Η επόμενη εβδομάδα αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς σύμφωνα με πληροφορίες θα γίνουν ανακοινώσεις που αναμένεται να φωτίσουν το μυστήριο της Αμφίπολης και το μεγάλο μυστικό της, όσον αφορά το πρόσωπο για το οποίο χτίστηκε ο μεγαλοπρεπής τύμβος.
Για την ώρα η ανασκαφική ομάδα έχει επιβραδύνει τις έρευνες λόγω της κακοκαιρίας και όπως αποκάλυψε η υπεύθυνη της ανασκαφής Αννα Παναγιωταρέα, τόσο η μαρμάρινη κεφαλή της Σφίγγας όσο και τα δύο κομμάτια από το αριστερό μαρμάρινο θυρόφυλλο, που βρέθηκαν στον τρίτο θάλαμο, έχουν μεταφερθεί για συντήρηση στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αμφίπολης.
Δύο ακόμη θραύσματα από τα σπασμένα φτερά των δύο Σφιγγών βρέθηκαν μέσα στα χώματα στην είσοδο του τρίτου και πιθανότατα ταφικού θαλάμου.
Με τα δύο αυτά τμήματα, όπως σημείωναν οι αρχαιολόγοι, σχεδόν συμπληρώνεται το παζλ των φτερών των Σφιγγών, σπασμένα κομμάτια των οποίων έχουν βρεθεί σε προηγούμενες φάσεις της ανασκαφής.
Να σημειωθεί ότι κατά την ανασκαφή στον πρώτο τοίχο σφράγισης, μπροστά από τις Σφίγγες, είχαν βρεθεί τα κυρίως τμήματα των φτερών των Σφιγγών που ήταν ένθετα στους κορμούς και ότι πλέον με όλα τα τμήματα και τα θραύσματα είναι δυνατή η πλήρης αποκατάστασή τους.
Την ίδια ώρα η μαρμάρινη κεφαλή της Σφίγγας, φαίνεται να επιβεβαιώνει την παρουσία τυμβωρύχων, που αναζητούσαν χρυσό και μέταλλα, στον αρχαίο τάφο. «Αποτελεί αναμφισβήτητα μία ακόμη απόδειξη ότι το μνημείο είναι συλημένο» δηλώνει στην εφημερίδα «Τα Νέα» ο καθηγητής κλασικής αρχαιολογίας Πέτρος Θέμελης.
«Απόδειξη που έρχεται να προστεθεί στις προηγούμενες: τις τρύπες στους τοίχους, τη σπασμένη πόρτα και τη φθορά στο ψηφιδωτό, καθώς πολλές φορές οι τυμβωρύχοι πίστευαν και σε ορισμένες περιπτώσεις δικαίως, ότι θα βρουν θησαυρούς κάτω από τα ψηφιδωτά δάπεδα» προσθέτει.
«Η εμπειρία μας έχει δείξει ότι η πρώτη γενιά τυμβωρύχων κυνηγά το χρυσάφι. Δεν της περνά από το μυαλό να αναζητήσει οτιδήποτε άλλο. Από το μνημείο της Αμφίπολης όμως έχουν περάσει και φτωχοί μεταλλοκυνηγοί που εμφανίζονται στον χριστιανικό Μεσαίωνα, δηλαδή κάπου στον 8ο-9ο αι. Πρόκειται για ανθρώπους που αναζητούν μέταλλο για να φτιάξουν κυρίως αγροτικά εργαλεία σε μια εποχή που οι εμπορικοί δρόμοι ήταν κλειστοί.
Εκαναν δηλαδή κάτι ανάλογο με αυτό που κάνουν σήμερα κάποιοι Τσιγγάνοι. Απλώς η πρώτη γενιά τυμβωρύχων έχει ως κίνητρο την απληστία. Θέλει το χρυσάφι. Και μπορεί να έδρασε και μόλις μια γενιά μετά από εκείνους που έφτιαξαν τον τάφο και γνώριζαν καλά το πολύτιμο περιεχόμενο του»
Στο συμπέρασμα ότι ο ένοικος του τάφου της Αμφίπολης είναι μεταγενέστερος του Μεγάλου Αλεξάνδρου και πιθανώς ο βασιλιάς της Μακεδονίας Κάσσανδρος, καταλήγει η βυζαντινολόγος ιστορικός, Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ, στη σύντομη μελέτη της με τίτλο «Εικασίες, Βεργίνα-Αμφίπολη».
Η γνωστή ιστορικός διερωτάται: «Πού, άραγε, θάφτηκαν ο ίδιος ο Κάσσανδρος(πέθανε στα 297 π.Χ.) και η σύζυγός του, Θεσσαλονίκη; Νομίζω ότι είναι πολύ πιθανόν ο οικιστής -που είχε, μάλιστα, καταλάβει την Αθήνα και είχε γνωρίσει το κτιριακό μεγαλείο της- να ανέγειρε μεγαλοπρεπές, για την οικογένειά του, μαυσωλείο στην Αμφίπολη».
Όπως αναφέρει η ίδια, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις και σε συνδυασμό με τις ιστορικές πηγές, μια προσωπικότητα με τα χαρακτηριστικά και τις ιδιαιτερότητες του Κασσάνδρου θα μπορούσε να είχε οραματιστεί και παραγγείλει ένα ταφικό μνημείο όπως αυτό της Αμφίπολης.
Πηγή: Εφημερίδες Τα Νέα και Έθνος
