Απόλυτα σύμφωνο με βρίσκει η απόφαση διοίκησης και τεχνικής ηγεσία να αφήσουν στο αγωνιστικό περιθώριο, σε α΄ φάση, τους Φάνη Τζανδάρη και Γιώργο Κατσικά και να λύσουν τα συμβόλαια τους σε δεύτερη φάση πριν την ολοκλήρωση της περιόδου. Είδα επιτέλους μια αντίδραση από τον ΠΑΟΚ έστω και με καθυστέρηση. Οι δυο παίκτες δεν έδειξαν σεβασμό απέναντι στην ομάδα και δεν δικαιούνται κανένα σεβασμό από τον ΠΑΟΚ.
Διαχωρίζω τους δυο από τον Σπυρόπουλο, διότι είναι άλλη περίπτωση. Ο πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής ήταν μια αποτυχημένη επιλογή. Ποτέ δεν προσαρμόστηκε στα δεδομένα της ομάδας, δεν κατάφερε ποτέ να πείσει κανένα από τους προπονητές που είχε η ομάδα ότι αξίζει μια θέση στην 11αδα, αλλά αυτό βαραίνει όσους τον επέλεξαν και όχι τον ίδιο. Ο Σπυρόπουλος ήρθε ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής στην Τούμπα, δεν “έδεσε” και είναι απόλυτα λογική εξέλιξη και επιλογή να μην ανανεωθεί το συμβόλαιο του.
Οι περιπτώσεις των δυο νεαρών είναι εντελώς διαφορετικές. Ο ΠΑΟΚ επέλεξε πριν από χρόνια τον Κατσικά ως εξελίξιμο αριστεροπόδαρο στόπερ. Του έδωσε επαγγελματικό συμβόλαιο (έφυγε από ένα Ηρακλή που διαλυόταν εκείνη την εποχή) και του φέρθηκε με μνημειώδη τρόπο την εποχή που άτυχες στιγμές και τραυματισμοί τον άφηναν για μήνες ολόκληρους μακριά από τους αγωνιστικούς χώρους.
Ούτε για μια στιγμή δεν άφησαν το νεαρό αμυντικό να αισθανθεί ότι δεν τον θέλουν. Η συνολική του παρουσία στα χρόνια που είχε συμβόλαιο με την ΠΑΕ ΠΑΟΚ ήταν ελάχιστη, όχι γιατί δεν τον επέλεγαν οι προπονητές αλλά γιατί δεν του επέτρεπαν τα προβλήματα τραυματισμών. Στην Τούμπα τον αντιμετώπιζαν πάντα με συμπάθεια και στέκονταν στο πλευρό του σε κάθε πρόβλημα θεωρώντας ότι κάποια στιγμή θα καταφέρει να ξεπεράσει τα αγωνιστικά και ψυχολογικά προβλήματα (που ο ίδιος παραδέχθηκε ότι αντιμετώπιζε λόγω των συνεχόμενων τραυματισμών) και να δείξει τις ικανότητες του.
Το… ευχαριστώ από τον Κατσικά ήρθε στη διάρκεια της φετινής περιόδου. Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισε τον ΠΑΟΚ απέδειξε ότι ποτέ δεν “δέθηκε” με την ομάδα καθώς επίσης και ότι δεν έχει το κουράγιο και το ψυχικό σθένος να διεκδικήσει θέση σε μια ομάδα με υψηλό ανταγωνισμό. Επέλεξε να συνεχίσει την καριέρα του στην Αγγλία ή όπου αλλού καταφέρει να τον πλασάρει ο μάνατζερ του (ενδεχομένως και με 50.000 ευρώ περισσότερα από τα χρήματα που του προσέφερε ο ΠΑΟΚ) για να έχει το κεφάλι του ήσυχο. Δεν υποστηρίζω ότι είναι φιλοχρήματος. Θεωρώ ότι η επιλογή του να μην μείνει στην Τούμπα έχει σχέση με το γεγονός ότι δεν αντέχει στην πίεση.
Υπ΄ αυτές τις συνθήκες, στην Τούμπα δεν έχει καμία θέση και καλώς τελειώνει αυτή η σχέση τώρα και όχι με… περιπέτειες μετά από ένα ή δυο χρόνια εν μέσω ενός νέος συμβολαίου που θα το μετάνιωναν και οι δυο πλευρές.
Ο Τζανδάρης αποφάσισε να γίνει αντικείμενο… εκμετάλλευσης από τον Ολυμπιακό. Επικοινωνιακής εκμετάλλευσης εννοώ. Απέρριψε όλες τις προτάσεις του ΠΑΟΚ ενώ στην 3η πρόταση, δεν απάντησε ποτέ. Το παλικάρι έχει… δέσει τον γάιδαρό του στον Πειραιά αποδεικνύοντας ότι δεν σεβάστηκε τα χρόνια που τα τμήματα υποδομής, αρχικά και η επαγγελματική ομάδα στη συνέχεια του προσέφεραν τη δυνατότητα να εξελιχθεί και να αναδειχθεί. Επέλεξε το δρόμο της φυγής για μια καριέρα στον Πειραιά -σύμφωνα με τα ρεπορτάζ- που μάλλον θα αποδειχθεί όνειρο απατηλό. Η κατάληξη του θα είναι να δοθεί δανεικός σε κάποιο ερυθρόλευκο δορυφόρο και να… χτυπά το κεφάλι του στον τοίχο για την εποχή που “τυφλωμένος” από υποσχέσεις έκοψε τους δεσμούς τους με τον ΠΑΟΚ.
Παίκτες με τέτοια φιλοσοφία και ανάλογο χαρακτήρα δεν έχουν θέση στην Τούμπα. Θεωρώ ότι τόσο στην υποδομή του ΠΑΟΚ όσο και γενικότερα στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ποδοσφαιριστές με τα χαρακτηριστικά του Τζανδάρη, υπάρχουν πολλοί. Όπως “έφτιαξε” τον Τζανδάρη ο Δικέφαλος, μπορεί να φτιάξει οποιονδήποτε άλλο. Ο χαμένος της υπόθεσης είναι ο παίκτης -και θα το διαπιστώσουν σύντομα και ο ίδιος και όσοι τον έσπρωξαν σ΄ αυτή την απόφαση- και όχι ο ΠΑΟΚ. Ο Δικέφαλος είναι κερδισμένος καθώς δυο παίκτες που δεν νιώθουν κομμάτι της ομάδας θα δώσουν τη θέση τους σε δυο άλλους που πιθανότατα θα προσφέρουν πολλά περισσότερα.
Θεωρώ επίσης ότι δεν θα έπρεπε σε καμία μα καμία περίπτωση να επιμείνει η ΠΑΕ ΠΑΟΚ στην ανανέωση των συμβολαίων τους. Η τρίτη πρόταση που κατατέθηκε στους δυο παίκτες, ήταν ένα στρατηγικό λάθος της ΠΑΕ που έπρεπε να είχε δώσει τέλος στις διαπραγματεύσεις και με τους δυο από τον Δεκέμβριο παρά την επιμονή του προηγούμενου προπονητή να ανανεωθούν τα συμβόλαια τους. Πολιτική σε μια ΠΑΕ δεν ασκεί ο εκάστοτε προπονητής αλλά η διοίκηση. Παίκτης που δεν θέλει να μείνει στην Τούμπα, δεν έχει καμία σχέση με τον ΠΑΟΚ. Θα αναφέρω το χαρακτηριστικό παράδειγμα του Κάτσε. Δυο φορές ανανέωσε το συμβόλαιο που του προσέφερε ο Δικέφαλος, αδιαμαρτύρητα παρά το γεγονός ότι είχε προτάσεις και από την Ελλάδα και από το εξωτερικό.
