Οταν στα 19 του χρόνια ο Γιάννης Σιαμίδης αποχαιρετούσε τις γειτονιές της Θεσσαλονίκης προκειμένου να ακολουθήσει την οικογένειά του στην Αμερική, κανείς δεν γνώριζε ποια ήταν τα μεγαλεπήβολα σχέδια που είχε για εκείνον η ζωή.
Η μετανάστευση θα του άνοιγε τον δρόμο για να κυνηγήσει το μεγάλο όνειρο, το οποίο δεν τολμούσε να εκμυστηρευτεί ούτε στους δικούς του ανθρώπους: είτε να γίνει αστροναύτης διαστημικού λεωφορείου, είτε να βρεθεί ως εργαζόμενος στις εγκαταστάσεις της NASA: «Από μικρός παρακολουθούσα μανιωδώς ταινίες επιστημονικής φαντασίας που είχαν να κάνουν με το Διάστημα και ονειρευόμουν να βρεθώ κι εγώ μια μέρα στο φεγγάρι. Το αρχικό μου πλάνο ήταν να γίνω πιλότος μαχητικών αεροπλάνων με απώτερο σκοπό να ακολουθήσω καριέρα αστροναύτη. Τελικά το σχέδιό μου ναυάγησε.
Οι γονείς μου έτρεμαν στην ιδέα ότι το παιδί τους θα ταξιδεύει στο Διάστημα και αποφάσισα να ασχοληθώ με ένα επάγγελμα που θα με έφερνε κοντά στους αστροναύτες. Σπούδασα στο τμήμα Μηχανολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κλίβελαντ, όπου μετά το πτυχίο συνέχισα να δουλεύω στον ερευνητικό τομέα του πανεπιστημίου.
Η ενασχόλησή μου αυτή με έφερε το 1989 στον Διαστημικό Σταθμό Glenn της NASA στο Κλίβελαντ του Οχάιο, στον οποίο σχεδιάζονται πρωτοποριακές τεχνολογίες για τις διαστημικές πτήσεις που κάνουν δυνατή την περαιτέρω εξερεύνηση του σύμπαντος. Είμαι σε αυτή τη δουλειά 26 χρόνια και μέχρι σήμερα κάνω σαν παιδί. Μπορεί να σηκωθώ μέσα στη νύχτα, να τρέξω στο γραφείο μου για να εφαρμόσω μια ιδέα που μου έχει έρθει στο μυαλό».
Μέχρι σήμερα ο Γιάννης Σιαμίδης έχει εργαστεί ως επικεφαλής μηχανολόγος σε πολλά προγράμματα της NASA, μετρώντας 15 χρόνια πείρας στη Μηχανική Διαχείριση και 25 χρόνια στην Ανάλυση και τον Σχεδιασμό Θερμικών Συστημάτων. Εχει σχεδιάσει θερμικά συστήματα που χρησιμοποιήθηκαν από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, αλλά και σε διαστημικά σκάφη. Εχει λάβει 20 διακρίσεις για την εξαιρετική εργασία του στον τομέα του, ενώ αυτή τη στιγμή εκτελεί καθήκοντα επικεφαλής μηχανολόγου στα συστήματα ελέγχου ψύξης και θερμότητας για μια ρομποτική αποστολή ανακατεύθυνσης αστεροειδών. «Με απλά λόγια, η ιδέα είναι να δημιουργήσουμε την κατάλληλη τεχνολογία ώστε να στείλουμε στο Διάστημα πύραυλο που θα πιάσει έναν μικρό αστεροειδή και θα τον βάλει σε τροχιά γύρω από το φεγγάρι ώστε μετέπειτα οι αστροναύτες να επισκεφθούν τον αστεροειδή και να φέρουν πίσω στη Γη δείγματα για μελέτη. Το διαστημικό ταξίδι θα διαρκέσει τρία χρόνια μέχρι να φτάσει το διαστημόπλοιο στον προορισμό του και θα χρειαστούν άλλα τόσα για να το φέρουμε σε τροχιά γύρω από το φεγγάρι.
Αν φτάσουμε στον στόχο μας, θα υπάρχει η δυνατότητα στο μέλλον να αλλάζουμε την πορεία αστεροειδών που θα βρίσκονται σε τροχιά σύγκρουσης με τη Γη» λέει στο «thema people» και συνεχίζει: «Το καθημερινό 24ωρό μας στα εργαστήρια της NASA είναι γεμάτο συσκέψεις με συνεργάτες, μελέτες, δοκιμαστικά τεστ. Μερικά από τα τεστ μπορεί να διαρκούν περίπου μήνα, 24 ώρες το 24ωρο. Ναι μεν στη NASA απαγορεύεται να εργάζεται κάποιος καθημερινά περισσότερο από 8 ώρες, αλλά συνήθως μένω και στις επόμενες βάρδιες, εποπτεύοντας τη δουλειά της ομάδας μου. Φυσικά απαιτούνται στη δουλειά μου και πολλά ταξίδια στις 12 συνολικά βάσεις της NASA ανά τον πλανήτη». Ο Γιάννης Σιαμίδης ως επιστήμονας στις εγκαταστάσεις της NASA έχει ζήσει μοναδικές εμπειρίες που δεν μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους: «Μπορεί λόγω κόστους τα διαστημικά λεωφορεία να έχουν παροπλιστεί τα τελευταία χρόνια, όμως έχω δει από κοντά τρεις εκτοξεύσεις και ήταν πραγματικά μοναδικές εμπειρίες ζωής.
Ο θόρυβος, η φλόγα που βγαίνει την ώρα της εκτόξευσης είναι κάτι το συναρπαστικό. Μπορεί να είσαι 5 χιλιόμετρα μακριά από την εκτόξευση και να μην αντέχεις τη ζέστη που βγάζουν οι φλόγες του διαστημικού λεωφορείου». Στην ερώτηση αν βάσει της εικόνας που έχει από τις πολυετείς έρευνες της NASA πιστεύει ότι υπάρχει ζωή σε άλλους πλανήτες, ο κ. Σιαμίδης δίνει τη δική του απάντηση. «Μην περιμένετε να σας πω ότι έχω δει εξωγήινο, όμως η λογική μου λέει πως όταν υπάρχουν δισεκατομμύρια πλανήτες στο διάστημα, δεν μπορεί να είμαστε ο μόνος που έχει ζωή. Στόχος μας είναι μέσα στα επόμενα 15 με 20 χρόνια να πατήσουν το πόδι τους αστροναύτες στον Αρη. Εχουμε ήδη στείλει το διαστημόπλοιο “Curiosity” στον Κόκκινο Πλανήτη, που μας έχει δώσει δείγματα ύπαρξης νερού στον Αρη. Οπου υπάρχει νερό, υπάρχει και κάποια μορφή ζωής», εξηγεί.
Ο Γιάννης Σιαμίδης είναι κλασικός Ελληνας που αγαπάει την πατρίδα του και, όταν του ζητηθεί, μιλάει περήφανος γι’ αυτήν. Πώς αντιμετωπίζουν όμως στη NASA έναν Ελληνα επιστήμονα; «Στην Αμερική ζουν και εργάζονται άνθρωποι απ’ όλο τον κόσμο. Στο δικό μου τμήμα έχω 15 ακόμη μηχανολόγους και κανένας τους δεν είναι Αμερικανός. Στην Αμερική λένε πολλά για όλους.
Στις προσωπικές συζητήσεις υπερασπίζομαι τη χώρα μου γιατί εμείς είμαστε ένα πιόνι και μας παίζουν. Αλλοι κάνουν κουμάντο για λογαριασμό μας. Ερχομαι κάθε καλοκαίρι στην Ελλάδα και δυστυχώς βλέπω ότι τα πράγματα γίνονται χειρότερα. Στη NASA ζω το όνειρό μου, έχοντας έναν κανονικό μισθό. Μη νομίζετε ότι οι επιστήμονες στη NASA αμείβονται υπέρογκα. Ομως η επιστροφή στην Ελλάδα για μένα θα είναι μόνο για καλοκαιρινές διακοπές».
Πηγή: protothema.gr
