνούν τα χρόνια να μπαίνει στο μυαλό του παίκτη το δίλλημα της συμμετοχής στην Εθνική. Είναι καθαρά θέμα της ομοσπονδίας το πώς θα διαχειρίζεται τις καταστάσεις. Δεν μπορώ να το λύσω εγώ που είμαι ο προπονητής».
Στην ελληνική κοινωνία, όπου τα περισσότερα πράγματα, κατά συνέπεια και ο αθλητισμός, κρίνονται εκ του αποτελέσματος, εκτιμάτε ότι το υψηλό κόστος για την εξασφάλιση της περίφημης wild card θα αποτελεί μόνιμο βάρος κατά την παραμονή σας στην Ισπανία;
«Ειλικρινά δεν το σκέφτομαι καθόλου. Η Ομοσπονδία έκανε αυτό που έκρινε σωστό, πάντα με γνώμονα το καλύτερο για την ομάδα που έχει πρωταγωνιστήσει τα τελευταία χρόνια. Έκανε μια μεγάλη προσπάθεια και δική μας υποχρέωση είναι να δουλέψουμε ώστε να φτιάξουμε ένα ανταγωνιστικό σύνολο για να ανταπεξέλθουμε στις δυσκολίες που μας επιφυλάσσει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα».
Με το χέρι στην καρδιά, τρομάξατε βλέποντας το ρόστερ της Ισπανίας; Η οικογένεια σας ζει στο Μπιλμπάο και έχετε σαφή εικόνα για την οικοδέσποινα του τουρνουά.
«Είναι ουσιαστικά η γενιά του 80 που έχει οδηγήσει την Ισπανία σε μεγάλες επιτυχίες όλα αυτά τα χρόνια. Έχουν προστεθεί ορισμένοι νεότεροι παίκτες όπως ο Φερνάντεθ και ο Ρούμπιο και είναι σίγουρα ένα από τα φαβορί σε αυτό το Μουντομπάσκετ. Αγωνίζονται στο σπίτι τους, ίσως να είναι και το αποχαιρετιστήριο τουρνουά για κάποια παιδιά. Δεν τρομάζεις, όμως, βλέποντας ένα ρόστερ. Μακάρι να φτάσουμε ως την τελική φάση και να τους συναντήσουμε εκεί».
Θα σας λείψει ο Βασίλης Σπανούλης;
«Συγγνώμη, οποιονδήποτε και αν ρωτήστε, θα σας έδινε την ίδια απάντηση. Ο Βασίλης είναι χαρισματικός παίκτης και δεν χρειάζεται να αναφέρουμε την αυταπάρνηση που έχει για την Εθνική. Είναι ένας μεγάλος παίκτης και φυσικά τον εκτιμώ πάρα πολύ, αλλά αυτή τη στιγμή σκέφτομαι μόνο τους παίκτες που έχω στη διάθεση μου, με τους οποίους έχουμε αναλάβει μια αποστολή».
Σε τι ποσοστό και με ποιον τρόπο ο Νικ Καλάθης θα μπορούσε να καλύψει το κενό του;
«Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πως είναι δύο πολύ διαφορετικοί παίκτες. Ο Καλάθης είναι πολύ καλύτερος αμυντικός στην μπάλα από τον Σπανούλη, είναι πιο σκληρό παιδί. Μια τέτοια σύγκριση είναι αδόκιμη. Και εξάλλου στο μυαλό μου δεν καλούμαστε να καλύψουμε το κενό του Βασίλη μόνο με έναν παίκτη. Δεν έχουμε άλλον Βασίλη. Ο κάθε παίκτης έχει τα δικά του χαρακτηριστικά και δουλεύουμε ομαδικά ώστε να βρούμε λύσεις. Είμαι πολύ ικανοποιημένος και αυτό που μπορώ να πω είναι ότι θα προσπαθήσουμε να παίξουμε ένα διαφορετικό στυλ παιχνιδιού αναδεικνύοντας καινούργιους πρωταγωνιστές σε κάθε παιχνίδι».
Τι θα πρέπει να περιμένουμε από τον Γιάννη Αντετοκούνμπο; Η φρενίτιδα που έχει ξεσπάσει στο ΝΒΑ γύρω από το όνομα του δείχνει να τον ακολουθεί και στην Ελλάδα.
«Ακόμη είναι πολύ νωρίς για να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση. Ειδικά από τη στιγμή που αφορά ένα παιδί που πρώτη φορά μπαίνει στην ομάδα. Είναι πάρα πολύ συνειδητοποιημένος για την ηλικία του, αλλά θέλει χρόνο για να δούμε πώς ακριβώς θα μπορέσει να λειτουργήσει θετικά για την ομάδα. Η όλη ιδέα της συμμετοχής του Αντετοκούνμπο χρειάζεται μεγάλη προσοχή και για τον ίδιο τον παίκτη και για την ομάδα. Είναι ένα λεπτό ζήτημα γιατί τα προσόντα του δεν αμφισβητούνται. Έχει ένα χάρισμα, όλα του ήλθαν πάρα πολύ γρήγορα, από την άλλη, όμως, αγωνίζεται στην Εθνική Ανδρών και θα πρέπει να του βρούμε ρόλο ώστε να προσφέρει αυτό που χρειάζεται η ομάδα. Στο παρελθόν έχουμε δει νέα παιδιά να ξεδιπλώνουν το ταλέντο τους κατά τη διάρκεια μιας διοργάνωσης. Μακάρι να είναι από τις εκπλήξεις του τουρνουά, θα είναι πολύ σημαντικό και για την ομάδα, αλλά και για τον ίδιο. Δεν πρέπει να είμαστε τόσο απαιτητικοί απέναντι σε ένα παιδί που τώρα αρχίζει να κάνει τα πρώτα του βήματα, τα οποία δεν είναι βήματα αλλά άλματα».
