Ο “Μάτζικ” του ΠΑΟΚ που ξεσήκωνε το γήπεδο με τις περίτεχνες ενέργειες που λες και τις είχε “ξεπατικώσει” από το ΝΒΑ, ο Νίκος Σταυρόπουλος, που εκτός από συντελεστής του “έπους της Γενεύης”, έμελλε να είναι ο πιο γνωστός Ελληνας, που βρέθηκε να θητεύει δίπλα στον κορυφαίο προπονητή Ντιν Σμιθ και που επέστρεψε στο σύλλογο για να προσφέρει ανιδιοτελώς τις υπηρεσίες του και σαν προπονητής αλλά και σαν τεχνικός διευθυντής, στέκεται μιλώντας στα “ΣΠΟΡ” στην αξία του ΠΑΟΚ ως “βιομηχανία παραγωγής” αθλητισμού. Και υπογραμμίζει:
“Ο σύλλογος είναι μία δεξαμενή αθλητών και αθλητριών. Από την οποία τα παιδιά βγαίνουν μετά στην κοινωνία. Μαθαίνουν μέσα από τις διαδικασίες όλων των τμημάτων τον σωστό τρόπο διαβίωσης, πώς πρέπει να συνεργάζονται πώς πρέπει να πειθαρχούν και πώς να προσφέρουν στην κοινωνία. Δεν είναι μόνο το παιχνίδι και οι αγώνες. Μέσα από τον ΠΑΟΚ ξεπήδησαν και αναδείχθηκαν μεγάλοι επιστήμονες, γιατροί, δικηγόροι, οικονομολόγοι που τώρα λαμπραίνουν την κοινωνία. Είναι και δεξαμενή γνώσης και εμπειριών ο σύλλογος. Ακόμη και για μας που βρισκόμαστε και τώρα εδώ. Προσωπικά οφείλω να ομολογήσω ότι ο ΠΑΟΚ με βοήθησε τα μέγιστα να γίνω αναγνωρίσιμος σε πανελλήνιο επίπεδο και όφειλα να επιστρέψω στην ομάδα και να προσφέρω τη δική μου δουλειά. Και με τη συνεργασία που επιτελείται ο ΠΑΟΚ βρίσκεται πάλι ψηλά”.
Κι όσο για τους τίτλους που και ο ίδιος γεύτηκε και αποτελούν την ιστορία που είναι γραμμένη με “χρυσά” γράμματα, καταλήγει: “Ειδικά η Γενεύη είναι μία κορυφαία στιγμή όχι μόνο για τον ΠΑΟΚ ή για το μπάσκετ αλλά και για τον ελληνικό αθλητισμό σε συλλογικό επίπεδο. Διότι όχι μόνο βγάλαμε τον κόσμο στους δρόμους, αλλά από τότε άλλαξε η ροή του μπάσκετ για τις ομάδες που κατακτούσαν τους ευρωπαϊκούς τίτλους, ενώ από τη δική μας τη φουρνιά το μπάσκετ πέρασε σε καθαρά επαγγελματική βάση από την ερασιτεχνική στην οποία βρισκόταν. Ηταν ένα ορόσημο το ευρωπαϊκό κύπελλο του 1991”!
