Επέλεξα να μην βάλω ούτε τίτλο ούτε υπότιτλο σ΄ αυτό το θέμα. Δεν χρειάζεται άλλωστε. Το πρωτοσέλιδο του ΠΑΟΚΤΣΗ που κυκλοφόρησε την Παρασκευή 8-10-199 δεν χρειάζεται τίτλο. Είναι από μόνο του ο καλύτερος φόρος τιμής στα έξι αδικοχαμένα αετόπουλα. Ακόμα και σήμερα 15 χρόνια μετά, ο τίτλος φαντάζει -και είναι- ότι πιο ΠΑΟΚτσήδικο έχει γραφτεί για τα θύματα των Τεμπών. Γιατί απλά γράφτηκε από το χέρι του ανθρώπου που έφθασε πρώτος στο σημείο της τραγωδίας.
Ο πρόεδρος του συνδέσμου φίλων ΠΑΟΚ Τούμπας, και ψυχή του ΠΑΟΚΤΣΗ, Γιώργος Παπαδόπουλος, ήταν ο πρώτος άνθρωπος της οικογένειας του Δικεφάλου που έφθασε τα χαράματα εκείνης της “μαύρης” για την ιστορία και την οικογένεια του ΠΑΟΚ Δευτέρας στον τόπο του ατυχήματος, τρεις μόλις ώρες μετά το συμβάν. Τον είχαν προλάβει αστυνομικοί και πυροσβέστες που προσπαθούσαν να απεγκλωβίσουν τους τελευταίους ζωντανούς φιλάθλους μέσα από το μοιραίο λεωφορείο.
Το θέαμα που αντίκρισε δεν θα το ξεχάσει ποτέ στη ζωή του. Ήταν λίγο μετά τις 06.00. Οι αχτίδες του ήλιου άρχισαν να φωτίζουν την “κοιλάδα του θανάτου” και να αποκαλύπτουν το αποτέλεσμα του ατυχήματος που είχε προηγηθεί. Ρώτησε τους πυροσβέστες αν μπορεί να βοηθήσει. Του απάντησαν πως εκείνη την ώρα τα ασθενοφόρα έπαιρναν τους τελευταίους τραυματίες για να τους μεταφέρουν στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας και πως το επόμενο βήμα θα ήταν να αποσύρουν το λεωφορείο από το σημείο που βρέθηκε μετά τη σύγκρουση με το φορτηγό. Επιβεβαίωσαν παράλληλα τον αριθμό των νεκρών σβήνοντας και την τελευταία ελπίδα που είχε για κακή πληροφόρηση μέχρι εκείνη την ώρα.
Ήταν έτοιμος να αποχωρήσει όταν το μάτι του έπεσε πάνω σ΄ ένα ασπρόμαυρο κομμάτι πανί. Ίσα που φαινόταν παραχωμένο κάτω από θάμνους, 20 περίπου μέτρα από το αναποδογυρισμένο λεωφορείο. Κατέβηκε την απότομη πλαγιά, τράβηξε το πανί και διαπίστωσε ότι ήταν το αιματοβαμμένο πανό του συνδέσμου φίλων ΠΑΟΚ Κορδελιού που λίγες ώρες αργότερα παρέδωσε στα γραφεία του συνδέσμου. Το πανό που αναρτάται κάθε φορά στα κάγκελα της Τούμπας.
Ο τότε πρόεδρος του συνδέσμου φίλων ΠΑΟΚ Τούμπας (έμενε πάντα μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και ξέρω ότι δεν θα χαρεί για τη δημοσιοποίηση ενός μικρού μόνο κομματιού των γεγονότων) ήταν αυτός που εκείνο το βράδυ είχε ενημερώσει για το μοιραίο συμβάν, τον Σταύρο Καλαφάτη που με τη σειρά του ενημέρωσε τον Γιώργο Μπατατούδη προκειμένου να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες για να τεθεί σε κατάσταση πλήρους ετοιμότητας για την υποδοχή των τραυματιών εκείνο το χάραμα Δευτέρας, το Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας.
Είναι πολλές οι ιστορίες που δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας για την μαύρη εκείνη Δευτέρα της ΠΑΟΚτσήδικης οικογένειας και ιστορίας. Αυτή είναι ένα μέρος των δικών μου αναμνήσεων που πολλά χρόνια κρατώ μέσα μου και σήμερα αποφάσισα να γράψω. Ένα κομμάτι μόνο. Για όλα τα υπόλοιπα θα έρθει η ώρα.
- Το κείμενο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στις 4 Οκτωβρίου του 2014.
