To καλοκαίρι λίγο μετά το τέλος της προετοιμασίας, την ώρα που όλοι φωνάζαμε ότι ο ΠΑΟΚ θέλει μεταγραφές ο Άγγελος Αναστασιάδης δήλωνε πως: “Εγώ δούλεψα με την ομάδα, πλέον την αφήνω στη Παναγία”. Δεν γνωρίζω αν ο προπονητής του ΠΑΟΚ ξέρει μία κινέζικη παροιμία αλλά σίγουρα είναι η απόδειξη των λόγων της. Λένε λοιπόν οι Κινέζοι: “Καλύτερα ν’ ανάψεις ένα κερί παρά να καταριέσαι το σκοτάδι”. Την ώρα που όλοι μας… καταριόμασταν το σκοτάδι ο Άγγελος άναβε το κερί και με το μικρό αυτό φως προχώρησε και προχωράει το σκοτεινό μονοπάτι. Όμως προχωράει και έχει δρόμο φωτεινό. Δεν ξέρει αν ο δρόμος στο τέλος έχει αδιέξοδο, ξέρει όμως ότι δεν έμεινε στάσιμος και κάνει βήματα μπροστά.
Θέλει υπομονή βέβαια το πράγμα. Θα έρθουν ήττες στυλ Γκινγκάμπ, ματς που είναι αδύνατον να πάρει όπως με την Φιορεντίνα, τραυματισμοί όπως αυτή του Μακ που με τους Ιταλούς ;έπαιξε τον ρόλο της Απουσίες, γκρίνια, εμπόδια και κακουχίες. Όμως προχωράει με αυτό το κερί και με μεγάλη υπομονή. Υπομονή για τον ίδιο και τον κόσμο του ΠΑΟΚ που έχει μία κρυφή ελπίδα να δει τον Δικέφαλο να παλεύει ως το τέλος για το καλύτερο και παρόλο που οι αντίπαλοι του έχουν μαζί τους όλα… τα αθέμιτα Μέσα.
“Η υπομονή είναι πικρή, αλλά ο καρπός της είναι γλυκός”, έχει πει ο Ελβετός φιλόσοφος και συγγραφέας Ζαν-Ζακ Ρουσσώ. Κάτι θα ήξερε παραπάνω από εμάς. Αυτοί που θέλαν να δημιουργήσουν πρόβλημα στον προπονητή και τον ΠΑΟΚ όταν αυτός είπε ότι την αφήνω στην Παναγία την ομάδα, είπαν πως είναι τεμπέλης δεν κάνει τίποτα παρά μόνο προσευχές. Η αληθινή μετάφραση ήταν φυσικά πως δούλεψε όσο μπορούσε και πλέον η ομάδα θα δουλέψει όπως την έχει μάθει. Θα μπορούσε να το πει έτσι. Δεν το είπε. Δεν τον νοιάζει προφανώς τι θα πουν οι άλλοι παρά μόνο η ομάδα του. Και το στοίχημα το έχει ήδη κερδίσει ότι και να πετύχει ή δεν πετύχει ο ΠΑΟΚ. Κέρδισε άλλωστε την εκτίμηση των παικτών του. Μπορεί στην αρχή να… τα είδαν όλα κάποιοι με το “πεθαμένα” κτλ όμως στο τέλος όλοι έγιναν ένα δίπλα στον προπονητή. Ίσως γιατί πολύ απλά ο προπονητής του ΠΑΟΚ δεν… τους πούλησε ποτέ και ήταν πάντα ο εαυτός του. Με τα καλά και τα άσχημα του. Άλλωστε ο Νίτσε το έχει γράψει:”Πρέπει να είσαι ο εαυτός σου και όχι αυτός που θέλουν οι άλλοι”.
Ο ΠΑΟΚ όταν νικάει, δεν νικάει απλά: Διαλύει τον αντίπαλο. Τα τρίμπαλα και οι τεσσάρες πάνε και έρχονται. Υπάρχουν και οι κακές στιγμές αλλά η ομάδα αυτή βγάζει υγεία. Ο Γεωργιάδης που πλέον είναι στην Βέροια είπε σήμερα ότι αυτός ο ΠΑΟΚ έχει πειθαρχεία ενώ πέρσι δεν είχε. Ο Σαλπιγγίδης έχει δηλώσει ότι φέτος η ομάδα είναι ΟΜΑΔΑ ενώ πέρσι όχι. Οτι φέτος ξέρει ο ΠΑΟΚ τι θέλει στο γήπεδο ενώ πέρσι όχι. Το ξέρουμε και εμείς που ασχολούμαστε καθημερινά με το ρεπορτάζ του ΠΑΟΚ. Φέτος τα αποδυτήρια είναι αποδυτήρια πέρσι ήταν… (ας μην πω καλύτερα).
Μπαίνει λοιπόν ο Νοέμβριος και ο ΠΑΟΚ παραμένει πρώτος σε ένα μοναχικό αλλά όμορφο ταξίδι με άγνωστο προορισμό. Ταπεινή ομάδα που ποτέ δεν υποσχέθηκε περισσότερα απ΄ όσα μπορεί αλλά μερικές φορές μέσα στον αγωνιστικό χώρο μετατρέπεται… σε φονιά και βρίσκεται στην κορυφή του πρωταθλήματος.
Ο Αμερικανός συγγραφές Τζάκσον Μπράουν το χει πει: “Να υπόσχεσαι μόνο όσα μπορείς να πραγματοποιήσεις. Να πραγματοποιείς, όμως, περισσότερα απ’ όσα υποσχέθηκες”. Αυτό κάνει και ο ΠΑΟΚ. Μένει να δούμε πόσα θα πραγματοποιήσει!
