Την ώρα που επιβιβαζόμουν στο αεροσκάφος που θα μετέφερε την αποστολή του ΠΑΟΚ από τη Μυτιλήνη στη Θεσσαλονίκη, είδα τον Αγγελο Αναστασιάδη να κάθεται στις πρώτες θέσεις με τα μάτια κλειστά. Αντιλήφθηκα ότι δεν κοιμόταν αλλά ότι αναζητούσε λίγα λεπτά ηρεμίας και γαλήνης για να “ρίξει” τους σφυγμούς του. Να επιστρέψει στην πραγματικότητα. Στάθηκα όρθιος μπροστά του και χωρίς ένταση στη φωνή μου του είπα: “Συγχαρητήρια για όσα πέτυχε σήμερα η ομάδα. Είστε άξιοι όλοι σας. Δώσατε στον κόσμο το δικαίωμα να αισθανθεί υπερήφανος”.
Ο προπονητής άνοιξε τα μάτια του, με ευχαρίστησε και συνέχισε:”Δεν είμαστε καλά Κωνσταντίνε. Δεν είμαστε καλά. Δεν θα αντέξουμε. Θα μας πεθάνουν”. Τον χαιρέτησα και συνέχισα στον διάδρομο του αεροσκάφους μέχρι να βρω τη θέση μου. Ακούγοντας τον, ανατρίχιασα. Αντιλήφθηκα ότι πέρα από τη νίκη οι πληγές που μένουν στις ψυχές των παικτών και των μελών της τεχνικής ηγεσίας δεν κλείνουν εύκολα.
Ο Αναστασιάδης κυριολεκτούσε. Δεν μιλούσε μεταφορικά. Αισθάνθηκε να κλονίζεται η υγεία του. Το ξέρω γιατί την ένταση που ένιωσε και ένιωσαν οι συνεργάτες του και οι παίκτες του ΠΑΟΚ, τη νιώσαμε όλοι όσοι βρεθήκαμε στο γήπεδο. Ήταν μια πραγματική φρίκη όσα έγιναν από τον Μήτσιου στη Μυτιλήνη. Όπως φρίκη ήταν και όσα έκανε εις βάρος του ΠΑΟΚ ο Παππάς στη Λιβαδειά. Συνειδητοποίησα ότι τη νίκη στο Καραισκάκης την πληρώνει και θα εξακολουθήσει να την πληρώνει πολύ ακριβά ο ΠΑΟΚ. Από τις εκφράσεις στα πρόσωπα των παικτών μπορούσες να αντιληφθείς ότι η ψυχολογική φόρτιση δεν τους επέτρεψε να χαρούν τη μεγάλη ανατροπή που πέτυχαν κόντρα στην Καλλονή. Δεν υπήρχε διάθεση. Δεν υπήρχε κέφι. Κλειστά στόματα και πρόσωπα σκυθρωπά. Λες και είχε χάσει η ομάδα.
Στη διάρκεια του ταξιδιού σκεφτόμουν πόσο μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να αντέξουν τον βιασμό της ψυχής τους, της προσωπικότητας τους και της επαγγελματικής τους υπόστασης. Στη Λιβαδειά έπαιξαν στα όρια τους. Στην Τρίπολη δεν πρόλαβαν να καταλάβουν τι έγινε, ανεξάρτητα από την κακή μέρα στην οποία βρέθηκαν. Στη Μυτιλήνη ξεπέρασαν τον εαυτό τους. Δεν είναι μακριά η μέρα που θα αδειάσουν οι ψυχές τους και θα στερέψουν οι δυνάμεις τους αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση.
Άνθρωποι είναι, θα λυγίσουν. Όταν διαπιστώνεις ότι παλεύεις μόνος σου το θηρίο -όπως χαρακτηριστικά δήλωσε και ο Στέφανος Αθανασιάδης μετά το τέλος του αγώνα στη Μυτιλήνη- αισθάνεσαι να σε εγκαταλείπουν και οι δυνάμεις σου. Η λύση σ΄ αυτή την περίπτωση είναι μια. Να αντλήσουν παίκτες, προπονητές και διοίκηση, δύναμη από τον κόσμο. Να αισθανθούν ότι δεν είναι μόνοι. Να νιώσουν ότι κάθε πάσα τους, κάθε κεφαλιά τους, κάθε σουτ που επιχειρούν έχει τη δύναμη της θετικής αύρας χιλιάδων οπαδών της ομάδας.
Η ασφυκτικά γεμάτη Τούμπα στα επόμενα εντός έδρας παιχνίδια είναι η “ένεση” που χρειάζεται η ομάδα για να συνεχίσει να δίνει τον άνισο αυτό αγώνα μέχρι το τέλος. Θέλουμε το πρωτάθλημα κόντρα στη χειρότερη παράγκα που δημιουργήθηκε ποτέ στο Ελληνικό ποδόσφαιρο αλλά δεν σηκωνόμαστε από τις πολυθρόνες. Περιμένουμε πότε θα τελειώσει το παιχνίδι για να γράψουμε απαξιωτικά σχόλια ή πότε θα βγούμε στο ραδιόφωνο να πουλήσουμε εξυπνάδα. Αν ο κόσμος δεν σηκωθεί από τους καναπέδες, αν δεν μετατρέψει την Τούμπα σε “κολαστήριο” για τους αντιπάλους και τους διαιτητές που θα έρθουν στη συνέχεια, δεν δικαιούμαστε να ζητάμε πρωτάθλημα.
Αυτή είναι η αλήθεια και σε όποιον αρέσει. Όσο μένετε μακριά από την ομάδα, παίζετε το παιχνίδι του συστήματος όπως έγραψα κι άλλες φορές το τελευταίο διάστημα. Να είστε λοιπόν ΠΑΟΚ στο γήπεδο και όχι στα πληκτρολόγια και τα τηλέφωνα των ραδιοφωνικών σταθμών.
Υ. Γ. 1 Υπάρχει και δεύτερη λύση, την οποία απλά αναφέρω. Να γκρεμίσεις το σύστημα της αλητείας και της βρωμιάς που διαλύει το ποδόσφαιρο. Δεν είναι όμως εύκολο και άμεσο κάτι τέτοιο. Χρειάζεται χρόνος και σωστές κινήσεις. Δεν είναι μακριά η μέρα που θα αναπνεύσουμε ελεύθερα. Μέχρι τότε όμως είναι επιτακτική ανάγκη να αισθανθούν όλοι στην ομάδα ότι ο κόσμος είναι στο πλευρό τους. Οτι στηρίζει την προσπάθεια τους. Οτι αναγνωρίζει τον αγώνα που δίνουν κόντρα στη σαπίλα που του ποδοσφαίρου. Αν νιώσουν να τους στηρίζει η ανάσα εκατοντάδων χιλιάδων ΠΑΟΚτσήδων, θα βρούνε τα απαραίτητα ψυχικά αποθέματα για να συνεχίσουν να παλεύουν το… θηρίο.
Υ. Γ. 2 Ο Μαντζουράκης απολύθηκε με εντολή από το λιμάνι. Η δήλωση του περί ΠΑΟΚ και πρωταθλήματος προκάλεσε φοβερό εκνευρισμό στο Πασαλιμάνι το βράδυ της Τετάρτης. Ωστόσο δηλώνω μετά βεβαιότητας ότι δεν υπάρχουν ομάδες-δορυφόροι του Ολυμπιακού στο Ελληνικό ποδόσφαιρο.
