Από την μία το σημαντικό ευρωπαϊκό ματς και η σκέψη και άποψη μου πως μεγάλη ομάδα γίνεται κάποια μέσω της ευρωπαϊκής καταξίωσης και από την άλλη ο τραγικός θάνατος ενός φιλάθλου σε ποδοσφαιρικό γήπεδο της χώρας. Θα σας γυρίσω 31 χρόνια πίσω… Θα μου επιτρέψετε να μην γράψω κάτι δικό μου αλλά να αναδημοσιεύσω μετά από δεκαετίες άρθρο του 1983 ενός περιοδικού από την Αθήνα. Συγκεκριμένα μία εβδομάδα μετά το Μπάγερν Μονάχου-ΠΑΟΚ 0-0 και λίγες ημέρες μετά την αναμέτρηση Παναθηναϊκός-ΠΑΟΚ στην Αθήνα…
“Μαγεμένοι πήγαμε την Κυριακή στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας για να δούμε από πιο κοντά “δια ζώσης” τους ήρωες που είχαμε απολαύσει μέσω της τηλεοπτικής μετάδοσης του αγώνα στο Μόναχο. Και ο ΠΑΟΚ τίμησε όσους τον επισκέφθηκαν και τον καταχειροκρότησαν την Κυριακή. Το “πράσινο” αθηναϊκό γήπεδο έγινε τόπος ολόθερμης υποδοχής της αποθεωτικής 90λεπτης φιλοξενίας των ηρώων του ΠΑΟΚ. Οι οπαδοί του Παναθηναϊκού εξέφρασαν τα συναισθήματα που τους πλημμύρισαν βλέποντας τη μεγάλη ελληνική ομάδα να μετατρέπει σε “νάνο” ολόκληρη Μπάγερν. Οι Παναθηναϊκοί με την υπέροχη στάση τους έκαναν τον ΠΑΟΚ να αισθανθεί το μήκος και το πλάτος που είχε η επιτυχία του μέσα στο Μόναχο.Το πελώριο της απήχησης που είναι σε όλο το φάσμα του ελληνικού ποδοσφαίρου η διάκριση του. Ο ΠΑΟΚ αισθάνθηκε περήφανος και ευτυχής μέσα στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας.Και οι ποδοσφαιριστές του θα διαπίστωσαν με αμεσότερο τρόπο την πλατειά συγκίνηση που δημιούργησε ανάμεσα στους συναδέλφους τους η συγκλονιστική προσπάθεια που κατέβαλαν κόντρα στην αυτοκρατορία των Χένε, Ρουμενίγκε και Λάτεκ. Οι παίκτες του Παναθηναϊκού αντιμετώπισαν με σεβασμό τους “ασπρόμαυρους”. Και νομίζουμε ότι είναι από τους κυριότερους λόγους που η “τριφυλλοφόρος” ομάδα έχασε εντός έδρας τον πρώτο φετινό βαθμό της ήταν γιατί κοίτασε τους αντιπάλους της υπό την επήρεια του θαυμασμού και το σεβασμού για το 0-0 του Μονάχου και για την αρχαιοτραγωδιακή διαδικασία των 9-8 πέναλτις”.
Τι όμορφη στιγμή θα ήταν αυτή για όποιον την έζησε από κοντά. Στιγμές που έμειναν στην ιστορία. Στιγμές που μας θυμίζουν ότι δεν ήταν πάντοτε έτσι τα πράγματα στο ποδόσφαιρο αυτής της χώρας. Ούτε οι ομάδες, ούτε ο κόσμος, ούτε η κοινωνία ήταν πάντα έτσι…