O Εμμανουήλ Ροΐδης Έλληνας λογοτέχνης είχε γράψει πως: “Στην Ελλάδα άπαντες οι έχοντες ονύχια αγωνίζονται να σπαράξωσιν τους έχοντες πτερά” και ο ΠΑΟΚ έχει δύο και μάλιστα ορθάνοιχτα παρόλο που κάποιοι του τα έκλεισαν για δικούς τους λόγους. Όχι ο Ροϊδης δεν έζησε στα χρόνια μας, γεννήθηκε το 1836 και πέθανε το 1904! Πόσο αντιπροσωπεύει όμως την Ελλάδα του σήμερα; Τίποτα δεν άλλαξε. Στο σήμερα οι έχοντες φτερά είτε έχουν φύγει στο εξωτερικό για μία καλύτερη τύχη, είτε με πληγωμένα και κομμένα φτερά προσπαθούν να φάνε ένα κομμάτι από αυτά που πέφτουν από του έχοντες ονύχια…
22 χρόνια μετά τον θάνατο το Ροΐδη ιδρύθηκε ο ΠΑΟΚ. 110 χρόνια μετά ο Δικέφαλος αϊτός κρατάει τα φτερά του κλεισμένα ακόμα και στο εταιρικό του σήμα ενώ γεννήθηκε με τα φτερά του ανοιχτά. Σήμερα η ομάδα του Άγγελου Αναστασιάδη που μετά την Ζίμπρου έχει ανοίξει τα φτερά της και πετάει, θέλει να δώσει στους έχοντες ονύχια ένα δυνατό χτύπημα. “Το ματς αυτό είναι το κριτήριο”, λένε και ο Δικέφαλος του περιορισμένου ρόστερ παίζει έναν ακόμα “ημιτελικό” (!) αφού πρώτα έπαιξε στον μόλις τρίτο του φετινό αγώνα στην Τούμπα τον “τελικό” με την Ζίμπρου! Και ο επόμενος τελικός κοντά μάλλον είναι!
Οι “έχοντες ονύχια”, τα “αρπακτικά” πάντα θα είναι εκεί. Και τώρα, και αύριο και με Αναστασιάδη και χωρίς Αναστασιάδη. Και με Σαββίδη και χωρίς Σαββίδη. Αυτό δεν θα αλλάξει. Δεν έχει αλλάξει από τότε που το έγραφε ο Ροΐδης, έναν αιώνα πριν πως θα αλλάξει τώρα;
Τον συγκεκριμένο όμως, τον Δικέφαλο αϊτό που έχει τα φτερά, τον αγαπάει απίστευτα πολύς κόσμος με απίστευτα πολύ πάθος. Άρα λοιπόν αυτή η αγάπη θα πρέπει να γίνει ασπίδα για τα φτερά του. Όσες φορές έγινε αυτό, ο ΠΑΟΚ είχε επιτυχία. Ήρθαν νίκες, ήρθαν ήττες, ήρθαν απογοητεύσεις, πίκρες. Όμως ο ΠΑΟΚ είναι εδώ χάρη σε αυτήν την αγάπη που αρκετές φορές δεν προστάτεψε την ομάδα αλλά πολλές άλλες το έκανε.
Το τελευταίο πρωτάθλημα ο ΠΑΟΚ το πήρε το 1985. Πέρασε πολύς καιρός. Οι στην ηλικία μου το θυμόμαστε δεν το θυμόμαστε. Οι παλιοί αρχίζουν να τους ξεθωριάζουν οι θύμησες και οι νέοι νομίζουν ότι μιλάμε για τότε που ο Ροΐδης έγραφε τα περί “έχοντες ονύχια! Κι όμως οι εποχές εκείνες σαν “γεγονότα” δεν είναι κάτι πολύ μακρινό στο τώρα.
Δεν έκανε μεταγραφές σπουδαίες τότε η ομάδα σε αντίθεση με άλλα χρόνια. Το καλοκαίρι του 1984, ο Παντελάκης πήρε προπονητή τον Σκότσικ κι έφτιαξε την ομάδα, η οποία την επόμενη σεζόν θα έπαιρνε το πρωτάθλημα αλλά έφυγε πριν καν ξεκινήσει η σεζόν! Τα προηγούμενα χρόνια έπαιρνε ότι κινούταν σε “ταλέντο”. Εκείνη την χρονιά όμως δεν έγιναν δυνατές κινήσεις. Ο Παντελάκης μάλιστα εκδιώχθηκε λίγο πριν την μεταγραφική περίοδο και κυνηγήθηκε και έτσι εκείνη την σεζόν δεν ήταν στον ΠΑΟΚ που ο ίδιος είχε φτιάξει. Ο Καλαφάτης που διαδέχτηκε τον Παντελάκη στην προεδρία, τον κατηγορούσε ότι βάζει εμπόδια στην ομάδα. Δημόσια τον κατηγόρησε ότι έδιωξε τον Βασίλη Γεωργόπουλο. Μάλιστα ο Γεωργόπουλος δήλωνε: “Ας μου πούνε γιατί με έδιωξαν”.
Σε ότι αφορά το έμψυχο υλικό ο Καλαφάτης κατηγορούσε τον Παντελάκη ότι δεν φρόντισε να πάρει τρίτο τερματοφύλακα και η ομάδα είχε μόλις δύο και άλλα πολλά.
Το κλίμα όμως ήταν περισσότερο ευφορίας για την αλλαγή της διοίκησης καθώς ο κόσμος του ΠΑΟΚ ζητούσε την διοικητική αλλαγή όσο τίποτα άλλο και η επιθυμία του είχε γίνει πραγματικότητα.
Ο ΠΑΟΚ ξεκίνησε με λίγα όπλα στο πρωτάθλημα, αρκετά μπερδεμένος αλλά με ευφορία λόγω της απομάκρυνσης Παντελάκη. Μεταγραφές; Μόλις δύο και όχι ηχηρές: τους Γιουγκοσλάβους Γιούρισιτς και Πάπριτσα ενώ μάνατζερ της ομάδας ήταν ο Κούδας που δεν θα συνέχιζε ως ποδοσφαιριστής. Την ίδια στιγμή τα ΜΜΕ της εποχής μιλούσαν για “νίκη του Νταιφά στην διαιτησία αφού είχε καταφέρει να καταργήσει την αξιολόγηση των διαιτητών(!) και ο Παναθηναϊκός έπαιρνε τον Ζάετς!
Πως πήρε εκείνος ο ΠΑΟΚ τελικά το πρωτάθλημα; Τα συστατικά ήταν:
1. Ο προπονητής που έκανε καλή προετοιμασία, και με όπλο την πειθαρχία τα κατάφερε. “Θα κάνω τα πάντα για να οδηγήσω τον ΠΑΟΚ όσο πιο ψηλά μπορώ. Ποντάρω πολύ στην καλή προετοιμασία που κάναμε”, δήλωνε ο Σκότσικ πριν ξεκινήσει το πρωτάθλημα. “Τόσο σκληρή προετοιμασία δεν έχουμε κάνει ξανά”, έλεγε ο Αλαβάντας
2. Το κλίμα στην ομάδα. “Μεταξύ μας επικρατεί ένα πολύ ζεστό κλίμα και αυτό είναι ένα πολύ βασικό στοιχείο που ίσως μας κάνει να πετύχουμε”, δήλωνε ο Ιωσηφίδης.
3. Η συσπείρωση του κόσμου.
4. Δεν τον υπολόγιζαν στην αρχή οι αντίπαλοι.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Μπορεί και τίποτα.
Από το 1985 ως το 2014 έχουν περάσει 29 χρόνια με τον ΠΑΟΚ να έχει ζήσει παρόμοιες ιστορίες πολλές. Και ξανά και ξανά και ξανά. Με άλλα ονόματα, άλλα πρόσωπα. Το 1985 η μπίλια “έτυχε” να κάτσει στον ΠΑΟΚ. Μπορεί κάποια στιγμή να ξανά κάτσει. Αν και ο τότε τερματοφύλακας του Δικεφάλου και μετέπειτα πρωταθλητής, Τάκης Παντέλης όταν ρωτήθηκε μετά τα πρώτα πετυχημένα αποτελέσματα της ομάδας αν είναι τυχερά (όπως έλεγαν τότε τα αθηναϊκά ΜΜΕ) απάντησε: “Εμείς κεντρίζουμε την τύχη. Αν δεν αγοράσεις λαχείο δεν κερδίζεις”.
Πολλά χρόνια μετά ο Δικέφαλος αϊτός κάνει ακριβώς αυτό: “Αγόρασε λαχείο”. Θα το κερδίσει; Κανείς δεν μπορεί να το προβλέψει. Πολύ πιθανόν όχι. Πάντως πήρε, το έχει στα χέρια του και οι “έχοντες όνειρα” θα πρέπει να προστατέψουν τον αϊτό που αποδεδειγμένα, έχει φτερά και πρέπει επιτέλους να πετάξει με αυτά.
υγ1: Αντί για υστερόγραφο σας παραθέτω αυτήν την φωτογραφία:
Έζησα αυτήν την εποχή (την χωρίς ίντερνετ) και νοιώθω ευλογημένος. Τα πιο νέα παιδιά για να σωθούν θα πρέπει να πάνε στο βιβλιοπωλείο αμέσως και να αφήσουν τα κινητά τους! Ίσως μετά από καιρό νιώσουν και τον ΠΑΟΚ διαφορετικά. Ισως τότε δεν ενδιαφερθούν ξανά για το check in του… διάσημου παίκτη του ΠΑΟΚ και λαχαταρίσουν απλά μια αφίσα τους, ενα σουτ, ενα γκολ…
Υγ2: Η ευχή του πραγματοποιήθηκε.Ο ΠΑΟΚ πήρε το πρωτάθλημα του 1985
