Ο ΠΑΟΚ τίμησε τον Ανέστη Αφεντουλίδη στο ματς με τον Πανθρακικό για την προσφορά του στην ομάδα από το 1965 έως το 1970. Σε αυτό το διάστημα έπαιξε σε 158 ματς και πέτυχε 58 γκολ!
Λίγες μέρες πριν κλείσει τα 73 του χρόνια, εξιστόρησε στα «Σπορ του Βορρά» στιγμές από το ένδοξο παρελθόν του στον Δικέφαλο, που συνδέθηκε και με τα πολλά γκολ που είχε πετύχει κατά του Ολυμπιακού!
Σύμφωνα με όσα είπε συνολικά είχε πετύχει 9 γκολ απέναντι στους ερυθρόλευκους!
ΤΟΝ ΕΙΧΑΜΕ «ΓΚΟΜΕΝΑ»!
Ο βετεράνος άσος του ΠΑΟΚ ρωτήθηκε αν μπορεί ο ΠΑΟΚ να παραμείνει πρώτος και μετά το αυριανό ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και είπε:
«Μακάρι να παραμείνει! Κάνω την προσευχή μου στην Παναγία, όπως λέει και ο Αναστασιάδης. Κοιτάξτε, εμείς τότε τον Ολυμπιακό τον είχαμε «γκόμενα» που λέμε. Με πάθος και καρδιά λέγαμε θα κερδίσουμε και το κάναμε. Είχαμε βέβαια και μεγάλο πριμ, 10.000 δραχμές το παιχνίδι.
Κέρδιζες τον Πανιώνιο κι έπαιρνες 2.500, έχανες, δεν έπαιρνες δραχμή. Και με Ολυμπιακό έπαιρνες 10.000! Όταν έβαζα γκολ στο Καραϊσκάκη, ο Ζαντέρογλου μου έλεγε « πάλι εσύ μας έκανες το γκολ» κι εγώ γελούσα»… Με είχε φοβηθεί το μάτι τους και όσο και να με πρόσεχαν, έβρισκα τον τρόπο να σκοράρω κατά του Ολυμπιακού».
Ο Αφεντουλίδης αποκάλυψε ότι μικρός ήταν Ολυμπιακός!
«Πιτσιρικάς ήμουν Ολυμπιακός! Τότε με Υφαντή, Θεοδωρίδη και άλλους. Οταν με πήρε όμως στην ομάδα του ο ΠΑΟΚ, έγινα ΠΑΟΚτσής μέχρι κόκαλο! Αν δεθείς με τον ΠΑΟΚ, αλλάζεις και ομάδα που λένε», τόνισε.
«ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΑΘΛΟΥΣ»
Στην προχθεσινή βράβευση ο Ανέστης Αφεντουλίδης είχε δίπλα του ένα από τα τέσσερα εγγονάκια του, τον 8χρονο Τάσο (έχει τ’ όνομά του). Η κόρη του ζει στην Ιταλία, ο γιος του εδώ στην Ελλάδα. Πώς ένιωσε όμως με τη βράβευση; «Η αλήθεια είναι ότι δάκρυσα! Και τότε και τώρα είδα κόσμο εξαιρετικό και θέλω να τους δώσω συγχαρητήρια. Με αγαπούσαν τότε και με στήριζαν πολύ και είμαι ευγνώμων για αυτό. Εμπαινα μέσα στο γήπεδο και με πείραζαν λέγοντας «δεν μπορείς Ανέστη» και έμπαινα μέσα και ήμουν ο καλύτερος. Θέλω να πιστεύω ότι άφησα ένα καλό όνομα στο ελληνικό ποδόσφαιρο».
Ο Ανέστης Αφεντουλίδης βρήκε την ευκαιρία μέσω των ΣΠΟΡ να ευχαριστήσει όλους τους Ελληνες φιλάθλους: «Ειλικρινά, θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλο τον φίλαθλο κόσμο της Ελλάδας, όχι μόνο του ΠΑΟΚ και της Καστοριάς. Πιστεύω ότι κατάλαβαν πως ήμουν και καλός χαρακτήρας. Ούτε πολλά λεφτά ήθελα, ούτε και τώρα θέλω. Αν ήθελα, θα ήμουν εκατομμυριούχος. Ημουν καθαρός παίκτης όχι μαφιόζικος και για την ομάδα… πέθαινα».
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΝΕΣΤΗΣ ΑΛΛΑ…
Μόνο οι παλαιότεροι μπορούν να θυμούνται ότι ο Αφεντουλίδης έχει βαφτιστεί Αναστάσιος (!) και όχι Ανέστης. «Από μικρό με έλεγαν Ανέστη και όχι Τάσο» θα μας πει, «με αποτέλεσμα να μου μείνει για πάντα». Και πράγματι, στην συλλογική μνήμη της συντριπτικής πλειοψηφίας των φιλάθλων, έχει μείνει ως Ανέστης Αφεντουλίδης.
Στην πενταετία που αγωνίστηκε στον ΠΑΟΚ (1965-1970), ο Αφεντουλίδης έχασε ελάχιστα ματς. Όπως θυμάται ο ίδιος «μπορεί να είναι και ρεκόρ, πάντως σε όσα ματς άρχισα στην ενδεκάδα, δεν έγινα ποτέ αλλαγή! Ποτέ! Και στα πέντε χρόνια που ήμουν στον ΠΑΟΚ, μόνο έναν μήνα έμεινα εκτός δράσης, από ένα χτύπημα του Αγγελου Σπυρίδωνα σε ματς με τον Αρη. Τι να σας πω. Ηταν «θάνατος» για μένα εκείνος ο μήνας! Εχοντας συνηθίσει να παίζω συνέχεια, μου κακοφάνηκε πολύ…».
«Όταν έπαιζα στον ΠΑΟΚ, η διοίκηση το βράδυ έκανε εφόδους στα σπίτια, για να δει αν είμαστε εκεί. Στο δικό μου σπίτι δεν ήρθαν ποτέ στα πέντε χρόνια! Ελεγαν «κοιμάται 100%». Κι όντως από τις 9 κοιμόμουν»!
Πώς είδε όμως από κοντά τον προχθεσινό ΠΑΟΚ κόντρα στον Πανθρακικό;
«Να σας πω την αλήθεια, προσωπικά δεν μου άρεσε πολύ. Γνώριζα βέβαια ότι είχε ελλείψεις και έλειπαν οι μισοί βασικοί παίκτες, αλλά εγώ κρίνω αυτό που είδα. Γενικά αν μία ομάδα κάνει πολύ ώρα να κατέβει από την μία στην άλλη εστία, είναι απαράδεκτο. Όταν έπαιζα εγώ, από το αριστερό μπακ η μπάλα σε ελάχιστο χρόνο ήταν στην επίθεση. Και ή θα την έδινα στον σέντερ φορ ή θα έκανα προσπάθεια από τα πλάγια. Τα παιδιά βέβαια ανέτρεψαν το αποτέλεσμα και για αυτό τους δίνω συγχαρητήρια, αυτό είναι υπέρ τους. Στα τελευταία λεπτά γύρισαν το ματς. Και το σημαντικό είναι ότι παρέμειναν στην πρώτη θέση πηγαίνοντας να παίξουν με τον Ολυμπιακό».
Ο ίδιος είχε πετύχει 9 γκολ (!) σε ντέρμπι ΠΑΟΚ – Ολυμπιακού, εντός κι εκτός έδρας. Τι θα συμβούλευε λοιπόν στους σημερινούς παίκτες του Αγγελου Αναστασιάδη;
«Απλά πράγματα, γιατί κάποια πράγματα στο ποδόσφαιρο δεν αλλάζουν. Να έχουν ψυχή και καρδιά. Να μην φοβηθούν καθόλου, ούτε λεπτό. Εγώ «έτρωγα» την κλοτσιά και δεν έκανα δέκα λεπτά να σηκωθώ, όπως έπεφτα, σηκωνόμουν κι έτρεχα, κυνηγούσα τη φάση. Θυμάμαι πως δεν παρατούσα το κυνήγι της μπάλας, αν δεν περνούσε εκτός αγωνιστικού χώρου. Μπορεί να βρει σε μία τούφα χόρτο, να βρει σε νερά και να κόψει ταχύτητα, ίσα για να την προλάβεις. Η επιμονή μου και το πείσμα μου να μην εγκαταλείπω την προσπάθεια με δικαίωναν πάντα. Αν είσαι μέσα στον αγωνιστικό χώρο, κυνηγάς τα πάντα και δεν σταματάς ποτέ. Πρέπει να έχεις το τσαγανό, να έχεις καρδιά και να παλεύεις συνέχεια. Με αυτά ο ΠΑΟΚ μπορεί να κερδίσει».
ΤΑ ΠΟΛΛΑ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑΤΑ ΤΟΥ
Το κοντέρ για τον Ανέστη Αφεντουλίδη στον ΠΑΟΚ, «έγραψε» 158 συμμετοχές και 58 γκολ. «Χρησιμοποιούσα και τα δύο πόδια, αλλά λίγοι ξέρουν ότι είμαι δεξιοπόδαρος κι ας καθιερώθηκα ως αριστερό εξτρέμ. Σ’ ένα ματς με τον Πανσερραϊκό, ο Τσάκναντι επέμενε να με βάλει δεξί εξτρέμ, ο κόσμος του φώναζε δεν μπορεί δεξιά και στο δεκάλεπτο μου άλλαξε πλευρά και σκόραρα!
Στις 26/11/ 1967 ο Αφεντουλίδης πέτυχε το γκολ της νίκης του ΠΑΟΚ (0-1) μέσα στο «Καραϊσκάκη». Είναι πρώτος σκόρερ σε εκτός έδρας με τον Ολυμπιακό (3 γκολ) μαζί με τους Κούδα, Παντελή Κωνσταντινίδη και Παντελή Καφέ. Εχει πετύχει γκολ με απευθείας κόρνερ (!) σε ΠΑΟΚ – Ολυμπιακός στην Τούμπα. Το Σεπτέμβριο του 1969 ο ΠΑΟΚ κατακτά το πρωτάθλημα του ΟΠΑΠ (μιας μίνι διοργάνωσης που γίνονταν για την υποστήριξη της λειτουργίας του ΠΡΟΠΟ σε θερινή περίοδο) πριν την έναρξη διεξαγωγής πρωταθλήματος. Στον τελικό αυτής της διοργάνωσης στη Λαμία, ο ΠΑΟΚ επιβάλλεται 2-0 του Ολυμπιακού με δυο δικά του γκολ. Σε ντέρμπι πρωταθλήματος σκόραρε κατά του Ολυμπιακού 7 φορές.
Ο ίδιος θυμάται επίσης: «Την περίοδο 1969-70 σε ΠΑΟΚ – Ολυμπιακός ήμουν ο καλύτερος των 22. Χάσαμε 1-2 και πέτυχα το γκολ. Ηταν η τελευταία μας ήττα από τον Ολυμπιακό, πριν την παράδοση των 23 αήττητων ετών με τους ερυθρόλευκους, που έσπασε το 1992. Ο Αφεντουλίδης πέτυχε και το πρώτο γκολ στην ιστορία της Καστοριάς στην Α’ Εθνική ( 9/9/ 1974 τον ΠΑΣ Γιάννινα με 1-0).
