Στις 17 Μαΐου 2003 ο ΠΑΟΚ πρόσθεσε το τέταρτο τρόπαιο Κυπέλλου Ελλάδος στην συλλογή του και το πρώτο που πανηγύρισε όχι μόνο στην Θεσσαλονίκη, αλλά και μέσα στο “σπίτι” του.
Ο τελικός του 2003 μπορεί να είχε σαν γηπεδούχο τον Άρη στην Τούμπα, αφού έτσι “όρισε” η κληρωτίδα της ΕΠΟ, αλλά σε καμία περίπτωση ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί να αισθανθεί φιλοξενούμενος στο γήπεδο του. Ενώ στο παρελθόν ο Δικέφαλος ήταν υποχρεωμένος να διεκδικεί το τρόπαιο του Κυπέλλου στο λεκανοπέδιο της Αττικής παίζοντας κατά κόρον εκτός έδρας, αυτός ήταν ο πρώτος τελικός που έγινε στη Θεσσαλονίκη και δη στο γήπεδο της Τούμπας με τον ΠΑΟΚ διεκδικητή…
Το γκολ του Γιώργου Γεωργιάδη στο 25′ ήταν αυτό που έδωσε το προβάδισμα στον Δικέφαλο, αλλά τελικά ήταν αυτό που έκρινε το τρόπαιο και την ομάδα που θα πανηγύριζε το βράδυ του Σαββάτου 17 Μαΐου 2003 γύρω από το γήπεδο, στον Λευκό Πύργο και μέχρι τα ξημερώματα μαζί με τους ποδοσφαιριστές στο γλέντι του τίτλου.
Ο ΠΑΟΚ χρειάστηκε να βγάλει όλα τα ψυχικά αποθέματα που είχαν οι ποδοσφαιριστές και ο τεχνικός της ομάδας Άγγελος Αναστασιάδης, ώστε να κλείσει εκείνη η χρονιά με τον καλύτερο τρόπο. Η πορεία προς τον τελικό απαιτούσε αποκλεισμούς που ανέβαζαν την αδρεναλίνη και πρόσθεταν ακόμη περισσότερο αίγλη στην κατάκτηση του.
Το πύρινο βλέμμα των ποδοσφαιριστών του ΠΑΟΚ ένιωσαν ο Ολυμπιακός στα προημιτελικά και η ΑΕΚ στα ημιτελικά. Με δύο νίκες κόντρα στους Ερυθρόλευκους και με νίκη στην Αθήνα επί της ΑΕΚ και ισοπαλία στην Τούμπα ο ΠΑΟΚ συνέχισε τον δρόμο που είχε χαράξει για την κατάκτηση χωρίς να γνωρίσει την ήττα σε κανένα αγώνα του θεσμού την σεζόν 2002-03, αφού και στα ματς με Λεωνίδιο – Ολυμπιακό Βόλου και ΟΦΗ είχε μείνει αήττητος.
Στον τελικό, ο ΠΑΟΚ κυριάρχησε στον αγωνιστικό χώρο, προηγήθηκε με τον Γεωργιάδη (25′) και δεν αντιμετώπισε προβλήματα από τον Άρη που κατέβηκε με αμυντικές διαθέσεις μέσα στην Τούμπα και μόλις στο τέλος προσπάθησε να διεκδικήσει κάτι.
Η προετοιμασία της στέψης είχε στηθεί από νωρίς, αλλά οι οπαδοί του ΠΑΟΚ… δεν μπορούσαν να περιμένουν και εκείνο το βράδυ ακούστηκε στο γήπεδο το σύνθημα που επαναλήφθηκε σε πανελλήνια κλίμακα έναν χρόνο αργότερα με την επιτυχία της Εθνικής ομάδας στην Πορτογαλία.
Πηγή: paokfc.gr
