Μεταγραφική περίοδος ξεκινάει και φυσικά πάντα αυτοί που έχουμε είναι χειρότεροι από αυτούς που θα έρθουν. Όμως αυτοί που είναι εδώ, είναι πρώτοι. Όχι τώρα, όχι χθες αλλά από την αρχή. Έτσι λοιπόν καλύτερα όλοι να επικεντρωθούμε στον αγώνα στα Ιωάννινα και στην Λιβαδειά και όχι σε κάτι άλλο που αυτή την στιγμή δεν είναι στον ΠΑΟΚ.
Σίγουρα υπάρχει ανάγκη για ενίσχυση έτσι ώστε να μπορέσει ο Δικέφαλος να αντεπεξέλθει όμως κανείς δεν σου εγγυάται την επιτυχία στις μεταγραφές. Ούτε κανείς μπορεί να είναι σίγουρος πως ο ΠΑΟΚ ακόμα και αν κάνει διάνα στις μεταγραφικές του κινήσεις θα βγει πρωταθλητής. Ας “αγαπήσουμε” λοιπόν πρώτα την ομάδα που έχουμε τώρα και είναι πρώτη και θα βρούμε χρόνο να… αγαπήσουμε και αυτούς που θα έρθουν. Άλλωστε αν δεν δεχτούμε επιτέλους όσους ήδη φορούν την ομάδα πως θα… αντέξουμε τους υπόλοιπους;
Τι θέλω να πω με αυτό; Πως δεν είναι το παν οι μεταγραφές και πως είναι λίγο άδικο να υποβαθμίζουμε τους υπάρχοντες ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ με το μυαλό σε κάποιους που… ίσως και να μην έρθουν ποτέ.
Το παν είναι αρχικά να καταφέρει η ομάδα να βγάλει τον δύσκολο Δεκέμβριο χωρίς απώλειες. Έχει κλατάρει ο ΠΑΟΚ. Αυτό φαίνεται. Οι προσθήκες θα φέρουν τις απαραίτητες ανάσες. Όμως θα πρέπει να κρατήσουν και το κλίμα στα αποδυτήρια όπως έχει. Να διατηρήσουν την ηρεμία της ομάδας. Oπότε γίνεται κατανοητό δεν αρκεί αυτοί που θα έρθουν να είναι μόνο καλοί ποδοσφαιριστές αλλά και να μπορέσουν να “δέσουν” και με τους υπόλοιπους και όχι μόνο στον αγωνιστικό χώρο.
Ας χαλαρώσουμε λοιπόν όλοι διότι η μεγαλύτερη νίκη δεν θα είναι αν έρθει ο χ ή ο ψ παίκτης, αλλά αν καταφέρει η ομάδα να πάρει τα επόμενα σημαντικά ματς.
Έχουμε χρόνο για να ασχοληθούμε με τους ποδοσφαιριστές που θα έρθουν και σίγουρα μετά από τις επόμενες σερί κρίσιμες αναμετρήσεις θα υπάρξουν εξελίξεις στα μεταγραφικά. Ας κάνουμε περισσότερη υπομονή και λιγότερο θόρυβο και και ας ελπίσουμε ότι κάτι καλό μπορεί να έρθει.
