Ανήμερα – ή και παραμονή ακριβέστερα – του Δεκαπενταύγουστου ο μπασκετικός ΠΑΟΚ πετύχαινε ένα «ιστορικό ρεκόρ» συμπλήρωσης του ρόστερ του για την νέα σαιζόν με όποιους και όσους παίκτες επιθυμούσε, χωρίς να ξεφύγει από το μπάτζετ του.
Για όσους γνωρίζουν πολύ καλά τον Σούλη Μαρκόπουλο, θα ήξεραν δύο στοιχεία των επιδιώξεών του περί τα μεταγραφικά: θέλει έμπειρους παίκτες και σπάνια στηρίζεται σε «ρούκις» από τους οποίους επιλέγει ότι καλύτερο μπορεί και ότι θέλει να διαλέγει παίκτες χωρίς πίεση χρόνου, ακόμη και μετά την έναρξη της προετοιμασίας της ομάδας.
Ε, λοιπόν φέτος, από τον Δεκαπενταύγουστο και μετά έχει μείνει – τρόπος του λέγειν – με «σταυρωμένα χέρια», αφού πήρε ότι επιθυμούσε για το ρόστερ της νέας σαιζόν. Παίκτες σε κάθε θέση, παίκτες που έκαναν τους «αποχωρήσαντες» να ξεχαστούν κιόλας, παίκτες ποιοτικούς και κυρίως έμπειρους, παίκτες που δέχθηκαν να έρθουν στον ΠΑΟΚ μέσα στα όρια των οικονομικών δυνατοτήτων της ΚΑΕ, ώστε να μην αγχώνεται για τις υπερβάσεις που έπρεπε να γίνουν ή έγιναν (με όποιες επιπτώσεις) στο παρελθόν.
Στο «παλατάκι» βέβαια, πάγια θέση είναι και η προσπάθεια επιλογής τέτοιων παικτών που αν δεν τους χτυπήσει η ατυχία, να μην χρειαστεί να αντικατασταθούν. «Δεν έχουμε περιθώρια για αλλαγές που είναι κοστοβόρες» είναι το «μοτό» και τουλάχιστον από πλευράς αγωνιστικών ικανοτήτων και χαρακτήρα του καθενός από αυτούς που αποκτήθηκαν, εγγυήσεις υπάρχουν ότι το «μοτό» θα γίνει και πραγματικότητα.
Αλλά δεν είναι μόνο ο Σούλης Μαρκόπουλος που πήρε την απόφαση της επιλογής του καθενός. Είναι και ο Νίκος Σταυρόπουλος που εισηγήθηκε και συμμετείχε στον σχεδιασμό, είναι και ο Τέλης Ζουρνατζίδης που επιφορτίστηκε με τις επαφές για να τους πείσει να έρθουν, είναι και η διοίκηση της ΚΑΕ υπό τον Μπάνε Πρέλιεβιτς που συνέβαλλε ώστε να υλοποιηθεί ο σχεδιασμός.
Είναι μία ολόκληρη «στρατηγική» που επετεύχθη στο έπακρο από τους ιθύνοντες του μπασκετικού ΠΑΟΚ και η οποία λαμβάνει εδώ και καιρό τα εύσημα των ημετέρων αλλά και των …εχθρών! Γιατί ποιος μπορεί να αμφισβητήσει ότι ο Μαρκ Κάρτερ αντί να πάει σε ομάδα της Ευρωλίγκα ήρθε στον «Δικέφαλο» και με λιγότερα; Ποιος μπορεί να πει ότι οι Λάνγκφορντ και Βον που είναι «κορμιά» για την «ρακέτα» δεν μπορούν να καλύψουν τις «αποχωρήσεις» των Μπόγρη και Τσαϊρέλη με τον πιο ποιοτικό τρόπο;
Ποιος μπορεί να αρνηθεί στο ότι ο Σαλούστρος έχει πολύ «λαμπρό» μέλλον στον ΠΑΟΚ και στην Α1 (στην οποία θα παίζει για τρία ακόμη χρόνια με την φανέλα του «Δικεφάλου») ύστερα από την πρώτη του πετυχημένη σαιζόν στον Πανιώνιο; Και ποιος μπορεί να πει ότι ο Κακαρούδης δεν είναι ο «βομβαρδιστής ψηλός» που έλλειπε και χρειαζόταν πάρ΄ αυτά η ομάδα; Για τον Όντουμ ίσως να είναι λίγο δύσκολο να τον συγκρίνει κανείς με τον Ντι Τζέϊ Κούπερ, αλλά μάλλον δεν πρέπει να τον συγκρίνουμε. Είναι άλλος παίκτης και θα το δούμε στην πράξη πως θα αλλάξει τον ΠΑΟΚ προς το καλύτερο. Δεν μπορεί να τον είχαν κοτζάμ Πέϊσερς υποψήφιο για συμβόλαιο…
Συμπερασματικά, ο καινούργιος «Δικέφαλος», έχοντας κρατήσει και τον «κορμό» με Χαραλαμπίδη, Μαργαρίτη, Δέδα, Τσόχλα, Λιάππη, Κώττα, έχει πιο πολλές επιλογές και λύσεις. Άρα και προοπτικές, να κάνει τα ίδια και περισσότερα με πέρσι. Εντάξει, κάτι θα λείπει από το περσινό «θαύμα», ένα άλλο …«θαύμα» μπορεί να δούμε, αλλά «θαύμα» χωρίς αυτούς που πρέπει να το δουν, δεν θα …«αποκαλυφθεί»!
Άρα η 12άδα του ρόστερ θέλει και 13ο παίκτη. Και η ομάδα έκανε μία ακόμη κίνηση «ματ» στην «στρατηγική» της: πήρε αυτούς που έπρεπε, πήρε παίκτες γνωστούς και με αξία, έκλεισε έγκαιρα και πετυχημένα τις μεταγραφές και έχει δώσει άπλετο χρόνο στον κόσμο να ανταποκριθεί με τα διαρκείας. Κι αν ο κόσμος δεν το κάνει ούτε τώρα, δεν θα έχει νόημα να πάει η ομάδα των «Στρατηγών» του διοικητικού και του αγωνιστικού, μαζί με τους «αξιωματικούς» της 12άδας στον «πόλεμο», χωρίς τους «στρατιώτες» του λαού της…
