Ο Παναθηναϊκός πέτυχε ακόμα μία νίκη, με 2-0 απέναντι στον Π.Α.Ο.Κ., την τέταρτη κατά σειρά σε τέσσερις αγώνες, και κατέλαβε ήδη την 1η θέση στη διαδικασία των play offs. Η επικράτηση του Παναθηναϊκού ήταν δίκαιη με βάση την απόδοση των δύο ομάδων και έδειξε ότι υπερήχε και σε φυσική κατάσταση και στο τεχνικοτακτικό κομμάτι έναντι του αντιπάλου του.
Αρχικός σχηματισμός ΠΑΟΚ
Ο κ. Γεωργιάδης παρέταξε τον Π.Α.Ο.Κ. στο γήπεδο με σχηματισμό 4-4-2 σε ρόμβο. Ο Ιτάνζ ήταν ο τερματοφύλακας, κεντρικοί αμυντικοί οι Βίτορ και Κόστα, δεξιός μπακ ο Σκόνδρας και αριστερός ο Τζαβέλας. Στη μεσαία γραμμή στη βάση του ρόμβου αγωνίστηκε ο Μαντούρο, ως δεξιός εσωτερικός χαφ ο Κίτσιου, ως αριστερός ο Κάτσε και ως επιθετικός χαφ ο Σαββίδης. Επιθετικό δίδυμο ήταν οι Περέιρα και Κουλούρης.
Αρχικός σχηματισμός Παναθηναϊκού
Για τον Παναθηναϊκό ο κ. Αναστασίου χρησιμοποίησε ακριβώς την ίδια ενδεκάδα και το σχηματισμό με τον οποίο νίκησε τον Π.Α.Ο.Κ. στην Τούμπα. Στο 4-2-3-1 που επέλεξε ο Στιλ ήταν κάτω από τα δοκάρια, έχοντας μπροστά του την αμυντική τετράδα των Μπούρμπου, Ταυλαρίδη, Σίντεφελντ και Νάνο. Κουτρουμπής και Ζέκα ήταν οι δύο αμυντικοί χαφ και μπροστά τους έπαιζε ο Νίνης σαν επιθετικός χαφ. Στη δεξιά πτέρυγα ξεκίνησε ο Μαυρίας, στην αριστερή ο Πράνιτς και προωθημένος ήταν ο Καρέλης.
Αριθμητικές σχέσεις των παικτών στο γήπεδο με βάση τον αρχικό σχηματισμό των ομάδων
Όπως παρατηρούμε και στην εικόνα ο Π.Α.Ο.Κ. με το 4-4-2 με τους μέσους σε σχήμα ρόμβου απέναντι στο 4-2-3-1 του Παναθηναϊκού παρουσίαζε τα εξής κύρια χαρακτηριστικά:
· Είχε ενισχυμένη μεσαία γραμμή με υπεραριθμία στον άξονα με 4 χαφ απέναντι σε 3 του Παναθηναϊκού.
· Διέθετε 2 φορ απέναντι στους 2 κεντρικούς αμυντικούς του Παναθηναϊκού, οπότε μπορούσε να είναι απειλητικός έξω και μέσα στην περιοχή.
· Έπαιζε με 2 κεντρικούς αμυντικούς τον Κόστα και Βίτορ απέναντι στον Καρέλη.
· Στα πλάγια είχε σημαντικό μειονέκτημα καθώς οι πλάγιοι μπακ του Παναθηναϊκού δεν είχαν άμεσα κάποιον αντίπαλο μπροστά τους.
· Αν οι πλάγιοι χαφ του Παναθηναϊκού συνέκλιναν ή ανέβαιναν ψηλά σαν επιθετικοί, τότε είχε να αντιμετωπίσει αρκετούς παίκτες στην επίθεση του Παναθηναϊκού.
1ο ΗΜΙΧΡΟΝΟ
Π.Α.Ο.Κ.:
Ο Π.Α.Ο.Κ. ξεκίνησε τον αγώνα με σαφή στόχο με το 4-4-2 σε ρόμβο να περιορίσει την ανάπτυξη του Παναθηναϊκού από τον άξονα μετά την πολύ καλή παρουσία των αντιπάλων του στον άξονα στο παιχνίδι της Τούμπας. Για αυτό και χρησιμοποιήθηκε αυτός ο σχηματισμός που δίνει τη δυνατότητα απέναντι στο 4-2-3-1 να πρεσάρει η αμυνόμενη ομάδα την επιτιθέμενη για να μη μπορεί να γίνει παιχνίδι από τον άξονα. Θα μπορούσε δηλαδή να πιέσει ο Π.Α.Ο.Κ. τους 2 κεντρικούς αμυντικούς του Παναθηναϊκού και τους αμυντικούς χαφ να μην πάρουν μπάλα για να οργανώσουν το παιχνίδι ορθολογικά από πίσω. Η άμυνα του Π.Α.Ο.Κ. ξεκινούσε στα 3/5 γηπέδου, χωρίς ωστόσο να είναι ενεργητική (η επιθετική άμυνα όπως λέγεται), δηλαδή με στόχο την πίεση και το κλέψιμο της μπάλας, και την άμεση επίθεση για γκολ. Οι Περέιρα και Κουλούρης άφηναν ανενόχλητους τους στόπερ του αντιπάλου να κατεβάζουν μπάλα και οι Κίτσιου, Κάτσε και Σαββίδης απλά οπισθοχωρούσαν με αποτέλεσμα Ζέκα και Κουτρουμπής να φτιάχνουν ανενόχλητοι παιχνίδι και να περνούν πάσες στους μεσοεπιθετικούς. Ο Μαντούρο δεν ανέβαινε να πιέσει τον Νίνη και ο μέσος του Παναθηναϊκού και πάλι έπαιρνε εύκολα τη μπάλα. Το μεγάλο πρόβλημα του Π.Α.Ο.Κ. αμυντικά, ήταν ότι οι Μπούρμπος και Νάνο, επειδή ο ρόμβος του Π.Α.Ο.Κ. δεν μετακινούνταν γρήγορα στα πλάγια ανέβαιναν πολύ ψηλά με και χωρίς μπάλα και έφταναν έξω από την περιοχή του Π.Α.Ο.Κ. χωρίς πίεση. Η χαλαρή αμυντική συμπεριφορά του Π.Α.Ο.Κ. έφερε πλαγιοκοπήσεις και σουτ από τον Παναθηναϊκό, με λογικό αποτέλεσμα να δεχτεί γρήγορα δύο γκολ και να κυνηγά το σκορ πολύ νωρίς σε ένα τόσο κρίσιμο αγώνα. Βέβαια στα σουτ των αντιπάλων και στα δύο γκολ είχαμε αργή αντίδραση των αμυντικών του Π.Α.Ο.Κ. στο ριμπάουντ από την απόκρουση του Ιτάνζ, κάτι που δε δικαιολογείται όταν αναφερόμαστε σε αμυντικούς με εμπειρία. Γενικά οι άμυνες του Π.Α.Ο.Κ. γίνονταν σε δεύτερο χρόνο πάνω στον κάτοχο της μπάλας.
Οι αμυντικές αδυναμίες του Π.Α.Ο.Κ.
Στον επιθετικό τομέα ο Π.Α.Ο.Κ. εμφάνισε ένα πολύ κακό πρόσωπο. Στην πίεση του Παναθηναϊκού ψηλά, δεν είχε ηρεμία και κίνηση από τους χαφ με συνέπεια η μπάλα να πηγαίνει από τους αμυντικούς απευθείας στους Περέιρα και Κουλούρη με κακές προϋποθέσεις. Οι περισσότερες μεγάλες πάσες των παικτών του Π.Α.Ο.Κ. ήταν άστοχες και η κατοχή μπάλας ήταν πολύ προβληματική. Θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί τον παίκτη παραπάνω στους κεντρικούς αμυντικούς, για να περάσουν τη μπάλα στον επίσης παίκτη παραπάνω που διέθετε ο Π.Α.Ο.Κ. στον άξονα και πρώτος αποδέκτης μπορούσε να ήταν ο Μαντούρο, εφόσον οι άλλοι τρεις ανέβαιναν και κρατούσαν τους τρεις χαφ του Παναθηναϊκού ψηλά. Εκεί φάνηκε ότι ο Π.Α.Ο.Κ. δε διαθέτει τους καλούς χειριστές της μπάλας και τα τρεξίματα χωρίς τη μπάλα για να απαντήσει στην πίεση του Παναθηναϊκού. Επιπλέον οι πλάγιοι μπακ Σκόνδρας και Τζαβέλας δεν ανέβαιναν την πλευρά για να καλύψουν το κενό μπροστά τους και να δώσουν επιλογή στην ομάδα να παίξει και από τα πλάγια. Αυτή η κίνηση είναι απαραίτητη όταν μία ομάδα αγωνίζεται με σχηματισμό 4-4-2 σε ρόμβο, και προϋποθέτει μεγάλες ικανότητες των πλάγιων μπακ αμυντικά και επιθετικά και πολύ καλή φυσική κατάσταση για να τρέχουν στην πλευρά.
Αποδείχτηκε στο α΄ημίχρονο, ότι η τακτική του Π.Α.Ο.Κ. σε συνάρτηση με το πρέσινγκ και την ικανότητα του Παναθηναϊκού, δε μπορούσε να αποφέρει κάποιο θετικό αποτέλεσμα.
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ:
Ο Παναθηναϊκός εμφανίστηκε και πάλι διαβασμένος τακτικά και πολύ καλά γυμνασμένος στον αγωνιστικό χώρο. Πρέσαρε ψηλά στα ¾ τον Π.Α.Ο.Κ. και έτσι τον ανάγκασε να παίζει με μεγάλες πάσες, που ήταν εύκολο να τις ελέγξουν οι αμυντικοί του. Με πολύ γρήγορο ρυθμό στην πρώτη πάσα του Π.Α.Ο.Κ. ο Καρέλης πίεζε τους κεντρικούς αμυντικούς και οι χαφ ανέβαιναν σαν πεντάδα και έκλειναν όλες τις πιθανές κοντινές πάσες. Σίγουρα ο Παναθηναϊκός στηρίζει αυτό το πρέσινγκ και στην εξαιρετική του φυσική κατάσταση. Για αυτό και αμυντικά απειλήθηκε ελάχιστα και όχι από οργανωμένες επιθέσεις από τον Π.Α.Ο.Κ.
Επιθετικά χτύπησε τον Π.Α.Ο.Κ. εκεί που υπήρχε κενό στη διάταξή του, δηλαδή στα άκρα με την προώθηση των πλάγιων μπακ Μπούρμπου και Νάνο. Ο Κουτρουμπής έκανε πολύ καλό παιχνίδι και μοίραζε τη μπάλα εύκολα σε συνεργασία με τον Ζέκα και ο Παναθηναϊκός είχε δύο επιλογές ανάπτυξης. Είτε περνούσε τη μπάλα στους πλάγιους μπακ που απειλούσαν από τα άκρα με σέντρες ή συνεργασίες με τους Πράνιτς και Μαυρία που συνέκλιναν και τους δημιουργούσαν χώρο, είτε η μπάλα πήγαινε στον πολύ κινητικό Νίνη που χωρίς πίεση έκανε τελικές πάσες ή σουτ στην αντίπαλη εστία. Οι μέσοι του Παναθηναϊκού άλλαζαν συνεχώς θέσεις μεταξύ τους και δημιουργούσαν πρόβλημα επικοινωνίας στην άμυνα του Π.Α.Ο.Κ. Ειδικά ο Πράνιτς με τον Νίνη το έκαναν αυτό πολύ συχνά. Αυτή η κίνηση του Παναθηναϊκού στην επίθεση και η πολύ καλή τακτική προσέγγιση των παικτών του στις αδυναμίες του Π.Α.Ο.Κ. έφεραν σουτ και δύο γρήγορα γκολ στο πρώτο μισάωρο.
Η επιθετική ανάπτυξη του Παναθηναϊκού
Στο α΄ημίχρονο ο Παναθηναϊκός ήταν κυρίαρχος στον αγωνιστικό χώρο, με πρέσινγκ και πολύ κίνηση επιθετικά και δίκαια απέκτησε αυτό το μεγάλο προβάδισμα στο σκορ.
2ο ΗΜΙΧΡΟΝΟ
Π.Α.Ο.Κ.:
Στο β΄ημίχρονο ο Π.Α.Ο.Κ. άλλαξε σχηματισμό σε 4-3-3 βλέποντας την άνεση του Παναθηναϊκού να φτάνει από τα άκρα στην περιοχή του. Με το 4-3-3 ο Π.Α.Ο.Κ. έχασε έναν παίκτη στον άξονα και έναν φορ, είχε όμως πλάτος και μπορούσε να μαρκάρει με λιγότερες κινήσεις στη μεσαία γραμμή.
Ο σχηματισμός του Π.Α.Ο.Κ. στο β΄ημίχρονο
Παρόλα αυτά η πίεση και πάλι ήταν πολύ πίσω σχεδόν στο μισό γήπεδο και οι αμυντικοί χαφ του Παναθηναϊκού έκαναν παιχνίδι ανενόχλητοι. Από τα άκρα δε δέχτηκε πολλές επιθέσεις. Η στάση του Π.Α.Ο.Κ. αμυντικά ήταν πολύ παθητική και φαινόταν ότι δεν επεδίωκε να πιέσει και να κλέψει τη μπάλα για να επιτεθεί και να μειώσει το σκορ, αλλά περισσότερο να περιορίσει τον αντίπαλο να μη διευρύνει το 2-0.
Στην επίθεση ο Π.Α.Ο.Κ. στην αρχή του ημιχρόνου μπήκε πιο κινητικός και απαιτητικός. Αυτό όμως δεν είχε διάρκεια και δεν έφερε και κάποια πολύ σπουδαία ευκαιρία. Ο Περέιρα ήταν πολύ μακριά από τον Κουλούρη και ο Κίτσιου δεν είχε ανεβάσματα, όπως στο παιχνίδι της Τούμπας. Αυτό οφείλονταν και στην αργή μετάβαση στην επίθεση όταν ο Π.Α.Ο.Κ. κέρδιζε τη μπάλα. Δεν είχε τα γρήγορα σπριντ στον κενό χώρο για να υπάρχει στήριξη στον κάτοχο της μπάλας. Η πιο σοβαρή απειλή ήρθε από το σουτ του Σαββίδη στο 66΄που πέρασε δίπλα από το δοκάρι του Στιλ. Ο Π.Α.Ο.Κ. επιθετικά δεν είχε πλάνο, ούτε και φυσική κατάσταση και κίνηση ανάλογη για να προβληματίσει τον Παναθηναϊκό. Η είσοδος του Ρατς στη θέση του Τζαβέλα έδωσε κάποια δραστηριότητα από την αριστερή πλευρά. Στον άξονα ο Μαντούρο είχε πολύ αργό ρυθμό και πολλές λάθος μεταβιβάσεις, ο Κάτσε προσπαθούσε βεβιασμένα να απειλήσει με κάποια διεισδυτική πάσα στον Κουλούρη και ο Σαββίδης δεν μπόρεσε να δώσει το κάτι παραπάνω στη μεσαία γραμμή. Ο Κωνσταντινίδης που αντικατέστησε τον Κίτσιου δεν απείλησε τον Παναθηναϊκό από την δεξιά πλευρά.
Στο β΄ημίχρονο ο Π.Α.Ο.Κ. ναι μεν αμύνθηκε καλύτερα, αφού απέκτησε πλάτος, αλλά με οπισθοχωρημένη άμυνα, δεν απείλησε όμως επιθετικά παίζοντας χωρίς πλάνο και χωρίς δυνάμεις στο τέλος.
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ:
Ο Παναθηναϊκός μπήκε πιο χαλαρά στο β΄ημίχρονο. Στην αρχή πιέστηκε από τον Π.Α.Ο.Κ., στο πρώτο δεκάλεπτο, όμως μετά ισορρόπησε τον αγώνα και διαχειρίστηκε το υπέρ του 2-0 πολύ εύκολα. Επειδή ο Π.Α.Ο.Κ. τον περίμενε στο κέντρο άλλαζαν οι παίκτες του υπομονετικά πάσες και έριξε το ρυθμό, όσο χρειαζόταν για να κρατήσει το σκορ. Όταν έχανε τη μπάλα είχε γρήγορες επιστροφές και στις μονομαχίες 1:1 οι παίκτες του έβγαιναν νικητές παίζοντας με αυτοπεποίθηση. Οι αλλαγές του κ. Αναστασίου βοήθησαν πολύ και φρέσκαραν την ομάδα ώστε να μην απειληθεί. Ο Μπεργκ στη θέση του Καρέλη κράτησε με την εμπειρία του τη μπάλα και έπαιξε με κίνηση στους κενούς χώρους κρατώντας τους κεντρικούς αμυντικούς του Π.Α.Ο.Κ. πίσω. Ο Δώνης έδωσε τρεξίματα και κάλυψε χώρους, αντικαθιστώντας τον Κουτρουμπή που έτρεξε πολύ στο χώρο του κέντρου. Με την είσοδο του Μαρινάκη αντί του Μπούρμπου περιορίστηκε και η δραστηριότητα του Ρατς στη δεξιά πτέρυγα του Παναθηναϊκού.
Το φρεσκάρισμα στην εντεκάδα του Παναθηναϊκού
Στο β΄ημίχρονο ο Παναθηναϊκός δεν ήταν εντυπωσιακός, δεν απειλήθηκε όμως και από τον Π.Α.Ο.Κ.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Για τέταρτη συνεχόμενη φορά τη φετινή σεζόν ο Παναθηναϊκός νίκησε τον Π.Α.Ο.Κ., και αυτό από μόνο του δείχνει αρκετά. Ο Παναθηναϊκός κυριάρχησε τακτικά και σε φυσική κατάσταση στο γήπεδο και πήρε μία εύκολη νίκη σε ένα τόσο σημαντικό αγώνα.
Ο Π.Α.Ο.Κ. έδειξε ότι η απόδοσή του δεν έχει μεγάλα περιθώρια βελτίωσης, και είναι συνέχεια της κακής εικόνας του τελευταίου μισού της περιόδου. Η ιστορική ομάδα της Θεσσαλονίκης αυτή τη στιγμή δεν έχει αγωνιστική ταυτότητα και δεν έχει τα φυσικά (φυσική κατάσταση) και ψυχικά εφόδια να παρουσιαστεί στο γήπεδο σαν Π.Α.Ο.Κ. Και επειδή στο ποδόσφαιρο τίποτα δεν είναι τυχαίο, θα πρέπει να αναλύσουν οι υπεύθυνοι πού οφείλεται αυτή η ελεύθερη πτώση του Π.Α.Ο.Κ. και να πάρουν τα ανάλογα μέτρα, ώστε την επόμενη αγωνιστική περίοδο να δούμε ένα σύνολο με συνοχή, καλή φυσική κατάσταση και σαφή προσανατολισμό για τον τρόπο παιχνιδιού.
Την επιμέλεια της τακτικής ανάλυσης των αγώνων του ΠΑΟΚ αναλαμβάνει ο συνεργάτης του INPAOK, καθηγητής Φυσικής Αγωγής, με Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών στην Προπονητική, Δίπλωμα Προπονητή Ποδοσφαίρου UEFA Α και Δίπλωμμα Προπονητή Ποδοσφαίρου JUVENTUS, Βάιος Στεργιόπουλος.
