Αν πάρουμε γενικολογώντας το χθεσινό ντέρμπι, απλά ως ένα ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός, τότε λίγα πράγματα έχουμε να σχολιάσουμε. Ήταν ένα 0-0 που ελάχιστα θα θυμόμαστε, ένα παιχνίδι χωρίς συγκινήσεις που εύκολα θα χαθεί ανάμεσα στις δεκάδες αναμετρήσεις των δυο ομάδων που έγραψαν ιστορία για διαφορετικούς κάθε φορά λόγους. Το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό στην Τούμπα αποτελεί σημείο αναφοράς σε μια σεζόν, όχι όμως τώρα.
Επειδή όμως αυτό που μας ενδιαφέρει δεν είναι σκέτο το ντέρμπι αλλά ο ΠΑΟΚ, τότε όντως υπάρχουν πολλά να υπογραμμιστούν. Και δεν είναι καθόλου ευχάριστα. Γιατί επ’ ουδενί δεν μπορώ να δεχτώ τις χθεσινές δηλώσεις του Άγγελου Αναστασιάδη ότι σταμάτησε ο κατήφορος. Ίσως μπορεί να βρήκε σε καμιά… γούβα, αλλά αλίμονο αν σταμάτησε μετά από τέτοια εμφάνιση. “Αν παίζαμε όπως με τον ΟΦΗ, θα τρώγαμε 5” είπε ο τεχνικός του Δικεφάλου. Αν το μέτρο σύγκρισης ήταν η τραγική εμφάνιση της Κρήτης, τότε τη χάσαμε την μπάλα…
Ούτε μπορώ να δεχτώ ότι ο ΠΑΟΚ έπαιξε χθες για το “μη χείρον”. Αυτό δεν είναι ΠΑΟΚ. Αυτό δεν είναι καν Άγγελος Αναστασιάδης, αν θέλετε. Δεν περίμενα θαύματα. Δεν περίμενα ότι ο Δικέφαλος μετά από 2-3 μήνες αγωνιστικής καθίζησης, θα έβγαζε μάτια. Ευελπιστούσα όμως σε μια αντίδραση, να δείξει η ομάδα ένα πείσμα, να δείξει ότι μπορούσε αλλά δεν την άφησαν. Ούτε καν αυτό δεν κατάφεραν.
Ο ΠΑΟΚ έπαιζε σχεδόν πλήρης, έχοντας στην 11αδα του τις δυο σημαντικές προσθήκες του χειμώνα και με 30.000 κόσμο στο πλευρό του. Για άλλη μια φορά όμως ήταν απελπιστικός στη δημιουργία, άνευρος, πλέον και φοβισμένος. Με ελάχιστες φάσεις, καμιά έμπνευση, κανέναν αυτοματισμό. Με παίκτες που φαίνονταν περισσότερο σαν μονάδες, παρά σαν ομάδα.
Ο κατήφορος όχι μόνο δε σταμάτησε αλλά είναι δύσκολο να μη φτάσει μέχρι το τέλος του. Αν τα πάρουμε με τη σειρά, ο ΠΑΟΚ έχασε την Ευρώπη, έχασε το κύπελλο, έχασε το πρωτάθλημα, πλέον χθες έχασε και τη 2η θέση. Ποιος είναι ο επόμενος στόχος; Να μπει στα πλέι-οφ; Και τι θα κάνει όταν φτάσει σε αυτό το μίνι-τουρνουά υπό αυτές τις συνθήκες εντός και εκτός αποδυτηρίων;
Ο οργανισμός του ΠΑΟΚ πλέον πρέπει να κοιτάξει την επόμενη μέρα κι αυτό είναι μονόδρομος. Μπορεί να αφήσει τον Αναστασιάδη να ολοκληρώσει τη σεζόν και το έργο του, αλλά είναι υποχρεωμένος διοικητικά και οργανωτικά να προετοιμάσει τη νέα σεζόν. Φυσικά από τώρα. Χωρίς να περιμένει που θα καταλήξει η χρονιά. Επιτέλους ας δημιουργήσει σε βάθος και με ορίζοντα και όχι περιστασιακά. Η λογική “είμαι κοντά στον Ολυμπιακό στα μέσα της σεζόν, μπορεί να πάρω το πρωτάθλημα, κάνω μεταγραφές” πρέπει να φύγει και να μην ξανάρθει.
Παράλληλα λοιπόν με την τελική ευθεία του πρωταθλήματος, ό,τι κι αν φέρει αυτή (και μακάρι να είναι η 2η θέση), η ΠΑΕ πρέπει να δουλεύει για το 2015-16. Στελέχη, προπονητής, ρόστερ, αγωνιστικό πλάνο, πολιτική στο προσκήνιο και παρασκήνιο του ελληνικού ποδοσφαίρου, στόχοι. Και φυσικά, όλα αυτά έχουν αρχή και τέλος τον Ιβάν Σαββίδη.
ΥΓ. Πλέον δεν αντιδρούμε καν στα χημικά που “τρώμε” κάθε χρόνο στο ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός, έτσι; Το θεωρούμε ως δεδομένο; Για όλους εμάς το λέω. Ναι, και για εσάς στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Με τις υγείες μας…
