Ξεκίνημα της σεζόν σε μπάσκετ και ποδόσφαιρο με δύο ομάδες χαμηλού μπάτζετ αλλά υψηλού… ΠΑΟΚτσήδικου ταμπεραμέντου που κατάφεραν μέσα σε λίγο καιρό να δώσουν πολλά χαμόγελα στους φιλάθλους.
Τα χρήματα λίγα. Στο μπάσκετ γιατί τόσα υπάρχουν, στο ποδόσφαιρο γιατί τόσα αποφασίστηκαν να δοθούν. Δύο ομάδες που το καλοκαίρι διαλύθηκαν και χτίστηκαν ξανά από την αρχή. Στο μπάσκετ γιατί πολλοί πετυχημένοι παίκτες αποφάσισαν να πάνε για τα λεφτά αλλού. Στο ποδόσφαιρο επειδή πέρσι υπήρξαν πολλοί αποτυχημένοι και άλλοι επειδή απλά δεν ήθελαν να μείνουν.
Οι δύο ομάδες λοιπόν για άλλους λόγους η κάθε μια ξεκινούσαν την σεζόν με αμφισβήτηση ή ακόμα και αδιαφορία. Αυτή του μπάσκετ έπρεπε να δείξει ότι το περσινό κατόρθωμα δεν είναι “φωτοβολίδα” και πως όπως αρμόζει σε ομάδες με μεγάλη φανέλα θα υπήρχε και συνέχεια παρά τις σημαντικές απουσίες. Στο ποδόσφαιρο καλούταν οι υπεύθυνοι να παρουσιάσουν ένα σύνολο που θα μπορούσε να παραμείνει αξιόμαχο και να κρατηθεί σε υψηλά στάνταρ παρά την μεγάλη μείωση του μπάτζετ.
Πάντως έχουν και ένα κοινό: Δεν τις πιστεύει ο κόσμος. Για άλλο λόγο την κάθε μία. Τα γήπεδα μισοάδεια ή μισογεμάτα. Σε Παλατάκι ή Τούμπα. Σε έναν ΠΑΟΚ που έχει ζήσει μεγάλες στιγμές με τον κόσμο του, οι δύο αυτές ομάδες έπρεπε να κάνουν και κάτι άλλο εκτός από όσα έπρεπε: Να πείσουν τον απλό φίλαθλο να έρθει στο γήπεδο.
Υπάρχει όμως και κάτι άλλο που είναι κοινό: Οι δύο τους πορεύονται με προπονητές, Έλληνες, που γνωρίζουν τι εστί ΠΑΟΚ, και που έχουν δοξάσει τον σύλλογο κατακτώντας μαζί του τρόπαια. Δύο προπονητές που αγαπούν την ομάδα, έχουν αποδείξει τις ικανότητες τους και μαζί δεν παίρνουν ούτε τα μισά που έπαιρναν προκάτοχοι τους.
Λίγοι έχουν γράψει στην ιστορία του ΠΑΟΚ το όνομα τους δίπλα στην λέξη τρόπαιο. Ο Σούλης Μαρκόπουλος και ο Άγγελος Αναστασιάδης είναι δύο από αυτούς του λίγους. Τυχαίο; Δεν νομίζω.
Το ξεκίνημα είναι κάτι περισσότερο από εκπληκτικό. Δεν μπορώ να ξέρω που θα φτάσουν και αν στο τέλος κάνουν κάτι παραπάνω απ΄ ότι τις προηγούμενες χρονιές. Πάντως αν ονειρεύεστε κάποιοι κούπες ακόμα και με τις “φτωχές” αυτές δύο ομάδες μάλλον καλά κάνετε. Στην τεχνική ηγεσία τους άλλωστε υπάρχουν άνθρωποι που έχουν το “know-how”. Δύσκολα θα βρεις πολλούς άλλους σε πάγκο ελληνικών ομάδων.
Οπότε γιατί όχι;
