Τα… τσακάλια του χρηματιστηρίου και των οικονομικών την ξέρουν καλά την φράση. Στην δική τους αργκό όταν ακούνε την φράση «το τίναγμα της ψόφιας γάτας» ή αγγλιστί «dead cat bounce» κουνάνε στωικά το κεφάλι. Δεν είναι για καλό…
Τι σημαίνει η φράση σε απλά ελληνικά; Είναι η απρόσμενη και απότομη ανοδική αντίδραση της αγοράς, μετά από παρατεταμένη πτώση που έχει οδηγήσει σε καταστροφή τους περισσότερους μικροεπενδυτές. Η αντίδραση αυτή όμως δεν είναι βιώσιμη, μα τεχνητή και μικρής διάρκειας. Παρά το τίναγμα (και τις επτά της ζωές) η γάτα τελικά τα τινάζει τα πέταλα. Κάτι σαν τον ανθρώπινο επιθανάτιο ρόγχο. Κάτι σαν την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας τα τελευταία χρόνια.
Που κολλάει «το τίναγμα της ψόφιας γάτας» με το ποδόσφαιρο και δη με τον ΠΑΟΚ; Κολλάει και… παρακολλάει. Ξερά να το πάρει κανείς. Πρώτη φορά η γάτα τινάχτηκε στην Λιβαδειά. Παρά το διαιτητικό και αγωνιστικό σφυροκόπημα από τους γηπεδούχους, το καλό άστρο της Βηθλέεμ βοήθησε τον ΠΑΟΚ να κάνει ρεβεγιόν στην κορυφή. Η γάτα ξανατινάχτηκε απέναντι στον Πανιώνιο. Οι «κυανέρυθροι» ήταν μακράν η καλύτερη ομάδα στο γήπεδο. Ο Πανιώνιος έπαιζε κανονικό ποδόσφαιρο και ο ΠΑΟΚ έμοιαζε να έχει προβλήματα δυσπεψίας από το πολύ φαί στις γιορτές. Ο Πανιώνιος έφτιαξε τις πιο ποδοσφαιρικές, τις πιο καθαρές φάσεις, όμως at the end of the day ο ΠΑΟΚ ήταν αυτός που κέρδισε. Τρίτη φορά η γάτα δεν ξανατινάζεται…
Ο ΠΑΟΚ μοιάζει με ένα ασθενή που ξεκίνησε με ένα αθώο βηχαλάκι, αυτό εξελίχθηκε σε πυρετό και αργότερα σε λοίμωξη. Ο ασθενής έστω και αργά εδέησε να πάει σε γιατρό, αυτός του έδωσε την συνταγή, όμως εκείνος αρνείται να πάει στο φαρμακείο να πάρει την αντιβίωση. Αν οι ενισχύσεις δεν καταφθάσουν άμεσα (ο μπαρουτοκαπνισμένος Ουσέρο είναι μία κίνηση άμεσης ενίσχυσης σε ζωτική θέση, όπου έχει χτυπήσει ο ιός) τότε ο ασθενής νομοτελειακά θα καταλήξει σε κάποια νοσοκομειακή κλίνη. Οι μεταγραφές δεν είναι πανάκεια, ούτε λύνουν όλα τα προβλήματα, μα είναι σαν τα αντιβιοτικά. Στην σωστή δοσολογία θεραπεύουν. Με υπερβολική δόση σε… στέλνουν αδιάβαστο. Χωρίς αυτά, αργείς να γίνεις καλά.
Υπάρχει και το μεταφορικό τίναγμα της ψόφιας γάτας. Χωρίς καμία διάθεση ειρωνικής, δηκτικής (εννοείται και ρατσιστικής) διάθεσης, ο Σαρλ Ιτάνζ εδώ και μήνες ήταν μία… ψόφια γάτα. Έκανε την πιο άχαρη (ή για άλλους την πιο ονειρεμένη) δουλειά στον κόσμο. Τερματοφύλακας ρεζέρβα. Συμμετέχεις στις προπονήσεις, παίζεις στα διπλά, κάνεις ταξιδάκια και χρησιμεύεις μόνο στο ζέσταμα. Ούτε πίεση, ούτε ευθύνες, ούτε σκοτούρες. Και ο… μισθουλάκος πέφτει κανονικά.
Ο Καμερουνέζος είναι σεσημασμένος μποέμ, έχει ράθυμο στυλ, δείχνει μονίμως νυσταγμένος ή αγουροξυπνημένος (ανάλογα πως τον βλέπει κανείς), έμοιαζε για μήνες με κακό σπυρί που αδυνατούσε να αποχωριστεί ο ΠΑΟΚ, μα να που χρειάστηκε να… τιναχτεί κι αυτός. Ο τραυματισμός του Γλύκου, τον έβγαλε από την απραξία και απέναντι στον Πανιώνιο ο Ιτάνζ ξεσκούριασε τα… γάντια του. Οι τρεις-τέσσερις αποκρούσεις του δεν ήταν… κλάσης, ήταν από αυτά που πρέπει να βγάζει ένας κανονικός τερματοφύλακας, μα καμιά φορά τα αυτονόητα είναι και τα πιο δύσκολα. Αυτή τη φορά, τον μισθό του τον δικαιολόγησε και με το παραπάνω.
Υπάρχει και μία τρίτη ερμηνεία για αυτό το περίφημα… τίναγμα. Το τίναγμα της γάτας που αδυνατεί να καταλάβει ποιο είναι τελικά το χέρι που την χαϊδεύει και τινάζεται αλλοπρόσαλλα δεξιά και αριστερά, αφήνοντας τελικά νυχιές σε όλους. Τελικά ευνοήθηκε κάποιος στην «Τούμπα» ή απλά εκτέθηκε κάποιος που δεν ήξερε πώς να σφυρίξει; Απόλυτη ανομοιομορφία σφυριγμάτων σε ότι αφορά τις επαφές, κακή τήρηση κανονισμών / πειθαρχικού ελέγχου, καμία αίσθηση της ροής και του feeling του ματς. Ένας άρχων που τσιμπάει στην βουτιά του Κολοβού και δείχνει βούλα, ένας ρέφερι που με τις αλλοπρόσαλλες αποφάσεις του διαλύει την ροή του ματς και βγάζει από τα ρούχα του όλο τον ΠΑΟΚ στο πρώτο μισάωρο, ένας ρέφερι που ξεχνάει να αποβάλει τον Κολοβό για καθαρό χέρι / δεύτερη κίτρινη λίγο πριν το φινάλε του ημιχρόνου, είναι ο ίδιος άνθρωπος που… μαλακώνει στην επανάληψη, που ισορροπεί τα σφυρίγματα και δείχνει βούλα στο… τίναγμα της γάτας, την κλασική κίνηση που κάνει ο Δημήτρης Παπαδόπουλος για να πάρει σφύριγμα, έχοντας κερδίσει επαφή. Η ακέφαλη ΕΠΟ πιθανώς να φέρνει μία νευρικότητα σε κάποιους.
Το τίναγμα της γάτας ταιριάζει και με την εικόνα στην εξέδρα. Ξέρω, το κρύο έκανε μέχρι και τα… νύχια να τουρτουρίζουν. Ξέρω το δεκάρικο / εικοσάρικο δεν περισσεύει σε κανέναν. Ο κόσμος όμως ήταν λιγότερος από ποτέ. Ασύμβατη εικόνα με ομάδα που μετά από 30 χρόνια είναι τέτοια εποχή στην κορυφή. Ασυναίσθητα, ο κόσμος σηκώθηκε από τα καρεκλάκια εκεί κάπου στο 67’ όταν ο ΠΑΟΚ άρχισε να σφίγγει την μέγγενη και να πιέζει ασφυκτικά για το τρίτο γκολ. Μετά από 3-4 λεπτά ήρθε το πέναλτι. Μπορεί και να το πήρε η φωνή του κόσμου.
Υπό τις παρούσες συνθήκες η γάτα δεν έχει πολλές ζωές ακόμα. Ξόδεψε κάνα δυο – τρεις. Είναι όμως ακόμα ζωντανή. Και σε πείσμα όλων νιαουρίζει επιδεκτικά από την σκεπή…
ΥΓ: Δύο λόγια για την μεγαλύτερη απάτη που υπάρχει στο τηλεοπτικό ποδόσφαιρο που λέγεται «γραμμές οφσάιντ». Η γραμμή που βγαίνει σε κάθε τηλεοπτική μετάδοση εστιάζει μόνο στα πόδια των παικτών, διότι είναι αδύνατον να υπάρχει μία νοητή 3D γραμμή που να δείχνει την απόλυτη ευθεία ανάμεσα σε δύο παίκτες. Αυτό είναι η μεγαλύτερη οφθαλμαπάτη, αφού ο κανονισμός δεν αναφέρεται στα πόδια αλλά σε οποιοδήποτε μέρος του σώμυος (κεφάλι, κορμός, όχι όμως χέρια) προεξέχει. Στο προκείμενο. Στο ακυρωθέν τρίτο γκολ του Πανιωνίου, τα πόδια του επιτιθέμενου και του αμυνόμενου είναι στην ίδια ευθεία. Ξεκάθαρο. Ας παραβλέψουμε το γεγονός ότι η κίτρινη γραμμή της τηλεοπτικής μετάδοσης δεν είναι παράλληλη με την γραμμή της μεγάλης περιοχής. Ο κορμός του παίκτη του Πανιωνίου είναι σαφώς πιο μπροστά από αυτόν του αμυνόμενου, ενώ η αντίθετη φορά κίνησης ανάμεσα στους δύο παίκτες (ο ένας τραβιέται, ο άλλος βγαίνει μπροστά) δημιουργεί την ψευδαίσθηση στην γρήγορη κίνηση πως ο παίκτης του Πανιωνίου είναι πολύ οφσάιντ. Επειδή στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει πολύ ή λίγο οφσάιντ, αλλά σκέτο οφσάιντ, ο παίκτης του Πανιωνίου είναι οφσάιντ. Οριακά μεν, αλλά οφσάιντ. Φοβερά δύσκολη απόφαση για τον βοηθό, αφού χρειάζονται πολλά ριπλέι για να διαπιστωθεί η εγκυρότητα ή η παράβαση, αλλά έστω και με το ένστικτο του, αυτός αποφασίζει σωστά και ακυρώνει το γκολ. Οτιδήποτε άλλο ακούτε / διαβάζετε είναι εκ του πονηρού. Εύνοια σε σωστή διαιτητική απόφαση δεν υφίσταται ως έννοια…