Μόνο απαρατήρητο δεν περνά το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ σκόραρε 12 φορές στους πέντε επίσημους αγώνες που έδωσε μέχρι τώρα (στους δυο αγώνες με τη Ζίμπρου στα play off του Europa League και τους 3 αγώνες πρωταθλήματος). Στατιστικά να δούμε το θέμα, ο ΠΑΟΚ σκοράρει 2,4 γκολ σε κάθε παιχνίδι. Το επίσης σημαντικό είναι ότι τα γκολ προέρχονται από διαφορετικά πρόσωπα, πλουραλισμό το λένε και στο ποδόσφαιρο. Θεωρώ ότι τα στοιχεία είναι σημαντικά αλλά το… ζουμί είναι αλλού.
Παρακολούθησα με μεγάλη προσοχή τα παιχνίδια του Δικεφάλου (εντός κι εκτός έδρας) και διαπίστωσα μια -εντυπωσιακά- αρμονική συνεργασία των παικτών που έχουν αναλάβει του “τρομοκράτη” για τις αντίπαλες εστίες. Αναφέρομαι στους Αθανασιάδη, Σαλπιγγίδη, Μακ Περέιρα κυρίως καθώς συμμετοχή με ασίστ στο επιθετικό κομμάτι έχει και ο Ρατς.
Ας μείνουμε όμως στην 4αδα της επίθεσης. Το γεγονός ότι Μακ και Περέιρα ενσωματώθηκαν στην ομάδα πριν από δυο μήνες δεν αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα στην άψογη συνεργασία τους με Σάλπι και Κλάους που με τη σειρά τους “νιώθουν” τι ακριβώς πρέπει να κάνουν για να αξιοποιηθεί τόσο ο σλοβάκος όσο και ο αργεντίνος.
Η εμπειρία, μου δίνει το δικαίωμα να χαρακτηρίσω αυτή την αρμονική συνεργασία εντυπωσιακή όχι μόνο για τους προφανείς λόγους (αποτελεσματικότητα) αλλά και για την έλλειψη εγωισμού. Από ένστικτο οι παίκτες που κινούνται στην αντίπαλη εστία θέλουν να έχουν την τελευταία λέξη στην εκδήλωση επίθεσης. Θυμηθείτε για παράδειγμα πως λειτουργούσαν πέρσι ο Λούκας ή ο Στοχ. Έπαιρναν προσπάθειες στα πόδια τους, είχαν αυτοπεποίθηση αλλά σε πολλές περιπτώσεις η έλλειψη ομαδικού πνεύματος, στοίχιζε στον ΠΑΟΚ. Αυτός ο κακός εγωισμός, λείπει φέτος από την ομάδα. Δεν μπορώ να πω αν οφείλετε στους χαρακτήρες των παικτών ή στην φιλοσοφία του προπονητή. Ενδεχομένως να είναι ένα μείγμα.
Αυτό που έχει σημασία είναι ότι η τετράδα στην οποία αναφέρομαι λειτουργεί σαν ξεχωριστό γκρουπ στην ομάδα και για την ώρα τα καταφέρνει περίφημα. Δεν έχει σχέση που θα αγωνιστούν. Δεν έχει σημασία η διάταξη της ομάδας και ποιους ρόλους αναθέτει ο προπονητής στον καθένα στην διάρκεια του αγώνα. Αυτό που μετρά για μένα είναι ότι η… ορχήστρα διακρίνεται για τον συγχρονισμό της πριν συμπληρωθούν δυο μήνες αγωνιστικής δράσης.
Αυτό και μόνο είναι αισιόδοξο μήνυμα για τους δύσκολους αγώνες που περιμένουν τον ΠΑΟΚ σε Ελλάδα και Europa League.
Ανασταλτικά η ομάδα χρειάζεται δουλειά και στη μεσαία και στην αμυντική γραμμή. Το γεγονός ότι δεν δέχθηκε γκολ στα παιχνίδια με τον Πλατανιά και τη Νίκη Βόλου είναι θετικό αλλά τόσο η ομάδα των Χανίων όσο και η ομάδα του Βόλου δεν είχαν κάτι σπουδαίο να επιδείξουν μεσοεπιθετικά.
Υ. Γ. 1 Η ιστορία του Κουκουδήμου είναι περίεργη από μόνη της. Ο βουλευτής Πιερίας παραιτήθηκε από Υφυπουργός για προσωπικούς λόγους. Διερωτάται, οι προσωπικοί αυτοί λόγοι που δεν του επέτρεψαν να έχει θέση στην κυβέρνηση, του επιτρέπουν να ασχοληθεί με την ΠΑΕ ΠΑΟΚ; Τόσος πόνος ξαφνικά; Η΄μήπως ο πόνος αφορά όσους (μεθοδικά) τον σπρώχνουν προς την Τούμπα προκειμένου να εκμεταλλευτούν πολιτικά τον ΠΑΟΚ; Η απορία μου σαφώς και έχει δόση καχυποψίας κι αυτό γιατί το παρελθόν με (μας) δίδαξε ότι όταν ο… πόνος περισσεύει, κάποιο λάκκο έχει η φάβα.
Υ. Γ. 2 Η ανανέωση του συμβολαίου με τον Στέφανο Αθανασιάδη, ήταν αναμφίβολα μια επιτυχία για τον ΠΑΟΚ. Οχι, γιατί κατάφερε να κρατήσει ένα δικό του παιδί αλλά για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες επιτεύχθηκε η συμφωνία. Θα αναφερθώ σύντομα στο θέμα και στις ευθύνες που πλέον έχει στις πλάτες του ο διεθνής επιθετικός για να δικαιώσει το γενναιόδωρο συμβόλαιο που κέρδισε από τον Δικέφαλο.
