Δεύτερη συνεχόμενη ισοπαλία για τον ΠΑΟΚ στα play off με παίκτες που διακρίθηκαν και άλλους που η απόδοση τους δεν ξεπέρασε το… μέτριο.
ΙΤΑΝΖ: Δεν πιέστηκε ιδιαίτερα στον αγώνα καθώς ο Αστέρας Τρίπολης είχε παθητικό ρόλο στον αγώνα και δεν έβγαλε μεγάλες φάσεις για γκολ. Επομένως δεν μπορούμε να πούμε κάτι ιδιαίτερο για την παρουσία του σε αυτό το παιχνίδι.
ΚΙΤΣΙΟΥ: Είχε λίγες προωθήσεις και μικρή συμμετοχή επιθετικά. Δε βοήθησε πολύ τον Κάτσε επιθετικά με συνεργασίες και κινήσεις overlap. Σε μια ομάδα σαν τον Π.Α.Ο.Κ. θα πρέπει να κάνει περισσότερα πράγματα, κάτι που απαιτεί η θέση του πλάγιου μπακ στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Αμυντικά και λόγω σωματότυπου υστερεί κάποιες φορές, όταν μπαίνει σε μονομαχίες με δυνατούς αντιπάλους. Για να πετύχει πράγματα και να καθιερωθεί πλήρως στην ομάδα θα πρέπει να δώσει μεγαλύτερη ποιότητα στο ρόλο του.
ΚΟΣΤΑ: Δε μπήκε και σε πολλές μονομαχίες στον αγώνα. Στις φάσεις που τροφοδοτούνταν ο αντίπαλος φορ, κυρίως ο Τζαβέλας πήγαινε στη φάση και αυτός παρείχε καλύψεις. Δεν έκανε κάποιο λάθος σημαντικό και στις αντεπιθέσεις του Αστέρα ήταν στο χώρο που έπρεπε. Παρόλα αυτά το παιχνίδι του Αστέρα δε μας παρέχει τη δυνατότητα να κάνουμε κάποια ιδιαίτερη κριτική στην απόδοσή του.
ΤΖΑΒΕΛΑΣ: Έπαιξε δυνατά στις φάσεις και στις περισσότερες μονομαχίες ήταν νικητής. Σε αυτόν τον αγώνα είχε ηρεμία και δεν αναλώθηκε σε διαμαρτυρίες και καταστάσεις που τον αποσυντόνιζαν και τον ανάγκαζαν σε λάθη και άστοχα φάουλ στο παρελθόν. Επιθετικά ανέβηκε σε αρκετές φάσεις ειδικά στο τέλος του β΄ημιχρόνου κάνοντας υπεραριθμία στις επιθέσεις του Π.Α.Ο.Κ., αλλά έτσι έμενε μόνος του ο Κόστα στα μετόπισθεν.
ΡΑΤΣ: Τα ανεβάσματά του στην πλευρά δεν ήταν πολλά και αρκετά από τα στημένα του και τα πλάγια άουτ που εκτέλεσε δε βρήκαν στόχο. Θα μπορούσε με τον Μακ να συνεργαστεί καλύτερα. Από τον Ρατς ο Π.Α.Ο.Κ. περιμένει το κάτι παραπάνω καθώς έχει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά και την εμπερία για να το δώσει στον αγωνιστικό χώρο. Βέβαια αυτό που μετρά στο γήπεδο είναι οι πράξεις και ο Ρατς θα πρέπει να ανέβει σε απόδοση και να δώσει ώθηση στον Π.Α.Ο.Κ. όπως στο πρώτο μισό της κανονικής περιόδου.
ΤΖΙΟΛΗΣ: Δεν ήταν τόσο καλός όσο στο παιχνίδι με τον Ατρόμητο. Έδειξε ότι δεν είχε πολύ φρεσκάδα. Οι επιστροφές του ήταν αργές και ο ρυθμός που έδινε στην ανάπτυξη δεν ήταν ανάλογος ώστε να προβληματίσει τον αντίπαλο. Μπήκε σε μονομαχίες, κέρδισε φάουλ και κάρτες, αλλά αυτά δεν αρκούσαν για να κάνει τη ζημιά και να δημιουργήσει προβλήματα στους Αρκάδες. Στο 4-4-2 αν δεν έχει δίπλα τον Κάτσε που κάνει πολλά χιλιόμετρα, δεν αποδίδει όπως μπορεί, κουράζεται και στο τέλος έχει και λανθασμένες επιλογές. Σαν παίκτης ηγέτης και αρχηγός του Π.Α.Ο.Κ. θα πρέπει να δίνει περισσότερα στοιχεία στην ομάδα.
ΝΟΜΠΟΑ: Συνεχίζει εδώ και καιρό μία σειρά εμφανίσεων που δεν ξεχωρίζει με βάση την αξία του. Στο κέντρο όταν παίζει με τον Τζιόλη, επειδή και ο ίδιος δεν είναι γρήγορος, δεν υπάρχει ροή και ταχύτητα στη μεσαία γραμμή. Είναι προφανές ότι σαν καθαρός αμυντικός χαφ και στο 4-4-2, δεν έχει τα στοιχεία για να ανταποκριθεί πλήρως στο ρόλο του. Περισσότερο είναι χαφ που μπορεί να περάσει κάποιες καλές πάσες, αλλά δε μπαίνει δυνατά σε μονομαχίες και δεν έχει ταχύτητα. Μεταγράφηκε στον Π.Α.Ο.Κ. για να αλλάξει επίπεδο την ομάδα στο χώρο του κέντρου, αλλά σε καμία περίπτωση δεν καλύπτει τις προσδοκίες της ομάδας από αυτόν.
ΚΑΤΣΕ: Αγωνίστηκε στα 2/3 του αγώνα σαν δεξιός χαφ. Όπως έχουμε επισημάνει η συγκεκριμένη θέση δεν του ταιριάζει γιατί δεν έχει τις παραστάσεις αλλά και τα στοιχεία κυρίως επιθετικά για να ανταπεξέλθει σε ικανοποιητικό βαθμό. Παρόλα αυτά προσπάθησε, έτρεξε, πάλεψε και έδωσε το καλύτερο δυνατό. Στο τελευταίο μισάωρο σαν αμυντικός χαφ έδωσε την ταχύτητα που έλειπε στον άξονα και ο Π.Α.Ο.Κ. προβλημάτισε και από εκεί τον Αστέρα. Στο υπάρχον έμψυχο υλικό του Π.Α.Ο.Κ. ο Κάτσε είναι σημαντική μονάδα και τέτοιοι παίκτες «κλειδιά» θα πρέπει να χρησιμοποιούνται στη θέση που αποδίδουν το μέγιστο.
ΜΑΚ: Δραστήριος στο πρώτο ημίχρονο, αν και είχε τον τραυματισμό στο σουτ που σημάδεψε το δοκάρι, και σίγουρα τον ενοχλούσε αρκετά. Στο τελείωμα των φάσεων δεν έχει την απαραίτητη ηρεμία. Τον πίεζαν ασφυκτικά στα μαρκαρίσματα, αλλά δημιούργησε κάποιους κινδύνους. Υπολείπεται βέβαια αρκετά από τον καλό του εαυτό. Προέχει να βρει την ηρεμία και την αυτοπεποίθηση για να του βγαίνουν και οι φάσεις στον αγώνα.
ΠΕΡΕΪΡΑ: Ήταν η κύρια πηγή κινδύνου για την άμυνα του Αστέρα Τρίπολης. Κέρδισε πολλά επικίνδυνα φάουλ και όταν έπαιρνε τη μπάλα σήμαινε συναγερμός για τον αντίπαλο. Ζητούσε παντού τη μπάλα και στο τέλος έπρεπε να παίξουν πολύ με αυτόν γιατί ήταν από τους ελάχιστους που μπορούσε με συνδυαστικό παιχνίδι να δημιουργήσει κάποια φάση για τον Π.Α.Ο.Κ. Αν είχε και κάποιους συμπαραστάτες δίπλα του, που θα έπαιζαν ανάλογα, ο Π.Α.Ο.Κ. θα είχε περισσότερες πιθανότητες για τη νίκη.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Μακριά από τον καλό του εαυτό. Υπό πίεση χώρου και χρόνου έχανε με ευκολία τη μπάλα και δε μπόρεσε να συνεργαστεί και να περάσει κάθετες πάσες στις κινήσεις του Περέιρα και του Μακ. Θα μπορούσε να παίξει πιο απλά και να μην είναι συνέχεια σε διεκδίκηση της μπάλας. Σαν φορ θα πρέπει να φτιάχνει και μόνος του κάποιες φάσεις για γκολ, όταν η ομάδα του δε μπορεί να δημιουργήσει και να του σερβίρει έτοιμες ευκαιρίες. Με την εμπειρία του και τα σωματικά του προσόντα ο Π.Α.Ο.Κ. σίγουρα έχει μεγαλύτερες απαιτήσεις από αυτόν.
ΚΟΥΛΟΥΡΗΣ: Αγωνίστηκε 30΄ και πρόλαβε να κάνει αισθητή την παρουσία του στο γήπεδο. Κινητικός, μαχητής, κυνήγησε το γκολ που δεν ήρθε σταματώντας η μπάλα στο δοκάρι. Με την είσοδό του ο Π.Α.Ο.Κ. είχε άλλον αέρα επιθετικά και δεν είναι τυχαίο ότι πίεσε αρκετά από το 60΄και μετά. Αν ήταν πιο σταθερός σε απόδοση θα μπορούσε να είναι και βασική επιλογή, με την απουσία του Αθανασιάδη. Βοήθησε πολύ την ομάδα και οι παίκτες που μπαίνουν ως αλλαγή στο γήπεδο θα πρέπει να δίνουν αυτά τα στοιχεία σε μια ομάδα.
ΠΟΖΟΓΛΟΥ: Στο εικοσάλεπτο που αγωνίστηκε προσπάθησε να πάρει κάποιες πρωτοβουλίες, αλλά δεν έπιασαν όλες. Στη φάση του 85΄που σούταρε από το σημείο του πέναλτι θα μπορούσε να σκοράρει. Αυτές οι φάσεις είναι μεγάλες ευκαιρίες για τους νεαρούς, ώστε να καθιερώνονται, και την έχασε. Με περισσότερο χρόνο συμμετοχής μπορεί να κάνει πιο πολλά στον αγωνιστικό χώρο, τουλάχιστον σε σχέση με κάποιους παίκτες που υποτίθεται ότι αποκτήθηκαν από τον Π.Α.Ο.Κ. για να κάνουν τη διαφορά.
ΣΑΒΒΙΔΗΣ: Αγωνίστηκε λίγο για αυτό και δεν μπορούμε να τον κρίνουμε αντικειμενικά. Είχε όμως τη δυνατότητα να κάνει καλύτερα κάποιες σέντρες και το σουτ στην εκπνοή του αγώνα.