Οι Αμερικάνοι το λένε lose-lose situation. Οι επιλογές που έχεις είναι δυο, σε όποια κι αν προχωρήσεις, βγαίνεις χαμένος. Ε, κάπως έτσι…
Για άλλη μια φορά, ο οργανισμός ΠΑΟΚ του Ιβάν Σαββίδη είχε να διαχειριστεί μια κατάσταση που αφορά τον πρώτο προπονητή της ομάδας. Να διαχειριστεί μια ατμόσφαιρα, τόσο εντός όσο και εκτός ομάδας, καταθληπτική που θα οδηγήσει είτε στην απαξίωση είτε στην ακραία αντίδραση. Μια κατάσταση για την οποία φυσικά φταίει πρώτα και κύρια ο ίδιος (ο ΠΑΟΚ του Σαββίδη).
Με την ίδια μαθηματική ακρίβεια, ο Δικέφαλος έφτασε την Άνοιξη να διερωτάται: Να μείνει ή να φύγει ο Αναστασιάδης; Να μείνει ή να φύγει ο Στέφενς; Να μείνει ή να φύγει ο Δώνης; Δείγματα ασόβαρης νοοτροπίας, σαθρών βάσεων που μπαίνουν στο ξεκίνημα κάθε σεζόν, τραγικού προγραμματισμού και μηδαμινής ικανότητας διαχείρισης κρίσεων.
Και ποια λοιπόν θα ήταν η σωστή απόφαση για τον Τζακ Αγγελίδη; Να κρατήσει τον Άγγελο μέχρι το τέλος της σεζόν δείχνοντας ότι δεν επηρρεάζεται από την έξωθεν (και έσωθεν) ατμόσφαιρα. Να αφήσει έναν προπονητή να ολοκληρώσει το έργο του. Ίσως όμως μέχρι τότε, ο ΠΑΟΚ να διαλυόταν στα εξ ων συνετέθη. Προτίμησε την άλλη επίσης λανθασμένη απόφαση. Να τον διώξει. Κάτι που σημαίνει ότι ο Δικέφαλος για τρίτη συνεχόμενη σεζόν απολύει μεσούσης της σεζόν τον προπονητή που επέλεξε μετά Βαϊων και κλάδων το καλοκαίρι, για να δώσει τα κλειδιά στον ίδιο υπηρεσιακό τεχνικό: τον Γιώργο Γεωργιάδη! Πόσο σουρεαλιστικό…|
Σε αυτή καθαυτήν την κατάσταση με τον Αναστασιάδη ήταν ξεκάθαρο ότι είχε χάσει το παιχνίδι από καιρό. Απομακρυνόταν κάθε μέρα και περισσότερο από την πραγματικότητα, “χτίζοντας” μια δική του, εικονική. Αυτή που θα τον εξάγνιζε από τα δικά του λάθη που ποτέ δεν παραδέχθηκε. Δεν ήταν η πρώτη φορά. Δεν προκάλεσε εντύπωση. Δεν προκάλεσε ούτε καν αντίδρασεις, δείγμα της απαξίωσης που βίωνε το τελευταίο διάστημα το ποδοσφαιρικό τμήμα. Δεν έχει ιδιαίτερη αξία να απαριθμήσει κανείς τώρα τα ατοπήματα του. Το κεφάλαιο Αναστασιάδης έκλεισε οριστικά για τον ΠΑΟΚ, κι ο καθένας ας αναλογιστεί πλέον το τι πρόσφερε ο ένας στον άλλον.
Η ουσία είναι όμως πως για τα όσα τραβάει ο ΠΑΟΚ κάθε χρόνο δεν έφταιγε ούτε ο Δώνης, ούτε ο Στέφενς, ούτε ο Αναστασιάδης. Κι ας είναι πάντα αυτοί τα εύκολα θύματα (μαζί με κάτι Σάλπι-Σπυρόπουλους…). Για όλα φταίει πάντα στο κεφάλι, άντε ο… λαιμός, αλλά όχι τα πόδια. Έστω κι αν τα τελευταία χρειάζονται όταν θέλεις να τρέξεις για να γλιτώσεις…
Κοντολογίς, ο ΠΑΟΚ δε σώθηκε με την αποπομπή Αναστασιάδη. Δε θα σωθεί με τον Γεωργιάδη. Θα σωθεί όταν οι άνθρωποι που βρίσκονται πάνω από αυτούς, κάνουν σωστά και προγραμματισμένα τη δουλειά τους. Αλλιώς του χρόνου, τέτοια εποχή, ο ΓουΧού θα ετοιμάζεται για το 4 στα 4…
